Πάνε 50 χρόνια, απο την κυκλοφορία της τελευταίας, μαζικής παραγωγής, ανοιχτής V12 από τη Ferrari. Συγκεκριμένα, μισό αιώνα πριν, το 1969, η Daytona GTS4, γνωστή ως Daytona Spider, έκανε το ντεμπούτο της. Απο τότε, δεν υπήρξε άλλη ευρείας παραγωγής ανοιχτή V12 Ferrari, παρά μόνο κάποιες περιορισμένες εκδόσεις. Αυτές, είναι η 550 Barchetta Pininfarina (2000), Superamerica (2005), 599 SA Aperta (2010) και η F60 America, κατασκευασμένη μόλις σε 10 αντίτυπα, το 2014, για τον εορτασμό των 60 χρόνων παρουσίας της Ferrari στην αμερικανική αγορά.
Η ζήτηση για μία τέτοια Ferrari ήταν μεγάλη, όπως ήταν και η απογοήτευση, όταν οι “πιστοί” του Μαρανέλο, είδαν πως κάτι τέτοιο δεν έγινε, ούτε σε μορφή limited edition μοντέλου, στην πλατφόρμα της F12. Με την έλευση της 812 Superfast, οι φήμες για μία ανοιχτή έκδοση, άρχισαν και πάλι. Αυτή τη φορά όμως, μέσα απο το εργοστάσιο, προς τα έξω και όχι το αντίθετο. Και, ήρθε η στιγμή: Η επιστροφή της Ferrari στις V12 Spider, γίνεται απο την 812 GTS.
Η καρδιά της GTS
Ο κινητήρας της 812 GTS είναι ο ίδιος με αυτόν της κλειστής έκδοσης, ο οποίος αποδίδει 800 ίππους και 718Nm ροπής. Συγκεκριμένα, πρόκειται για έναν ατμοσφαιρικό V12, χωρητικότητας 6,5 λίτρων, που είναι και ο ισχυρότερος στην κατηγορία του. Τόσο η GTS, όσο και η κλειστή Superfast, εφοδιάζονται πλέον με την ανανεωμένη εκδοχή του V12, ο οποίος φέρει νέο σύστημα ψεκασμού καυσίμου, σύστημα Start-Stop και τα φίλτρα μικροσωματιδίων (Gasoline Particulate Filters, GPF), το οποία τον κάνουν τον ισχυρότερο V12 ατμοσφαιρικό κινητήρα, με νόρμα καυσαερίων Euro 6.
Φυσικά, οι άνθρωποι του Μαρανέλο, δεν μπορούσαν παρά να κάνουν κάποιες αλλαγές στη γεωμετρία του συστήματος εξάτμισης προκειμένου να διατηρήσουν απείραχτο, ίσως βέβαια ελαφρώς πιο “χαμηλής” έντασης, τον εκπληκτικό ήχο του V12, απο το ρελαντί, μέχρι το κόφτη, στις 8.900 σ.α.λ. .
Τα υπόλοιπα μηχανικά μέρη, παραμένουν ίδια με αυτά της κλειστής 812. Αξίζει να αναφέρουμε πάντως, πως το 80% της ροπής είναι ήδη διαθέσιμο απο τις 3500 σ.α.λ. , γεγονός που αν συνδυαστεί με το σχετικά κοντό 7 σχέσεων DCT κιβώτιο της 812, κάνει την αντίδραση του αυτοκινήτου στο πάτημα του δεξιού πεντάλ στιγμιαία και την αίσθηση της δύναμης της ακόμη πιο άμεση.
Σχεδιαστικά προσαρμοσμένη για χάρη της αεροδυναμικής (και της καλαισθησίας)
Ένα δύσκολο εγχείρημα για τους σχεδιαστές της Ferrari, ήταν το πώς θα διαφοροποιήσουν το πίσω μέρος της 812, προκειμένου το αυτοκίνητο να είναι αεροδυναμικά βελτιστοποιημένο, αλλά να απέχει και όσο το δυνατόν λιγότερο γίνεται αισθητικά, απο την κλειστή έκδοση.
Στο κομμάτι της οροφής, δημιούργησαν μία ηλεκτρικά αναδιπλούμενη μεταλλική οροφή, η οποία αποθηκεύεται στο χώρο ακριβώς πίσω απο τα καθίσματα. Το τζάμι της οροφής είναι ανεξάρτητο απο αυτή, επιτρέποντας τη χρήση του ως ανεμοθραύστη για όταν η οροφή είναι ανοιχτή, ή ώς “πέρασμα” για τον ήχο της εξάτμισης, όταν η οροφή είναι κλειστή.
Στο επάνω μέρος του παρμπρίζ, οι μηχανικοί τοποθέτησαν τα “φτεράκια” σχήματος L, τα οποία είχαν τοποθετήσει και στη LaFerrari Aperta, προκειμένου να κατευθύνουν τον αέρα στα πλάγια, με ομαλότητα προς τα buttresses, ώστε αυτός να ρέει ομαλά προς τα πίσω.
Στο πάνω μέρος των πίσω φτερών, τοποθέτησαν αεραγωγούς, οι οποίοι απομακρύνουν τον αέρα που συσσωρεύεται στους πίσω θώλους. Το ανασχεδιασμένο πίσω diffuser, φροντίζει ώστε να δημιουργεί μία αρνητική πίεση, που όχι μόνο σταθεροποιεί το αυτοκίνητο, αλλά “τραβάει” τον αέρα απο το κέντρο, ανάμμεσα στα butresses, και τους αεραγωγούς των θόλων, πιέζοντας το αυτοκίνητο στο δρόμο και μειώνοντας το στροβιλισμό που δημιουργείται στο κέντρο του πίσω μέρους της GTS.
Απαράλλακτες οι επιδόσεις
Παρά τα 75 επιπλέον κιλά σε σχέση με την Superfast, τα νούμερα που φέρνει η 812 GTS “στο τραπέζι” (εντάξει, στο δρόμο) είναι κάθε τι άλλο, παρά εντυπωσιακά.
0 – 100, σε λιγότερο απο 3 δευτερόλεπτα. 0 – 200, σε 8,3 δευτερόλεπτα. Τελική ταχύτητα, “πάνω” απο 340 χιλιόμετρα/ώρα (υπάρχουν στο διαδίκτυο βίντεο με 812 να ξεπερνούν τα 370 !).
Α! Και το πιο απρόσμενο; Σας το άφησα για το τέλος: 7 χρόνια δωρεάν σέρβις, ασχέτως απο τον αριθμό χιλιόμετρων που θα διανύσει το αυτοκίνητο. Οπότε, όποιος δεν καταστραφεί οικονομικά απο τη κατανάλωση του V12, η οποία σε γρήγορους ρυθμούς σε κάνει να πιστεύεις πως το ντεπόζιτο των 80 λίτρων έχει τρύπα και χάνει απο κάπου, θα γλυτώσει τα έξοδα της συντήρησης, ανεξαρτήτως του πόσο αυτή θα κοστίσει κάθε φορά, με μόνο αναλώσιμο που δεν καλύπτεται απο το πρόγραμμα συντηρησης, να είναι τα ελαστικά. (Όχι ότι οι αγοραστές του μοντέλου νοιάζονται για όλα αυτά, αλλά κάτι πρέπει να πούμε κι εμείς).
Tout compte fait
Σε ένα αυτοκίνητο σαν την 812 GTS, τα πολλά λόγια, είναι φτώχεια (λέξη που δεν ταιριάζει με Ferrari).
Είναι το αυτοκίνητο που θα πας μία ήρεμη, χαλαρή βόλτα, είτε μόνος, είτε με κάποιο “εκλεκτό” πρόσωπο στη θέση του συνοδηγού.
Είναι όμως και εκείνο το αυτοκίνητο, που θα σε κάνει να ξυπνήσεις μέσα στη νύχτα, και να πας να οδηγήσεις μόνος σου, κάπου απόμερα, όσο πιο γρήγορα μπορείς.
Η 812 GTS, είναι ότι πιο κοντινό υπάρχει για τους “περισσότερους”, σε LaFerrari Aperta. Και αυτό, είναι το καλύτερο κομπλιμέντο που θα μπορούσαμε να της κάνουμε.
