Οδηγούμε την τετρακίνητη 1,6 VVT έκδοση του νέου Suzuki Vitara: Τα 18,5 εκ. απόστασης από το έδαφος, το σύστημα τετρακίνησης AllGrip και οι αυξημένες γωνίες διαφυγής το κάνουν ευέλικτο και στην εκτός δρόμου κίνηση
Δεν χρειάζεται και πολλές συστάσεις. Το όνομά του, αποτελεί θρύλο στις τάξεις των SUV όλων των εποχών και, για πολλούς, αποτελεί τον ίδιο το λόγο για τον οποίο θα το αγόραζαν, το αγοράζουν, ή θα το αγοράσουν, χωρίς δεύτερη σκέψη. Ο λόγος για το Suzuki Vitara, το οποίο δοκιμάζουμε σήμερα.
Αν και ο μέσος Έλληνας έμαθε το Vitara ανοιχτό, να οργώνει τις παραλίες τα καλοκαίρια, στην προηγούμενη γενιά του αυτό είχε γίνει Grand Vitara, τώρα επιστρέφει… μικρότερο, αλλά περιπετειώδες, όπως προστάζει η τάση που «δείχνει» μικρά crossover. Και η αλήθεια, με αυτό το μοντέλο είναι ότι έχει εξελιχθεί παρασάγγας σε σχέση με τον προκάτοχο. Γιατί διατηρεί τον «σκληρό» χαρακτήρα του, είναι όμως πιο φιλικό και πιο άνετο στη μετακίνηση εντός πόλης.
Γιατί;
Δεν είναι μόνο ο εξοπλισμός. Δεν είναι οι κινητήρες χαμηλού κυβισμού, η χαμηλή κατανάλωση και οι εκπομπές ρύπων, μαζί με τα μικρά λειτουργικά έξοδα που, σε συνδυασμό με την τετρακίνηση κάνουν το Vitara να φαντάζει ως η ιδανική λύση για την Ελλάδα. Είναι ότι βασίζεται στο πάτωμα του S-Cross, γεγονός που σημαίνει ότι έχει καλή ποιότητα κύλισης και κυρίως πολύ καλή συμπεριφορά στις ασφάλτινες διαδρομές, καθώς και στην οδήγηση στην Εθνική Οδό. Τέρμα οι εποχές που η κατοχή τετρακίνητου SUV σήμαινε… χρεοκοπία και απαγόρευση ταξιδιών για λόγους ασφαλείας και άνεσης.
Έτσι, το μικρό σε διαστάσεις αλλά με καλούς χώρους Vitara δεν είναι μόνο ευέλικτο εντός πόλης και περιπετειώδες εκτός δρόμου. Έχει μια οδηγική αίσθηση που παραπέμπει όχι σε τετρακίνητο SUV, αλλά σε συμβατικό μοντέλο δρόμου– ακόμα και όταν το οδηγείς εκτός! Στις μεγάλες ευθείες, δεν έχει ενοχλητικούς θορύβους –έχει καλό επίπεδο άνεσης- και κυρίως πατάει σταθερά, χωρίς φαινόμενα κυματισμών, ενώ και στις μεγάλες καμπές είναι ασφαλέστατο.
Στις –ασφάλτινες- στροφές, ακόμα και στα κλειστά κομμάτια, δεν παίρνει κλίσεις, ούτε ταλαντώνεται με ασάφεια, όπως «συνήθιζαν» τα παλιά Vitara, ενώ έχει «όπλο» το ακριβές τιμόνι του. Αν πιεστεί, θα υποστρέψει, αλλά μέσα σε λογικά πλαίσια και χωρίς να τρομάξει καν τον οδηγό, αφού το σύστημα ευστάθειας επεμβαίνει πριν από αυτόν, γι’ αυτόν, ενώ και το «παίξιμο» με το δεξί πεντάλ διορθώνει εύκολα και γρήγορα.
Εκτός
Φυσικά, θα ήταν… ιεροσυλία για τη Suzuki να φτιάξει το Vitara και να υποκύψει στις προσταγές της εποχής που θέλουν SUV με μικρές δυνατότητες εκτός δρόμου. Ακόμα και με τον 1.600άρη κινητήρα βενζίνης που υπολείπεται ροπής σε σχέση με τον –άριστο, κατά την άποψή μου- diesel ίδιου κυβισμού που χρησιμοποιεί, το Vitara δύσκολα θα «μασήσει» σε δύσκολες αναβάσεις ή καταβάσεις σε χώμα, βράχια, ή λάσπη. Άλλωστε, οι εμπρός και πίσω προφυλακτήρες του νέου Vitara είναι σχεδιασμένοι έτσι ώστε να του δίνουν μεγάλες γωνίες διαφυγής.
Το σύστημα τετρακίνησης AllGrip που διαθέτει πρόγραμμα για κίνηση σε εδάφη για… πατινάζ (Snow) και δυνατότητα κλειδώματος (Lock) για εύκολο ξεκόλλημα, όταν το δοκιμάσεις καταλαβαίνεις ότι δουλεύει καλύτερα απ’ ότι θα περίμενες, αφού… ξελασπώνει όποτε χρειαστεί.
Στα υπερ και η αυξημένη απόσταση από το έδαφος (18,5 cm), ο εμπρός προφυλακτήρας που δεν βρίσκει κάτω εύκολα και η ανάρτηση.
Μπορεί να μην είναι τόσο σκληροτράχηλο όσο οι προκάτοχοί του, όμως το νέο Vitara διατηρεί τον περιπετειώδη χαρακτήρα του και χαρίζει συγκινήσεις εκτός δρόμου, αλλά έχει σαφώς πιο άμεσες αντιδράσεις, οπότε ανταποκρίνεται καλύτερα σε ένα ζωηρό στιλ οδήγησης.
Το εσωτερικό
Στο εσωτερικό του Vitara, υπάρχει μια γνώριμη εικόνα για Suzuki, μπερδεμένη όμως με νότες πολυτέλειας και ρετρό μοντερνισμού. Για παράδειγμα, το τιμόνι και ο πίνακας οργάνων παραπέμπουν σε Suzuki –και αυτό είναι καλό- όμως γενικότερα, το ταμπλό είναι υπερυψωμένο σε σχέση με το S-Cross και στη μέση του, ξεχωρίζει ένα στρογγυλό μεγάλο αναλογικό ρολόι (μου άρεσε πολύ ο γλυκός φωτισμός του, τη νύχτα). Το ταμπλό διατρέχει μια γυαλιστερή φάσα που δίνει έναν τόνο πολυτέλειας, ενώ στο μέσο, κάτω από τους στρογγυλούς αεραγωγούς, υπάρχει η εύχρηστη και ευανάγνωστη οθόνη αφής 7 ιντσών. Στα θετικά, για μια χώρα όπως η Ελλάδα, το γεγονός ότι η οθόνη είναι ευανάγνωστη και σε συνθήκες έντονης ηλιοφάνειας.
Γενικά, δύσκολα θα βρει κανείς εργονομικά ψεγάδια στο Vitara, καθώς οι επιβάτες έχουν χώρους για τους… ίδιους, αλλά και για μικροαντικείμενα και δεν θα νιώσουν σε καμία περίπτωση κλειστοφοβικά, λόγω και των μεγάλωνπαραθύρων. Παρά το μικρό συνολικό του μέγεθος, το Vitara έχει χώρο αποσκευών που ξεπερνά τον μέσο όρο της κατηγορίας του (375 λίτρα) και σε αυτόν βοηθά και ο έξυπνα φτιαγμένος διπλός πάτος. Επιπλέον, στα πλάγια του πορτ μπαγκάζ υπάρχουν δύο αφαιρούμενες θήκες, οι οποίες επιτρέπουν να χωρέσουν αντικείμενα με μεγάλο πλάτος.
Ο κινητήρας
Το νέο SUV της Suzuki που δοκιμάζω φοράει τον 1.6 VVT βενζινοκινητήρα που αποδίδει 120 ίππους στις 6.000 σ.α.λ. και η μέγιστη ροπή του αγγίζει τα 156 Nm στις 4.400 σ.α.λ.. Ο κινητήρας είναι αρκετά ελαστικός αλλά και σχετικά νωχελικός στο ανέβασμα στροφών χαμηλά. Όμως, όταν επιλέξεις το πρόγραμμα Sport, τα πράγματα δείχνουν αρκετά καλύτερα.
Σε κάθε περίπτωση το βάρος (1.160 κιλά) του αμαξώματος φαίνεται στον βενζινοκινητήρα, αν και το 5άρι κιβώτιο τον «ξελασπώνει» καθώς έχει «μακριές» σχέσεις τα καταφέρνει καλά και χαρίζει ικανοποιητικές επιδόσεις, αγγίζοντας τα 100 από στάση σε 12 δευτερόλεπτα (στην πράξη και γρηγορότερα!). Ομολογώ, πάντως, ότι όσο καλό και να είναι το κιβώτιο, μου έλειψε η έκτη σχέση σε αυτό.
Και από κατανάλωση; Η μέση κατανάλωση παραμένει σε λογικά επίπεδα για τετρακίνητο χάρη και στο πολύ καλό σύστημα Start/Stop για τον κινητήρα που ανήκει στο βασικό εξοπλισμό. Ετσι, μετά το τέλος της δοκιμής και υπό αρκετή πίεση εντός και εκτός δρόμου, είδα στον υπολογιστή ταξιδιού μία μέση κατανάλωση της τάξης των 8,1 λίτρων για 100 χλμ., ενώ αν είσαι προσεκτικός με το γκάζι, μπορείς να την κρατήσεις περίπου στα 6.
