Μάντεψε τι έκανα την πρώτη μέρα που πήρα στα χέρια μου το Mini Cooper John Cooper Works: Εξαφανίστηκα! Η γυναίκα, φίλοι, γνωστοί, συνεργάτες, κόντεψαν να βγαλουν Amber Alert (γνωστότερο και ως αμπελαλέ). Γιατί; Το λόγο θα τον βρεις στο δίλιτρο τούρμπο μοτέρ αυτού του Mini και τους 231 ίππους, αλλά και στην τρομερή οδική του συμπεριφορά. Η οποία ήταν ο λόγος για τον οποίο βολόδερνα νυχθημερόν σε ορεινές διαδρομές et παραλιακά στροφιλίκια.
Έπειτα, ήταν η εξάτμιση. Όταν το έβαζα στο sport mode, η εξάτμιση με φιλοδωρούσε με ένα μεγαλοπρεπές, υπόκωφο σκάσιμο. Και, όταν άφηνα το γκάζι.. μπαμ! μπαμ! μπαπαπαπαπαμπαμ! Πέρναγα από τούνελ, άφηνα το γκάζι και άκουγα την πολεμική μελωδία που έφτιαχναν οι διπλές εξατμίσεις του Works, σα να πυροβολούσα με Καλάσνικοφ! Δε θα ξεχάσω τα γεμάτα έκπληξη (και τρόμο, ενίοτε) πρόσωπα των διερχόμενων, όταν έβγαινα από το τούνελ…
Αυτές οι δύο εξατμίσεις είναι η… πηγή του κακού. Άλλο να στο λέω και άλλο να τ’ ακούς. Πυροβολούν σαν Καλάσνικοφ (ναι, καλά είδες, εγώ καθρεφτίζομαι στο οπίσθιο του Mini. Ναι, φοράω μωβ)
Καλά όλα αυτά, αλλά πώς πάει;
Ας αρχίσουμε με τα γενικά. Το Mini John Cooper Works που πήρα στα χέρια μου, είχε ένα πολύ σκούρο πράσινο χρώμα, συνδυασμένο με κόκκινο στον ουρανό και τους καθρέφτες. Και, στα πιο ενδιαφέροντα, φουστανέλες. Δηλαδή σπόιλερ, παντού, μια μεγάλη αεροτομή, δυο εξατμίσεις στο κέντρο του πίσω μέρους και 17άρες ζαντάρες μαύρου χρώματος. Δείχνει περί τίνος πρόκειται…
Δεν μπορεί να πει κανείς ότι δεν είναι εντυπωσιακό (και) εμφανισιακά το JCW
Μέσα, το κλασικό τιμόνι του Mini, bucket καθίσματα, ό,τι βρίσκεις σε ένα σπορ αυτοκίνητο που σέβεται τον εαυτό του, διακόπτες αεροπορικού τύπου και, στη μρση του καντράν μια καταπληκτική ευμεγέθης, έγχρωμη οθόνη. Απο κει και πέρα… BMW. Το σύστημα διαχείρισης του μενού και το κιβώτιο με τα paddles στο τιμόνι, είναι γνωστά, δοκιμασμένα και πετυχημένα από τη βαυαρική φίρμα.
Άριστο ποιοτικά το εσωτερικό
Το βάζω, λοιπόν μπρός, με το κουμπί του start/stop και αρχίζει η μελωδία. Κάτω από το καπό, έχουμε ένα δίλιτρο τουρμπισμένο διαμάντι: Το οποίο φοράει τεχνολογίες όπως το Valvetronic (μεταβλητό βύθισμα των βαλβίδων) και διπλά Vanos (μεταβολή γωνίας φάσης των εκκεντροφόρων εισαγωγής και εξαγωγής. Η turbine, είναι ειδικά σχεδιασμένη και ενσωματωμένη στην πολλαπλή εξαγωγής. Και στα νούμερα: Αποδίδει 231 ps et 32,6 κg ροπής.
Στο στρίψιμο, είναι γρηγορότερο από τη… σκέψη
Le site γρηγορότερο μοντέλο παραγωγής που κατασκεύασε ποτέ η φίρμα, πιάνει τα 100 χαω από στάση σε μόλις 5,9 δευτερόλεπτα. Δεν το λες κακό. Αλλά, ας το δούμε στην πράξη:
Το ξεκινώ ήρεμα, στο Green mode, που είναι εστιασμένο στην οικονομία και ρίχνει την κατανάλωση σε επίπεδα αυτοκινήτου πόλης. Το γυρνάω, έπειτα, στο Normal, για “τυπική απόλαυση Mini”. Γνωστή η αίσθηση που περιμένεις. Και τώρα, αφου ζεστάναμε τα λάστιχα, το γυρνάω στο Sport. “Απόλυτη αίσθηση go kart” γράφει στην οθόνη, την οποία γυρνάω στις ενδείξεις του λόγου στροφών ανά λεπτό και ιπποδύναμης καθώς και ροπής.
Τραβάω το λεβιέ αριστερά, από το αυτόματο στο σειριακό. Τον σπρώχνω μπροστά για να κατεβάσω μια σχέση και βυθίζω το δεξί μου πόδι στο κάθετο πεντάλ του γκαζιού. Το Mini με κολλάει με βία στο κάθισμα και ξεχύνεται στην ευθεία ουρλιάζοντας. Αφήνω το γκάζι και το Works ξεσηκώνει τον κόσμο με τα σκασίματά του.
Ξαναπατάω και, λίγο πριν τα κόκκινα και ενώ το Works επιταχύνει με έναν βρυχηθμό υψηλών τόνων, τραβάω το δεξί paddle στο τιμόνι. Κάνει ένα αστραπιαίο σκάσιμο και αλλάζει πριν το συνειδητοποιήσεις. Ξαναφτάνω στα κόκκινα και ξανά το ίδιο, μέχρι την έκτη.
Πλησιάζω σε στροφή. Πλακώνομαι στα παντοδύναμα φρένα που επιβραδύνουν ομαλά και και όσο αποτελεσματικά θέλω, ενώ κατεβάζω όσες σχέσεις θέλω, ακριβώς όπως και όποτε θέλω. Αν τα φρένα του είναι ακριβή, το κιβώτιό του είναι από άλλο πλανήτη. Είναι πιο γρήγορο από τη σκέψη, ακριβέστατο και σου παρέχει πλήρη ελευθερία να ανεβάσεις ή να κατεβάσεις όποτε θες, no matter what. Πες με ιερόσυλο, αλλά πολλές φορές σκέφτηκα ότι προτιμώ αυτό το κιβώτιο από ένα χειροκίνητο.
Στη στροφή, το Mini ορμάει με τέτοια αυτοπεποίθηση… Το τιμόνι μου δίνει μέχρι και την τελευταία λεπτομέρεια του δρόμου και χαράζω την πορεία μου, με ακρίβεια χιλιοστού, σχεδόν σφηνωμένος στο άνετο bucket. Έχει οδηγήσει ποτέ Chariot; Αν όχι, να το κάνεις άμεσα. Αν ναί, τότε καταλαβαίνεις τι πάει να πει “τάπα στη στροφή“. Το Mini έχει τη συμπεριφορά καρτ. Μπαίνει τάπα, βγαίνει τάπα. Δεν με τρομάζει, παρότι διαπιστώνω ότι μπαίνει με μια σχέση πάνω et μερικές δεκάδες χιλιόμετρα παραπάνω από τον ανταγωνισμό του. Αντίθετα, με μαθαίνει τα τερτίπια του, μου δείχνει πώς, τι και πότε πρέπει να κάνω. Στα συν, ότι μπορώ ανά πάσα στιγμή να παίξω με το γκάζι, βγάζοντας την ουρά και κάνοντας μια ωραία πλαγιολίσθηση. Ίσως να το ξαναείπα, ίσως να το ξαναπώ: Αν λέμε ότι τα καρτ είναι το απόλυτο σχολείο για οδηγούς, τότε γιατί δε λέμε ότι Mini JCW είναι σχολείο με άδεια χρήσης στο δρόμο;
Καλά όλα αυτά, αλλά με δεδομένο το κοντό (σχετικά) μεταξόνιο, πόσο τρομακτικό μπορεί να είναι στις ανοικτές καμπές;
Εδώ, αναγνώστη μου, το τερμάτισα: Το δοκιμάζω σε μια ανοιχτή καμπή, με (πάρα) πολύ υψηλή ταχύτητα. Ακολουθώ μια M5 Ε39 για να καταλάβω καλύτερα αν όντως τα όριά του είναι τόσο ψηλά όσο λένε. Και, παρά τη διαφορά της δύναμης, ακολουθώ το βαυαρικό supercar με αξιώσεις, ακόμα και όταν αυτή δείχνει να ετοιμάζεται να βγάλει την ουρά της. Το Works είναι καταπληκτικό σε όλες τις συνθήκες.
Το καλό είναι ότι, σε αντίθεση με τις προηγούμενες γενιές, δε χτυπάει, μπορεί να σε μετακινήσει άνετα και smoothly, τηρουμένων των αναλογιών. Το μοτέρ μεταμορφώνει τον ήχο του στα modes της ήρεμης μετακίνησης, αφήνοντάς σου ησυχία. Παρατηρώ μόνο αεροδυναμικούς θορύβους στην καμπίνα, ιδιαίτερα μετά τα 200 χαω. Ούτε πταίσμα για ένα τόσο καλό αυτοκίνητο.
Στα τετριμμένα, νομίζω ότι είναι περιττό να μιλήσουμε για ποιότητα κατασκευής, υλικά, εξοπλισμό και highlights, όπως τις αλλαγές χρωματισμού του φωτισμού στην καμπίνα, ή, ακόμα καλύτερα, το σύστημα που ανάβει τα φώτα του παρκαρισμένου Mini, όταν είσαι μακριά και κάποιος το πλησιάζει, παρκάροντας. Brilliant! Η τιμή του, 28.150 ευρώ με απόσυρση όχι μόνο δεν είναι τσιμπημένη, αλλά είναι απόλυτα λογική για αυτοκίνητο της κατηγορίας του και μάλιστα τόσο καλο σε τόσους πολλούς τομείς.
Τι θα προτιμούσα, μόνο; Να μην έχει την ηλίθια φορολογία που του έχει επιβάλλει το οικονομικό επιτελείο αυτής της ταλαίπωρης χώρας, να έχει λίγο μεγαλύτερη την ένδειξη της σχέσης που έχω στο κιβώτιο, στο καντράν (θα μου πεις, γι’ αυτό σου έχουμε το Heads Up Display.
Θα το έπαιρνα; Το Mini John Cooper Works κέρδισε με το σπαθί του μια θέση στο Garage του TopSpeed.gr …
