Έχουν περάσει 70 χρόνια από την εμφάνιση στην αγορά του Fiat 8V, ενός σπάνιου και ελάχιστα γνωστού αυτοκινήτου, το οποίο όμως κατέχει μια περίοπτη θέση στην ιστορία της εταιρείας του Τορίνο. Μερικά μοντέλα της σειράς τροποποιήθηκαν ποικιλοτρόπως από γνωστούς Ιταλούς κατασκευαστές αμαξωμάτων, δημιουργώντας πολλά ιδιαίτερα κομμάτια, μοναδικά σε ορισμένες περιπτώσεις. Συνολικά, το μοντέλο παρήχθη σε 114 μονάδες: είναι δύσκολο να βρεις άλλα Fiat με τόσο μικρούς όγκους παραγωγής. Η κατασκευή του αυτοκινήτου συνεχίστηκε από το 1952 έως το 1954, με πολύ περιορισμένο ετήσιο ρυθμό.
Το στάνταρ μοντέλο είχε την εμφάνιση μιας μπερλινέτας, με σπορ και πολύ στρογγυλεμένη εμφάνιση. Με μήκος 4040 mm, πλάτος 1570 mm, ύψος 1290 mm και μεταξόνιο 2400 mm, είναι δύσκολο, σε τόσο συμπαγείς διαστάσεις, να αναπτύξεις ένα συναισθηματικά διαχρονικό και συναρπαστικό σχέδιο, αλλά ο Fabio Luigi Rapi ήξερε να δίνει τις σωστές νότες στο στυλ του αυτοκινήτου. Χάρη στο ταλέντο του, το Fiat 8V απέκτησε μια δυνατή και χαρισματική εικόνα.
Αυτό το ονειρικό αυτοκίνητο, γνωστό ως «Ottovù», γεννήθηκε με στόχο να συγκινήσει, και να ξεκλειδώσει την είσοδο της Supersport κατηγορίας για την Fiat. Για τον αρχισχεδιαστή Dante Giacosa, ένα μοντέλο σαν αυτό, σε εκείνη την ιστορική περίοδο, ήταν απαγορευτικό γιατί δημιουργούσε απόσπαση της προσοχής από την μαζική παραγωγή, αλλά η ανώτατη διοίκηση του οίκου του Τορίνο ήταν απόλυτη αποφασισμένη να το βγάλει στο φως!
Η παρουσίαση του αυτοκινήτου έγινε στο Σαλόνι Αυτοκινήτου του Παρισιού το 1952, όπου προκάλεσε μια έντονη περιέργεια στο κοινό και στα μέσα ενημέρωσης. Το έργο της κατασκευής του μοντέλου ανατέθηκε στο ειδικό τμήμα αμαξώματος, ώστε να μην διαταραχθεί η ομαλή λειτουργία των δραστηριοτήτων στις κανονικές γραμμές συναρμολόγησης, που προορίζονται για αυτοκίνητα μαζικής παραγωγής. Οι αριθμοί παραγωγής ήταν χαμηλοί, ίσως περισσότερο από το αναμενόμενο, επίσης εξαιτίας της τιμής καταλόγου που δεν ήταν προσιτή.
Αρχικά, ο οκτακύλινδρος κινητήρας των 1996 κυβικών εκατοστών, που τροφοδοτείται από δύο καρμπυρατέρ Weber με διπλό τσοκ, απέδιδε 105 ίππους. Η ανεξάρτητη ανάρτηση των τεσσάρων τροχών, που παρουσιάστηκε για πρώτη φορά σε μοντέλο της Fiat, συνέβαλε στην καλή οδική συμπεριφορά. Στη συνέχεια, η ισχύς αυξήθηκε στους 115 ίππους, σε ένα ελαφρύτερο αμάξωμα, κατασκευασμένο από υαλοβάμβακα. Η εικόνα της απόδοσης έγινε πιο ξεκάθαρη, αλλά η καριέρα του μοντέλου πλησίαζε τώρα στο τέλος της.
Μεταξύ των σχετικών μηχανικών χαρακτηριστικών πρέπει να αναφερθεί η ανεξάρτητη ανάρτηση των τεσσάρων τροχών που τοποθετείται για πρώτη φορά σε Fiat, ενώ πιο συμβατικό είναι το τετρατάχυτο κιβώτιο ταχυτήτων με την πρώτη ταχύτητα μη συγχρονισμένη και δισκόφρενα. Οι διευθυντές συνειδητοποίησαν ότι είχαν κάνει λάθος με αυτό το αυτοκίνητο και τράβηξαν την πρίζα στη γραμμή συναρμολόγησης.
Ένας σημαντικός αριθμός του πλαισίου Fiat 8V κατέληξε, όπως ήδη αναφέρθηκε, στα χέρια ορισμένων εμβληματικών Ιταλών κατασκευαστών αμαξωμάτων, οι οποίοι το χρησιμοποίησαν ως βάση για τη δουλειά τους, προκειμένου να δώσουν διέξοδο στη δημιουργική τους φλέβα, δίνοντας ζωή στο μοντέλο με διάφορες μορφές, ως coupé, spider, barchetta, σε μικρές σειρές ή ως πρωτότυπο αυτοκίνητο εκθεσιακού χώρου. Σημαντικά ονόματα πήραν μέρος στην πίστα, όπως ο Pinin Farina (τότε το όνομα δεν ήταν ακόμη ενωμένο), οι Bertone, Vignale, Zagato, Ghia και άλλοι. Το στιβαρό σασί του αυτοκινήτου διευκόλυνε την ελευθερία της φαντασίας, που κατέστησαν δυνατές τις διάφορες εκφραστικές διαμορφώσεις.
Από αυτές τις προσπάθειες, κάποιες έχουν αφήσει το στίγμα τους, λόγω της απίστευτης σχεδιαστικής τους δύναμης. Ο Zagato επενέβη ελάχιστα στο αμάξωμα, περιοριζόμενος σε μικρές αριστοτεχνικές πινελιές. Ο Μιλανέζος αμαξοποιός πήρε πάνω από 25 σασί της γκάμας για να φτιάξει μια συγκεκριμένη εκδοχή. Το «8V Elaborata Zagato». Εδώ το δυναμικό κύμα ήταν πιο έντονο, λόγω της μεγαλύτερης ισχύος, της τάξης των 130 ίππων. Αυτό το set-up συγκέντρωσε πολλές επιτυχίες στους αγώνες. Στο Grand Prix του Βερολίνου το 1955, το αυτοκίνητο της Fiat λύγισε πραγματικά την αντίσταση των Porsche, στην έδρα τους, στο Avus, με τον Elio Zagato στο τιμόνι.
