Οδηγώ το πετρελαιοκίνητο Nissan Note 1,5 dci: Είναι ένα παραλλαγμένο Qashqai; Είναι supermini, πολυχρηστικό, οικογενειακό, αυτοκίνητο πόλης; Προφανώς, ως πρώτο σε ταξινομήσεις στην κατηγορία του, είναι φαινόμενο. Γιατί τα συνδυάζει όλα πετυχημένα, χωρίς να κοστίζει ένα κάρο λεφτά…
Fotos: Angelos Loukissas
Was ist die Nissan Note; Είναι ένα παραλλαγμένο Qashqai; Είναι supermini, πολυχρηστικό, οικογενειακό, αυτοκίνητο πόλης; Και γιατί έχει αυτόν τον περίεργο σχεδιασμό; Προφανώς, ως πρώτο σε ταξινομήσεις στην κατηγορία του, είναι φαινόμενο. Γιατί τα συνδυάζει όλα πετυχημένα, χωρίς να κοστίζει ένα κάρο λεφτά…
Στη γνωριμία και τη συμβίωσή μου με το Hinweis, πείσθηκα γρήγορα ότι είναι ένα μοντέλο το οποίο είναι πιο επίκαιρο από ποτέ, ιδιαίτερα στη χώρα μας. Με καταναλώσεις και αυτονομία που φτάνουν… εξωγήινα χαμηλά νούμερα, mit Standorte από άλλη κατηγορία και χρηστικότητα βγαλμένη από τα όνειρα κάθε ανθρώπου που μετακινείται στην πόλη, είναι απορίας άξιον το ποιος θα μπορούσε σήμερα να πει «όχι» σε ένα τέτοιο μοντέλο.
Σχεδίαση- χώροι
Εξωτερικά, το Note έχει αυτή την λογική της κυτιοειδούς σχεδίασης των MPV (την οποία προσωπικά, αν με ρωτάς, καθόλου δεν εκτιμώ), με τη διαφορά όμως ότι έχει αεροδυναμικό ρύγχος. Γενικά, αν κοιτάζοντάς το από τα πλάγια θα διαπιστώσεις πως είναι ένα MPV, κοιτάζοντάς το από μπροστά, εύκολα θα δεις ότι ακολουθεί μια πιο μοντέρνα εμφάνιση που θα συναντήσεις στα μοδάτα supermini της εποχής. Στο πίσω μέρος δεσπόζουν τα κατακόκκινα ευμεγέθη φωτιστικά σώματα. Die πινελιά της χαριτωμενιάς πάντως στο –ασημί χρώματος- μοντέλο, δίνει ο μωβ χρωματισμός των καθρεφτών και οι –επίσης μωβ- λεπτομέρειες στο εμπρός σπόιλερ.
Αρκετά όμως με το έξω. Στο Innerhalb είναι όλο το «ζουμί». Την κεντρική κονσόλα διατρέχει ένα piano black πλαστικό που δίνει μια «εσάνς» πολυτέλειας. Κατά τα λοιπά, ο οδηγός κάθεται μπροστά στο κλασικό (εντελώς… Qashqai) Lenkrad με όλα τα χειριστήρια επάνω του, με «πιάτο» τον πίνακα οργάνων με τις μεγάλες, ευανάγνωστες –και πλήρεις- ενδείξεις, σε ένα bequemer Sitz, σε μια άριστη θέση οδήγησης von άριστη περιφερειακή ορατότητα, λόγω και των μεγάλων γυάλινων επιφανειών.
Αν μιλάμε για εργονομία, απλά δεν θα βρούμε τίποτα να πούμε. Δεν είναι μόνο όλα τα χειριστήρια, αλλά και η κάθε λεπτομέρεια, μελετημένα όπως σε ένα SUV. Οι ποτηροθήκες είναι εκεί που πρέπει, μπροστά από το λεβιέ, οι Standorte είναι αρκετά παραπάνω από επαρκείς για τρεις –ακόμα και ψηλούς– ενήλικες πίσω, θήκες υπάρχουν παντού. Όμως, δεν μπορώ να μη σταθώ στα δύο ντουλαπάκια. A τόσο απλή ιδέα που μάλλον βλακωδώς κανείς -ή σχεδόν κανείς;- άλλος κατασκευαστης δεν ακολουθεί: A ευρύχωρο ντουλαπάκι στο κλασικό σημείο και ένα ακόμα, ακριβώς από πάνω του, εκεί όπου συνήθως υπάρχει το… ταμπλό. Πόσο πρακτική είναι η ιδέα των δύο… ντουλαπιών, δεν περιγράφεται με λόγια.
Γενικά, στους χώρους, οι λεπτομέρειες κάνουν τη διαφορά. Για παράδειγμα, οι πίσω επιβάτες έχουν άπλετο χώρο για τα γόνατά τους, οι πίσω πόρτες έχουν πολύ μεγάλο άνοιγμα, διευκολύνοντας την τοποθέτηση παιδικού καθίσματος, για παράδειγμα, ενώ επαρκέστατα είναι και τα 296 λίτρα του χώρου αποσκευών.
Unterwegs
Το κυριότερο όμως, είναι η απόδοσή του στο δρόμο. Το μοντέλο της δοκιμής μας, φοράει έναν από τους καλύτερους diesel της αγοράς, ihn 1,5 dci, που, στην περίπτωση του Note, αποδίδει 90 ίππους. Ακούραστος, mit φοβερό τράβηγμα και σπιρτόζος από zu niedrig, mit dem ήχο της τουρμπίνας να δεσπόζει, είναι… ταμάμ (και) γι’ αυτό το μοντέλο.
Και αν η απόδοσή του (ιδιαίτερα οι ρεπρίζ) είναι ό,τι πρέπει, τι να πω για την Verbrauch; Με το start/stop και τη λειτουργία Öko (με το πάτημα ενός κουμπιού, αλλάζει η χαρτογράφηση του κινητήρα, αλλά και ο χρωματισμός του ταμπλό, ανάλογα με το στυλ της οδήγησης) η κατανάλωση μπορεί να περιοριστεί στα νούμερα των 3,5 λίτρων ανά 100 χλμ που δίνει ο κατασκευαστής. Ακόμα και με το δεξί πόδι στο πάτωμα όμως, (πιο πάτωμα δεν πάει) και χωρίς να δουλέψει το πρόγραμμα Eco, η κατανάλωση στην εβδομάδα της δοκιμής δεν ανέβηκε πάνω από τα 5,5 lt/100 km.
Die πεντάρι κιβώτιο με την κλασική “Nissan αίσθηση” συνεργάζεται άψογα με τον κινητήρα και είναι ακριβές και όσο μακρύ πρέπει, αν και στις ανοιχτές ευθείες δεν θα έλεγα όχι σε μια έκτη σχέση.
Και, αν λοιπόν, εκμεταλλευόμενο τα 200 Nm ροπής το Note προσφέρει απολαυστικό τράβηγμα και ικανοποιητικές επιταχύνσεις, τι οδηγικό feeling δίνει; Θα περίμενε κανείς το μικρό Nissan με τον οικογενειακό/MPV προσανατολισμό να έχει συμπεριφορά πολύ διαφορετική από άυτή που έχει. Και σε αυτό, δεν παίζουν ρόλο οι πολύ καλές Beiträge, οι οποίες προσφέρουν ικανοποιητικό επίπεδο άνεσης ενώ δεν δίνουν μεγάλες Neigungen στο αμάξωμα, ούτε τα ηλεκτρονικά που επεμβαίνουν λίγο πριν χρειαστεί και δεν αφήνουν το αυτοκίνητο να περάσει τα όριά του.
Ακόμα και όταν περάσει τα όρια όμως, εκεί όπου γίνεται υποστροφικό, ο οδηγός δεν θα προβληματιστεί, αφού τα ηλεκτρονικά θα φροντίσουν για το «μάζεμα» του λάθους πριν χρειαστεί να το κάνει ο… φανοποιός. Γενικά, σε συνδυασμό και με το πολύ καλό τιμόνι και τις μικρές κλίσεις του αμαξώματος, το Note θα ακολουθήσει πρόθυμα τις εντολές σου ακόμα και στα ορεινά στροφιλίκια και, αν το παρακάνεις, θα σου αποδείξει ότι ο προσανατολισμός του είναι φιλικός, διορθώντας το λάθος.
Καλά σε απόδοση και τα φρένα του, που δεν θα σε προδώσουν, όμως προσωπικά, έχω ένσταση για την αίσθησή τους, όπως και για τα ταμπούρα πίσω, που πάντως δεν επηρεάζουν την απόδοσή τους.
Εν κατακλείδι, το Nissan Note είναι ένα οικογενειακό, super οικονομικό και super βολικό αυτοκίνητο πόλης, που δεν απαγορεύει το άνετο ταξίδι, δεν θα σε προδώσει και γενικότερα, θα σου κάνει τη ζωή εύκολη. Τόσο εύκολη που με έκανε να σκέφτομαι πως, αν ήμουν οδηγός ταξί και έπρεπε να είμαι όλη τη μέρα στους δρόμους, αυτό θα επέλεγα. Πόσο μάλλον για τις αστικές οικογενειακές μετακινήσεις. Το Note έχει πιάσει την ουσία της φιλικότητας και της πρακτικότητας ενός σύγχρονου αυτοκινήτου…
