Για κάποιους, είναι μια κίνηση- ματ της Volkswagen απέναντι στην… ετοιμασία του Αμερικανού προέδρου, Donald Trump, να επιβάλλει δασμούς στα εισαγόμενα στις ΗΠΑ αυτοκίνητα. Για κάποιους άλλους, η Ford, λίγο πριν χάσει το τρένο της ηλεκτροκίνησης, το προλαβαίνει πηδώντας στο βαγόνι της Volkswagen. Και για άλλους, είναι η αρχή μιας γιγαντιαίας συμμαχίας, απέναντι στον κολοσσό Nissan- Renault (Mitsubishi) Alliance. Για τη σύναψη της παγκόσμιας συνεργασίας μεταξύ της Ford και της Volkswagen, οι παραπάνω απαντήσεις μπορεί να ισχύουν, όμως σίγουρα, δεν ολοκληρώνουν το πλέγμα που επεξηγεί πλήρως τη συμφωνία μεταξύ των δύο κορυφαίων αυτοκινητοβιομηχανιών.
Όπως και να έχει, οι δύο γίγαντες της αυτοκίνησης, “συνδυάζουν τις δυνάμεις τους για καλύτερο ανταγωνισμό, καινοτομία και υπηρεσίες στους πελάτες τους”, επικεντρώνοντας στην κατασκευή pickup ελαφρών φορτηγών, εμπορικών van και, κατά πάσα πιθανότητα, ηλεκτρικών και αυτόνομων οχημάτων. Το πρώτο τους πλάνο, είναι να δημιουργήσουν ένα pickup και ένα van μέχρι το 2022, ενώ θα ακολουθήσει μια σειρά επαγγελματικών οχημάτων με vans και άλλα pickup, από το 2023 και έπειτα.
Σε αντίθεση με ό,τι έχουμε δει στη συμμαχία μεταξύ Renault-Nissan-Mitsubishi, δεν υπάρχει πλάνο για ανταλλαγή ποσοστών ιδιοκτησίας. Κάθε μία από τις εταιρείες, θα διατηρήσει την πλήρη ανεξαρτησία της, χωρίς συγχωνεύσεις, ή αγοραπωλησίες μεριδίων και μετοχών.
Στην πραγματικότητα, το κύριο ζητούμενο της συνεργασίας, είναι να εξοικονομήσουν οι δύο κατασκευαστές δισεκατομμύρια ευρώ (ή δολάρια, όπως το δει κανείς). Η -πάντα προσεκτική στις διατυπώσεις της- Volkswagen, άλλωστε, στην ενημέρωση προς τους δημοσιογράφους (εμάς, δηλαδή), αναφέρει ότι “η παγκόσμια συνεργασία αξιοποιεί τα συγκριτικά πλεονεκτήματα των δύο κατασκευαστών αυτοκινήτων με σκοπό τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας, της καινοτομίας και της εξυπηρέτησης πελατών”, καθώς και ότι “η συμφωνία για van και pickup στοχεύει στην επίτευξη οικονομίας κλίμακας για κάθε εταιρεία, αρχής γενομένης από το 2023“.
Αυτή η οικονομία κλίμακας είναι ύψιστης σημασίας για τις δύο αυτοκινητοβιομηχανίες. Γιατί; Η αγορά αυτοκινήτου έχει αρχίσει να επιβραδύνει, εν μέσω φόβων -και αναμονής- για επιβράδυνση της παγκόσμιας ανάπτυξης και του εμπορίου, το 2019, ως σημάδι απαρχής μιας νέας, μεγάλης, παγκόσμιας κρίσης. Ο λόγος για τον οποίο βλέπουμε επιβράδυνση στις πωλήσεις της αυτοκινητοβιομηχανίας διεθνώς και άλλα σημάδια (όπως, για παράδειγμα, το χειρότερο τελείωμα έτους της Wall Street από το 2008, σημάδι ότι μπήκαμε σε bear market), οφείλονται στις εμπορικές αψιμαχίες μεταξύ των δύο ισχυρότερων οικονομιών του κόσμου: Των Ηνωμένων Πολιτειών και της Κίνας. Οι δύο χώρες, έχουν ανταλλάξει την επιβολή δασμών εκατοντάδων δισεκατομμυρίων η μία στα προϊόντα της άλλης. Ο εμπορικός πόλεμος που ξέσπασε μεταξύ τους (και της Ρωσίας) φαίνεται ότι τελικά θα εμπλέξει και την ΕΕ, καθώς η περίοδος “αναμονής” που κέρδισε ο Jean-Claude Juncker στην τελευταία του επίσκεψη στο Λευκό Οίκο λήγει και ο Trump θα αποφασίσει, ως τα τέλη Φεβρουαρίου, εάν θα επιβάλλει δασμούς στα εισαγόμενα αυτοκίνητα (καθώς και άλλα ευρωπαϊκά προϊόντα, όπως τα αγροτικά) -υπό τον μανδύα της απειλής στην εθνική ασφάλεια– κάτι που η ΕΕ έχει ξεκαθαρίσει -και μέσω της αρμόδιας επιτρόπου, Cecilia Malstrom- ότι αποτελεί casus beli.
Υπό την απειλή μιας παγκόσμιας ύφεσης την οποία αναμένουν οι περισσότεροι executives των εταιρειών διεθνώς, βάσει έρευνας που έγινε πριν από το Παγκόσμιο Οικονομικό Forum του Νταβός (λόγω των εμπορικών αψιμαχιών, του γεγονότος ότι η αμερικανική κυβέρνηση βρίσκεται στο μεγαλύτερο shutdown της ιστορίας της, ότι η Κίνα ανακοίνωσε τη χαμηλότερη ανάπτυξη των τελευταίων 28 ετών για το 2018, η ΕΕ κλυδωνίζεται από την άνοδο διαφορετικών πολιτικών δυνάμεων, όπως της Ιταλίας, οι αγορές φαίνονται “εύθραυστες” κ.α.) οι δύο αυτοκινητοβιομηχανίες οφείλουν να “θωρακιστούν” απέναντι σε οποιοδήποτε ενδεχόμενο.
Πλην της οικονομίας κλίμακας, οι Ford και Volkswagen, μέσω της συμφωνίας που “ψιθυριζόταν” από το καλοκαίρι, θα μπορέσουν να μεγαλώσουν τη γκάμα των μοντέλων που θα διαθέτουν στους πελάτες τους και να χρησιμοποιήσουν τις νέες τεχνολογίες, καθώς και να εκμεταλλευθούν η μία την εμπειρία της άλλης στις αγορές στις οποίες διατηρούν τις έδρες τους. “Κατά την άποψή μου, δεν μπορείς να το κάνεις μόνος σου“, λέει ο CEO της Ford, Jim Hackett. “Πιστεύουμε ότι αυτή η αλλαγή είναι υγιής, καθώς επιτρέπει στις αυτοκινητοβιομηχανίες να συγκεντρωθούν στις δυνάμεις τους και να συμμετέχουν στην ανάπτυξη τέτοιων νέων λύσεων μετακινήσεων και, την ίδια ώρα, με τους πελάτες μας, να προσφέρουν πολλές ανταγωνιστικές επιλογές που δεν περίμεναν ότι θα έπαιρναν από αυτοκινητοβιομηχανίες”. Αυτά τα λόγια του Hackett, ίσως να φανερώνουν και τη θέληση της Ford να εκμεταλλευθεί τη συμμαχία με τη VW, για να κάνουν κοινή είσοδο σε νέες αγορές, όπως το car sharing.
Από τεχνικής απόψεως, τι έχουν να κερδίσουν οι δύο κολοσσοί; Η Ford, η οποία έχει μείνει πίσω στην ανάπτυξη της ηλεκτροκίνησης, θα αποκτήσει πρόσβαση στο μεταβλητό πλαίσιο ΜΕΒ. Πρόκειται για το πλαίσιο το οποίο έχει αναπτύξει, διαθέτοντας γιγαντιαίους πόρους, ο Όμιλος Volkswagen, με σκοπό να καλύψει μια τεράστια γκάμα μοντέλων, σε ό,τι αφορά τις διαστάσεις, αλλά και των μπαταριών – δηλαδή της αυτονομίας. Ενδεχομένως σε αυτή την πλατφόρμα να “πατήσει” την επόμενη γενιά του Focus, η οποία θα είναι ηλεκτρική, το ηλεκτρικό crossover που θα παρουσιάσει και ένα (επίσης ηλεκτρικό) μοντέλο επιδόσεων, εμπνευσμένο από τη Mustang, που θα μας δείξει το 2020.
Από την άλλη, η Volkswagen θα αποκτήσει, πιθανότατα, πόρους από τη διάθεση αυτής της πλατφόρμας στη Ford, τους οποίους θα μπορέσει να διαθέσει σε άλλες τεχνολογίες, όπως η αυτόνομη οδήγηση, ενώ πιθανότατα θα εκμεταλλευθεί την τεχνογνωσία της Ford στην -δημοφιλέστατη- αμερικανική αγορά των pickup.
Το σημαντικότερο, όμως, οι δύο εταιρείες, θα μπορούσαν να μοιραστούν εγκαταστάσεις παραγωγής και τεχνολογία μπαταριών για ηλεκτρικά αυτοκίνητα, πετυχαίνοντας οικονομία κλίμακας, τόσο στην εξέλιξη, όσο και στην τελική παραγωγή. Άλλωστε, το “παζλ” των μπαταριών ακόμα είναι ελλιπές στην αυτοκινητοβιομηχανία, αφού η απόδοσή τους δεν είναι ακόμα ικανοποιητική (πολλές ώρες φόρτισης για μια μικρά, σχετική διαδρομή), ενώ η τιμή κάποιων υλικών που απαιτείται, όπως το Κοβάλτιο, κάνει την παραγωγή τους ακριβή. Η VW έχει ήδη δεσμεύσει ποσό 50 δισεκατομμυρίων ευρώ για την εξέλιξη μπαταριών ως το 2025, με τη Ford να αποκτά τώρα πρόσβαση στην γιγαντιαία αυτή επένδυση, ενώ η ίδια έχει “στην άκρη” 11 δις δολάρια έτοιμα για την ηλεκτροκίνηση. Αν μοιραστούν με επιτυχία τις τεχνολογίες τους για τις μπαταρίες, θα μπορούσαν να φέρουν στην αγορά γρηγορότερα, φθηνότερα και πιθανότατα ανώτερα ποιοτικά προϊόντα από τους άλλους κατασκευαστές.
Στο μεταξύ και οι δύο εταιρείες έχουν την ευκαιρία να ηγηθούν του αναπτυσσόμενου τομέα της αυτόνομης οδήγησης και του car sharing αφού και οι δύο έχουν ήδη εκτεταμένα δίκτυα συνεργασιών για τα αυτόνομα οχήματά τους. Η VW, κατά πληροφορίες, βρίσκεται σε συζητήσεις με τη Waymo, ενώ η Ford έχει πετύχει συμφωνία με τη Walmart για delivery με αυτόνομα οχήματα (οι δοκιμές έχουν αρχίσει στο Μαϊάμι από το Νοέμβριο). Οι δύο αυτοκινητοβιομηχανίες μπορούν να ανταλλάξουν πολύτιμο data για τις προτιμήσεις και τις αντιδράσεις των καταναλωτών.
Όπως και να έχει, από αυτή τη συνεργασία, το σίγουρο είναι πως και οι δύο αυτοκινητοβιομηχανίες θα βγουν κερδισμένες, καθώς ανοίγουν το δρόμο της ευρύτερης μεταξύ τους συνεργασίας.
