Οδηγούμε το πιο… long body Mini Cooper με τον τρικύλινδρο 1,5 κινητήρα
Από τότε που το Gruppo BMW αναβίωσε το Mini Cooper, αυτό έχει γίνει κάτι σαν «θεσμός» στην κατηγορία του. Αδίκως; Μπορεί να μην είναι τόσο Mini όσο ήταν το Cooper που σχεδίασε ο Σερ Άλεκ Ισιγόνης, όμως, έχει διατηρήσει αυτή την αίσθηση του καρτ. Θα μπορούσε λοιπόν αυτή η συνταγή να γίνει καλύτερη;
Το BMW Group έβαλε στο Mini την ποιότητα μιας BMW, lui χαρακτήρα (αυτό το απροσδιόριστο «κάτι» που κάνει ποθητές τις BMW) μιας BMW, βελτίωσε τον σχεδιασμό μέσα κι έξω διατηρώντας την κλασική ομορφιά του, έβαλε σπιρτόζους κινητήρες και πολλά ακόμα. Τι άλλο έλειπε λοιπόν από το Mini; Δύο πόρτες για τους πίσω επιβάτες!
Τα έχει όλα
Το τραγούδι «δυο πόρτες έχει η ζωή» δεν… πάει για το Mini της δοκιμής μας. Έχει άπλετους χώρους, καθίσματα και πόρτες για όλους τους επιβάτες του και όχι μόνο. Esterno, αν το δει κανείς από το εμπρός μέρος, διαφορές δεν υπάρχουν με το σχήμα που ξέρουμε. Η διαφορά είναι στα πλάγια, όπου… προστίθενται δύο πόρτες. Το ερώτημα, βέβαια, είναι, με το μακρύτερο μεταξόνιο που έχει αυτό το Mini (το συνολικό μήκος έχει αυξηθεί κατά 16,1 εκ., il μεταξόνιο αυξήθηκε κατά 7,2 εκ.), πώς θα ήταν η συμπεριφορά του στο δρόμο.
Και ξεκινάμε από εδώ, γιατί εδώ είναι η αποκάλυψη του πεντάθυρου Mini. Έχασε άραγε τον παιχνιδιάρικο χαρακτήρα του; Αρχικά, ο 1.500άρης Twin Power Turbo 3κύλινδρος κινητήρας με τους 136 ίππους και 23,4 κιλά ροπής. Εκτός από τον εθιστικό του ήχο, ο συνδυασμός turbo, άμεσου ψεκασμού e ηλεκτρονικού ελέγχου di βαλβίδων, αποδίδει ένα εκρηκτικό αποτέλεσμα:Τα πρώτα 100 χαω έρχονται σε κάτι λιγότερο από 8” και το κοντέρ σταματά περίπου στα 200. Εύστροφος και σπιρτόζος, ο κινητήρας αποδίδει τη δύναμή του σε ένα γραμμικό φάσμα από τις 1.000 μέχρι και τις 6.200 σ.α.λ. που είναι ο κόφτης του. Έχει τέτοια απόδοση και απόκριση αυτό το μοτέρ, που δύσκολα θα πιστέψει κανείς ότι δεν έχει 30 ίππους παραπάνω. Το εξάρι κιβώτιο ταχυτήτων συνεργάζεται ιδανικά με το μοτέρ και η κλιμάκωση, όσο και η αίσθηση που δίνει είναι άριστες.
Η θέση οδήγησης è ιδανική, η ορατότητα βελτιωμένη και στα καθίσματα «κουμπώνεις» χωρίς να είναι ενοχλητικά, ή να κουράσουν σε οποιαδήποτε διαδρομή. Και το τιμόνι; Μνημειώδες σε αίσθηση και παροχή πληροφόρησης/αμεσότητα, αν όχι το καλύτερο, ένα από τα καλύτερα που έχω πιάσει ποτέ σε προσθιοκίνητο. Όταν ο οδηγός (εγώ δηλαδή, για να μην ξεχνιόμαστε) επιλέξει το sport mode από τις τρείς επιλογές που του δίνει ο σχετικός διακόπτης στη βάση του λεβιέ των ταχυτήτων (οι άλλες δύο είναι Verde e Normale), τότε βλέπει τι… ψάρια μπορεί να πιάσει αυτό το Mini που θέλει να θεωρείται και οικογενειακό αυτοκίνητο. Το μήνυμα «απόλυτη αίσθηση go cart» που εμφανίζεται στην κεντρική Schermo, κάθε άλλο παρά υπερβολικό είναι.
Il στήσιμό του είναι τέτοιο που πραγματικά μπορεί να μετατραπεί σε «σχολείο». Εσύ επιλέγεις πότε και πόσο θα «βγάλεις την coda» παίζοντας, ή αν θα το κρατήσεις βιδωμένο στην άσφαλτο, ή το πότε θα το σταματήσεις με τα πολύ δυνατά του φρένα (100-0 σε 37 μέτρα).
Το πεντάθυρο Cooper έχει εκπληκτική οδική συμπεριφορά, καθώς μπορεί να στρίψει παντού και πάντα «με όλα» και, αν πιεστεί μετά τα όριά του, υπερστρέφει «γλυκά» και προβλέψιμα. Το μακρύτερο μεταξόνιο χαρίζει και μεγαλύτερη ευστάθεια στις ανοιχτές καμπές… Γενικώς, το Mini, σε αυτό το mode, θυμίζει ένα μεγάλο, ηλεκτρονικό καρτ που προσπαθεί να σε «τσιτώσει» να κυνηγήσεις την επόμενη στροφή, προκαλώντας σε, αφού σου δείχνει ότι είναι έτοιμο να υλοποιήσει άμεσα και χωρίς αντιρρήσεις την επόμενη… σκέψη σου.
Μέσα
Στα καλά του μεγαλύτερου μεταξονίου είναι και η comfort. Όπως σε χαλαρούς ρυθμούς το Mini με τους μεγαλύτερους χώρους είναι «ήσυχο», έτσι και οι posti του απορροφούν τους κραδασμούς χωρίς ιδιαίτερη «γκρίνια» και χωρίς να μεταφέρουν στην καμπίνα των επιβατών τα… καλά των ελληνικών δρόμων. Στο εσωτερικό, τώρα, η πρώτη ματιά και μόνο, είναι αρκετή για να καταλάβει κανείς πως πρόκειται για ένα premio αυτοκίνητο σε… σμίκρυνση.
La combinazione δέρματος και υφάσματος (στα κατάλληλα σημεία) στα καθίσματα, o εξοπλισμός που είναι πλήρης, η Qualità των υλικών, η ποιότητα κύλισης και η ηχομόνωση στο εσωτερικό του, επιβεβαιώνουν αυτή την αίσθηση. Τα όργανα είναι στη σωστή θέση, χωρίς να χάνεται το ρετρό της υπόθεσης, ενώ δεν γίνεται να μην σου αρέσουν οι αεροπορικού τύπου διακόπτες (ακόμα και το avvio/arresto έχει τέτοιο διακόπτη!) και ο απαλός μωβ φωτισμός σε διάφορα σημεία της καμπίνας. Και οι χώροι! Τώρα είναι και οι χώροι. Το πεντάθυρο Mini Cooper μπορεί να φιλοξενήσει άνετα τέσσερις επιβάτες και τις αποσκευές τους στον έξυπνα διαμορφωμένο με την «κρυφή θήκη» χώρο αποσκευών, που «παίρνει» 278 λίτρα.
Η BMW λοιπόν, δεν «έχασε τη συνταγή» του Mini. Σήμερα, το μοντέλο ξεχωρίζει για τον σχεδιασμό του, την οδηγοκεντρικότητά του και όχι μόνο. Στην πεντάθυρη version, αποτελεί μια ευχάριστη έκπληξη, καθώς πέρα από το image που ήδη διαθέτει το Mini Cooper και όλα τα άλλα «καλά» για τα οποία έχει γίνει διάσημο, έχει πάρει και στοιχεία λειτουργικότητας και πρακτικότητας που του προσδίδουν έναν χαρακτήρα σπορ οικογενειακού, με μήκος κάτω των 4 μέτρων, που δεν κάνει τη ζωή στην πόλη μαρτύριο. Το αντίθετο: Είναι ικανό να σου φτιάξει τη μέρα, όσο κακή και να είναι, με το «καλημέρα»…
