Ένα τροχαίο δυστύχημα σε μια κεντρική λεωφόρο της Αθήνας. Πασίγνωστος, νεότατος τραγουδιστής, ο οποίος είναι και ο οδηγός, χάνει τη ζωή του. Οι δύο κοπέλες που ήταν μαζί του, χαροπαλεύουν. Η Ελλάδα, συγκλονίζεται. Αλλά γιατί;
Προφανώς, επειδή πρόκειται για ένα πολύ αγαπητό πρόσωπο, για ένα νέο παιδί, για έναν αδικοχαμένο άνθρωπο. Αλλά, με το συμπάθειο, όλο αυτό που συμβαίνει, είναι υποκριτικό. Ο Παντελής Παντελίδης -αυτό το παιδί που κατάφερε μόνο του να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα- έγινε ακόμα ένα νούμερο στην ατέλειωτη λίστα των θυμάτων αυτού που οι δημοσιογράφοι έχουμε εφεύρει να αποκαλούμε το κλισε “Μολώχ της ασφάλτου”. Και εδώ ακριβώς, είναι η υποκρισία: Μια χώρα που θρηνεί 1,600 dead and 20,000 injured σε τροχαία κάθε χρόνο, πώς μπορεί να υποκρίνεται ότι συγκλονίζεται; Και γιατί δεν κάνει κάτι για να μην πάνε χαμένα τα παιδιά της, όπως πήγε και αυτό το -ταλαντούχο, όπως απέδειξε η πορεία του στο μουσικό στερέωμα- παιδί; Γιατί στους Έλληνες αρέσει να κλαίνε τα παιδιά, τα αδέρφια, τους γονείς, τους συγγενείς τους;
Τα βρίσκεις υπερβολικά και λίγο επιθετικά; Σκέψου ότι ένα μεγάλο ποσοστό αυτών που σήμερα “θρηνούν”, αύριο θα περάσουν με κόκκινο, θα παραβιάσουν το STOP, δεν θα φορέσουν ζώνη, θα μπουν ανάποδα στο μονόδρομο, θα παρκάρουν στη γωνία, θα το πατήσουν λίγο παραπάνω, θα πάρουν το αυτοκίνητο αφού έχουν πιει “two small glasses", they will make wedges and a thousand and two more. And, when someone asks them to speak, they will sell "bravado". Lies?
Ο θάνατος του δημοφιλούς τραγουδιστή, είναι -δυστυχώς- μια “αφορμή” για να ξαναπούμε αυτό που επαναλαμβάνουμε κάποιοι “γραφικοί”: Greeks have no driving education. Γενικώς έχουμε χαμηλό επίπεδο παιδείας, αλλά στην οδηγική, το χουμε τερματίσει. Οι αριθμοί, αποδεικνύουν του λόγου το αληθές: Σε ό,τι αφορά τα τροχαία δυστυχήματα/ατυχήματα και την οδική ασφάλεια, η Ελλάδα βρίσκεται στην 28η, την τελευταία δηλαδή θέση της Ε.Ε. Κάθε μέρα, θρηνούμε πέντε νεκρούς, πέντε τετραπληγικούς, 10 παραπληγικούς, 60 τραυματίες, ενώ δεκάδες χιλιάδες ευρώ είναι το κόστος σε υλικές ζημιές.
Αίμα στην άσφαλτο. Συνηθισμένη εικόνα στην Ελλάδα. Γιατί να μας σοκάρει;
Why we drive around shitting on the people around us και σα να μη μας ενδιαφέρει αν κάποιος/α μας περιμένει σπίτι; What's wrong?
Τα πάντα. Όλοι μας. Ο καθένας μας ξεχωριστά, που, έστω μια φορά θα πει “δε βαριέσαι“. Που δεν παίρνει την οδήγηση στα σοβαρά. Που γράφει τον KOK και τη λογική στα παλιά του τα παπούτσια, είτε οδηγεί νταλίκα ή λεωφορείο (ακόμα και σχολικά, ρε αθεόφοβοι) με φθαρμένα λάστιχα, είτε car όπως του γουστάρει, είτε μηχανάκι/μηχανή ξεφτιλίζοντας τον ΚΟΚ, είτε bike κινούμενος όπως και όπου του καπνίσει, είτε ακόμα και ως pedestrian που “προλαβαίνω να περάσω απέναντι”. Γιατί είμαστε μάγκες. Είμαστε έξυπνοι εμείς. Οι άλλοι δεν ξέρουν.
Έπειτα, είναι το κράτος. Είναι αυτοί οι άσχετοι καρεκλοκένταυροι, που συμπεριφέρονται στους ιδιοκτήτες ΙΧ σαν να έχουν διαπράξει ποινικό αδίκημα. Που τους έχουν μουρλάνει στη φορολογία, ωθώντας τους, ουσιαστικά, να οδηγούν επικίνδυνα σαπάκια. Και να παρακάμπτουν τις νέες εθνικές οδούς για να πάνε από τους παράδρομους…
It's the fault of the πολιτικοί- άρχοντες της μίζας (όχι μόνο της κεντρικής, αλλά και της τοπικής σκηνής) που παραλαμβάνουν δρόμους -λαιμητόμους, με απίστευτες κακοτεχνίες που οδηγούν σε θανάτους.
Blame the system που επιβάλλει και διατηρεί ηλίθια όρια ταχύτητας -σε πολλά σημεία- μόνο και μόνο για να παραβιαστούν. Που μονοδρομεί δρόμους ανάλογα με το “δόντι” που έχει στο δημαρχείο κάποιος κάτοικος.
Blame η Τροχαία που στήνει καρτέρια για να κόψει κλήσεις, αντί να φροντίσει να επιμορφώσει: Να κάνει συστάσεις για κράνος- ζώνη, να βελτιώσει, με αστυνόμευση, τη συμπεριφορά των οδηγών.
They are to blame οι διοργανωτές αγώνων αυτοκινήτου που μετέτρεψαν το άθλημα σε έναν κλειστό κύκλο. Μια κλίκα. Που δεν γίνονται οι οδηγοί, οι δάσκαλοι της οδικής ασφάλειας σε αυτή τη χώρα. Γιατί, ο κάθε οδηγός και ιδιαίτερα ο νέος, θα ακούσει με δέος τον “θεό” των ράλλυ…
And of course, we're to blame and οι δημοσιογράφοι, που είμαστε ό,τι να ναι. It's my fault too., πιο πολύ απ’ όλους, που, παρότι έχω το βήμα, δεν σου πιπιλάω το μυαλό σε κάθε δοκιμή και παρουσίαση που κάνω ότι το γρήγορο αμάξι θα το ευχαριστηθείς στην πίστα. Ότι το καλό αμάξι είναι αυτό που σε κρατάει πιο ασφαλή. Ότι καλός οδηγός είσαι όταν δεν θέτεις σε κίνδυνο εαυτόν και άλλους. Ότι το υπεργρήγορο αμάξι που σου περιγράφω πώς ανοίγει, μπορούν να το χαρούν μόνο ζωντανοί. Ότι μάγκας είσαι μόνο στην πίστα. Που δεν τα γράφω αυτό και πολλά ακόμα. Και ας μη μου δώσεις ούτε ένα κλικ. Τουλάχιστον θα κοιμάμαι ήσυχος τις νύχτες.
Και φυσικά, αντί για κατάρες και “φταις”, είναι ώρα περισυλλογής. Είναι ώρα να δούμε τι θα κάνουμε εμείς για την ασφάλειά μας και, όταν το φροντίσουμε αυτό και γίνουμε πολιτισμένοι άνθρωποι και όχι ούγκανα επάνω σε λαμαρίνες και πλαστικά, θα διεκδικήσουμε το δίκιο μας για τους δρόμους- ανέκδοτα στους οποίους κινούμαστε. Και πώς θα τα καταφέρουμε;
Το υπόλοιπο κομμάτι που θα διαβάσεις, είναι διανθισμένο από τα λόγια του πλέον ειδικού: Του Τάσου Μαρκουίζου, οδηγού αγώνων και ιδιοκτήτη της ομώνυμης σχολής ασφαλούς οδήγησης, γνωστού ως Ιαβέρη. Είναι τα λόγια του στη Μόνιμη Επιτροπή Οδικής Ασφάλειας της Βουλής, όπου παραδέχθηκαν ότι καθημερινά, στους ελληνικούς δρόμους συντελείται μια γενοκτονία.
Παρεμπιπτόντως, για να καταλάβουμε πόσο νοιάζονται κι αυτοί για την ασφάλειά μας, κάποια ενδιαφέροντα στοιχεία: Η Μόνιμη Επιτροπή Οδικής Ασφάλειας της Βουλής Meet, last year, just 6 times. The items on which it met were:
1) Election of the chairman
2) Project planning
3) Briefing by the chairman and hearing of a professor
4) Election of chairman
5) Project planning
6) Briefing of members by a professor
So what did Javert say:
Within a year we had 1,600 dead and 20,000 injured in road accidents.
It is as if a small airliner with 20 passengers crashes into a residential area every day.
Most road accidents occur in residential areas at speeds of less than 45 km per hour. And the most victims who breathe their last breath on the asphalt are under 30 years old. In fact, according to the latest data, the 60 with 70% of victims of road accidents, are aged 15 - 29. We have a surplus of young lives, it seems, in this country...
Cause? The tragic roads and dangerous drivers which in combination with the ignorance and the indifference lead to a criminal result, as Javert explained.
"We treat street cancer in our country with painkillers instead of surgery", he said and cited as an example the fact that while in all countries have reduced traffic accidents from 20% - 99.5%, such as Sweden, in Greece we had increase as much as 60%.
"The car becomes a weapon when a projectile enters" Iaveris said and explained: "In the last 100 years, in Greece, which has gone through two wars, 70,000 Greek children have died in battle. In the last 60 years, 140,000 people have died by car, that is, the number of victims has quadrupled, while 350,000 have been left disabled.
Iaveris, also raised another important parameter, the economic one as he said, "40% of the cost in health care is from traffic accidents."
"Road accidents are costly 12 billion. euros each year. In 50 years it means 600 billion euros wasted, bloody, on the tarmac. And then we say how to save money and put equivalents, when all that money is being thrown away unfairly on the street," Iaveris pointed out.
"A parent who drives a car at over 10 km per hour and lets his child sit in the middle of the rear seats and it doesn't attach properly to the child seat is like it is intended for a wheelchair that will push it for the rest of its life if a violent braking occurs," he said.
He also spoke, however, about the general ignorance that exists in public opinion regarding the importance of safe driving, citing the following example: "They asked 100 people in a game show which profession needs the least attention and the most popular answer with a rate of 80% was professional driver. That is, the school bus driver who transports our children," he said.
Particular emphasis was placed on red traffic light violation, stressing that "it's attempted murder, it's attempted suicide.".
Iaveris also stressed that only if an initiative is taken at a high political level, can this national problem take on serious dimensions.
"In order to stop the crime and genocide that takes place daily on Greek roads, the Road Safety Committee must go to Maximou and ask the Prime Minister to take it over because it is a major national and political issue," he said, and his proposal seemed to have positive acceptance by the Committee.
Concluding his briefing, Iaveris gave a piece of advice to all drivers saying, "The solution to the problem is self-esteem. Everyone, needs to know how priceless and cherished they are, and how much their children or parents will miss them if they get involved in a silly collision because their minds are on the rails. If we want to reduce road crime immediately, let us shorten each morning and think about how many hugs await us in the afternoon."
If reading this has gotten you this far, instead of liking it, instead of sharing it, try to be a better guide and convince as many people around you as possible to do the same. Try to stay alive. Let it be Pantelis, the last one.
See here something newer: The big lie about traffic fatalities.
The page of the TopSpeed.gr on Facebook
