Σε πορεία σύγκρουσης βρίσκεται ο CEO της VW, Oliver Flower με τα συνδικάτα με αφορμή την ασφάλεια των θέσεων εργασίας και το αυξημένο κόστος της μετάβασης στην electrification.
Ο διευθύνων σύμβουλος του ομίλου Volkswagen Oliver Blume, ο οποίος ήδη αντιμετωπίζει την επιβράδυνση της ζήτησης για ηλεκτρικά αυτοκίνητα και τους Κινέζους ανταγωνιστές, πρέπει τώρα να αφήσει στην άκρη τον μανδύα του ομαδικού παίκτη για να αντιμετωπίσει έναν ακόμη σκληρό αντίπαλο – τα ισχυρά εργατικά συνδικάτα της Γερμανίας.
Η πίεση που ασκείται στη VW αποκαλύφθηκε αυτή την εβδομάδα, όταν η αυτοκινητοβιομηχανία αποκάλυψε ότι όχι μόνο σχεδιάζει να καταργήσει μια 30ετή συμφωνία για την ασφάλεια των θέσεων εργασίας, αλλά και να σταθμίσει το κλείσιμο εργοστασίων στη Γερμανία.
Ο Moritz Kronenberger, διαχειριστής χαρτοφυλακίου της Union Investment, μετόχου της Volkswagen, αποκαλεί αυτές τις «δύο ιερές αγελάδες» της εταιρείας.
Αναλαμβάνοντας τα, ο Blume θέτει πορεία σύγκρουσης με μία από τις ισχυρότερες ομάδες ενδιαφερομένων της Γερμανίας, το συνδικάτο IG Metall, του οποίου κύριος στόχος είναι η προστασία των θέσεων εργασίας και των εργοταξίων και η διασφάλιση των ευνοϊκών συνθηκών εργασίας στη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης.
Η επικεφαλής του συμβουλίου εργαζομένων της VW Daniela Cavallo δήλωσε ότι τα συνδικάτα θα αντισταθούν «σθεναρά» στα σχέδια, αποκλείοντας τυχόν κλείσιμο εργοστασίων επί των ημερών της. Είπε ότι μια συνάντηση του προσωπικού την Τετάρτη, όπου η διοίκηση θα αντιμετωπίσει τους εργαζόμενους, θα είναι «πολύ άβολη».
Η VW δεν έχει κλείσει εργοστάσιο από το 1988, όταν έκλεισε το εργοστάσιό της στο Westmoreland στην Πενσυλβάνια. Τον Ιούλιο, δήλωσε ότι μπορεί να κλείσει ένα εργοστάσιο της Audi στις Βρυξέλλες, επικαλούμενη την απότομη πτώση της ζήτησης για ηλεκτρικά αυτοκίνητα υψηλών προδιαγραφών.
Λίγες επιλογές
Το πρόβλημα: Η γερμανική βιομηχανία υπολείπεται περισσότερο από τον παγκόσμιο ανταγωνισμό λόγω του υψηλού κόστους ενέργειας και εργασίας, αναγκάζοντας ορισμένες από τις πιο ιστορικές εταιρείες της, συμπεριλαμβανομένης της Thyssenkrupp, να αναθεωρήσουν τις συμφωνίες με τους εργαζόμενους που θεωρούνταν από καιρό ιερά και όσια.
Οι επενδυτές το λαμβάνουν υπόψη τους, με τις μετοχές της Volkswagen να έχουν υποχωρήσει σχεδόν κατά ένα τρίτο τα τελευταία πέντε χρόνια, γεγονός που την καθιστά τη χειρότερη επίδοση μεταξύ των μεγάλων ευρωπαϊκών αυτοκινητοβιομηχανιών.
Το πρόβλημα για τον Blume, και ο λόγος για τον οποίο δεν έχει άλλη επιλογή από το να έρθει σε αντιπαράθεση με την IG Metall, είναι το πόσο αραιά έχει εξαπλωθεί ο εκτεταμένος όμιλος VW εν μέσω αυξανόμενου ανταγωνισμού, κυρίως από την Κίνα.
Η VW βρίσκεται πίσω από το χρονοδιάγραμμα ενός προγράμματος περικοπής κόστους ύψους 10 δισεκατομμυρίων ευρώ (11 δισεκατομμυρίων δολαρίων) στην ομώνυμη μάρκα της, ενώ χρειάζεται να χρηματοδοτήσει κρίσιμα διεθνή έργα, συμπεριλαμβανομένης μιας πιθανής επένδυσης ύψους 5 δισεκατομμυρίων δολαρίων στην αμερικανική εταιρεία κατασκευής ηλεκτρικών οχημάτων Rivian και μιας συνεργασίας με την κινεζική Xpeng.
«Εάν θέλουν να επιτευχθούν περισσότερες επενδύσεις, όπως στη Rivian και την XPeng, αυτές οι εξοικονομήσεις πρέπει να προέλθουν από κάπου, και φαίνεται ότι τα ανεκμετάλλευτα εργοστάσια δεν αποτελούν πλέον ταμπού, σηματοδοτώντας μια μαζική αλλαγή κουλτούρας», δήλωσε ο Matthias Schmidt, αναλυτής ευρωπαϊκών αγορών αυτοκινήτων.
«Δεκαετίες διευθύνοντων συμβούλων που ήθελαν να κάνουν κάτι παρόμοιο … θα αισθανθούν δικαιωμένοι αν ο Blume μπορέσει να κάνει την κίνηση να παραμείνει», δήλωσε ο Schmidt
Πρώην διευθύνοντες σύμβουλοι του ομίλου VW, συμπεριλαμβανομένων των Herbert Diess και Bernd Pischetsrieder, απέτυχαν στις προσπάθειές τους να κάνουν εκτεταμένες αλλαγές στην αυτοκινητοβιομηχανία με έδρα το Βόλφσμπουργκ, καθώς τα συνδικάτα παρέμειναν σταθερά.
Επιτυχία στην Porsche
Ο Blume, ο οποίος ανέλαβε τη θέση του CEO του VW Group το 2022, έχει διατηρήσει καλές σχέσεις με τα συνδικάτα καθώς και με τις ισχυρές οικογένειες Porsche και Piech που ελέγχουν τη Volkswagen, μια βασική προϋπόθεση για την πλοήγηση στα διαφορετικά συμφέροντα των ενδιαφερομένων μερών.
Με τον όμιλο εδώ και τρεις δεκαετίες, ο Blume πιστώνεται την εφαρμογή αλλαγών στο τμήμα Porsche του οποίου επίσης ηγείται, ενώ συνήθως αποφεύγει τις συγκρούσεις υψηλού προφίλ με τους εκπροσώπους των εργαζομένων.
«Με τη Volkswagen, υπάρχει πάντα αυτή η ένταση μεταξύ του τι είναι απαραίτητο και του τι είναι εφικτό, και γι’ αυτό το λόγο έχουμε ξαναβρεθεί σε αυτόν τον δρόμο πολλές φορές στο παρελθόν», δήλωσε ο Stephen Reitman της Bernstein, ο οποίος καλύπτει τη VW από τα μέσα της δεκαετίας του ’80.
«Ο Oliver Blume έπρεπε να είναι ο ειρηνοποιός, έπρεπε να είναι αυτός που θα μπορούσε να γεφυρώσει όλες τις διαφορετικές ομάδες», είπε.
Η τρέχουσα κατάσταση υποδηλώνει ότι αυτή η προσέγγιση δεν λειτουργούσε απαραίτητα, πρόσθεσε ο Reitman.
«Ακυβέρνητη»
Η δομή διακυβέρνησης της VW, η οποία υφίσταται εδώ και δεκαετίες, παρέχει τεράστια επιρροή στο περιφερειακό κρατίδιο της Κάτω Σαξονίας, καθώς και στα εργατικά συνδικάτα.
Η Κάτω Σαξονία διατηρεί ποσοστό ψήφου 20% και μπορεί να μπλοκάρει σημαντικές αποφάσεις μετά την τοποθέτηση της εταιρείας στα χέρια της γερμανικής ομοσπονδιακής κυβέρνησης, η οποία αργότερα πούλησε το μερίδιό της, και της Κάτω Σαξονίας μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Οι εκπρόσωποι των εργαζομένων αποτελούν το ήμισυ του εποπτικού συμβουλίου της VW, όπου οι αποφάσεις σχετικά με τις εγκαταστάσεις παραγωγής απαιτούν έγκριση δύο τρίτων.
Ο σχετικός νόμος διευκρινίζει ότι η πλειοψηφία των δύο τρίτων απαιτείται για την «κατασκευή και μετεγκατάσταση εγκαταστάσεων παραγωγής», χωρίς να αναφέρεται σε πραγματικό κλείσιμο.
Αυτό θα μπορούσε να αφήσει περιθώρια για τη διοίκηση, ενώ τα συνδικάτα θα μπορούσαν να υποστηρίξουν ότι μια μετεγκατάσταση είναι παρόμοιας φύσης με ένα κλείσιμο, σύμφωνα με ανθρώπους που γνωρίζουν το θέμα.
Η δομή της ηγεσίας της «παραλύει τη VW – την καθιστά “ακυβέρνητη” και την καταστρέφει», δήλωσε ο Ferdinand Dudenhoeffer, επικεφαλής της δεξαμενής σκέψης CAR στο Πανεπιστήμιο Duisburg-Essen. «Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο βλέπουμε κρίσεις της VW να ξεσπούν ξανά και ξανά εδώ και 40 χρόνια, όπως ακριβώς συμβαίνει και τώρα».
‘
