Ως εραστές της αυτοκίνησης, ένα κοινό στοιχείο που όλοι μοιραζόμαστε μεταξύ μας, είναι η αγάπη μας για τα hot hatch. Η πρακτικότητα τους, η οδηγική ευχαρίστηση που προσφέρουν, το χαμηλό τους βάρος και οι, ομολογουμένως, εντυπωσιακές τους επιδόσεις, τους επιτρέπουν να κερδίσουν μία θέση στη καρδιά μας. Πρόσφατα, είχα την ευκαιρία να περάσω μερικές μέρες με ένα, κατά τη γνώμη μου, από τα καλύτερα hot hatches που μπορεί κανείς να αποκτήσει σήμερα, το Mini JCW.
Το 3θυρο Mini John Cooper Works, είναι η επιτομή του τελευταίου, δυστυχώς από όσο φαίνεται, kart δρόμου. Λίγο πριν την έλευση της επόμενης γενιάς του Mini, οι βρετανοί έκαναν ένα φρεσκάρισμα στο 3θυρο John Cooper Works φέρνοντας όλα όσα θέλουμε από ένα αυτοκίνητο σήμερα, χωρίς ωστόσο να αλλοιώνουν τον διασκεδαστικό του χαρακτήρα, πράγμα που δυστυχώς συμβαίνει σε πολλά αυτοκίνητα σήμερα. Πάμε λοιπόν να το γνωρίσουμε καλύτερα.
Χιλιόμετρα γεμάτα χαμόγελο
Νομίζω ότι οφείλω να ξεκινήσω από το πλέον ενδιαφέρον και σημαντικό στοιχείο του Mini JCW, την οδηγική του συμπεριφορά. Το πρώτο πράγμα που θα διαπιστώσει κανείς μόλις ξεκινήσει να το οδηγεί είναι ότι το kart feeling, παραμένει ζωντανό. Το Mini JCW διατηρεί αναλλοίωτη την χαρακτηριστική οδηγική του συμπεριφορά που όλοι αγαπήσαμε στο πέρασμα των χρόνων και έχει βελτιωθεί σε εντυπωσιακό βαθμό από γενιά σε γενιά.
Ξεκινώντας από το στοιχείο που το ξεχωρίζει όσο τίποτα άλλο από τον ανταγωνισμό, την αίσθηση του τιμονιού του. Το τιμόνι του, άσχετα από το πρόγραμμα οδήγησης που επιλέγει κανείς, παραμένει ίδιο σε αίσθηση και “βάρος”. Είναι τόσο βαρύ όσο πρέπει, για να μεταφέρει σωστά τη πληροφόρηση στον οδηγό, διακρίνεται από μία εντυπωσιακή αμεσότητα τόσο σε αργές όσο και γρήγορες κινήσεις, είτε πρόκειται για μικρή κίνηση είτε για μία μεγαλύτερη στροφή του. Μοναδικό μικρό μειονέκτημα, είναι μόνο ότι είναι τόσο απόλυτο, που σε μεγαλύτερες ταχύτητες απαιτεί μία προσοχή.
Συνεργός του τιμονιού στην kart εμπειρία οδήγησης, είναι η εξαιρετική του ανάρτηση. Είναι σφιχτή, αλλά όχι ενοχλητική. Είναι απορροφητική, αλλά όχι και φλου. Τόσο σε ομαλό όσο και σε ανώμαλο οδόστρωμα, η ανάρτηση διατηρεί το Mini JCW σωστά τοποθετημένο στο δρόμο, τόσο κατά το στρίψιμο, όσο και κατά την επιβράδυνση, έντονη και μη. Χωρίς να περιαυτολογώ, δίνει μία εξαιρετική αίσθηση σιγουριάς στο οδηγό, να ζητήσει από το αυτοκίνητο να του δώσει αυτό που μπορεί να δώσει.
Στο κομμάτι της πέδησης, αξίζει να σημειώσουμε πως τα φρένα του Mini JCW, είναι εξαιρετικά σε απόδοση, ακόμα και με αρκετά χιλιόμετρα δυναμικής οδήγησης σε διαδρομές που απαιτούν συνεχώς επιβραδύνσεις, ενώ ακόμα και σε κακό οδόστρωμα, κρατούν το Mini JCW σταθερό κατά το φρενάρισμα, δίνοντας και αυτά μία αίσθηση σιγουριάς στον οδηγό.
Ισχυρό, γραμμικό και προσαρμόσιμο
Το επόμενο στοιχείο στο οποίο θέλω να σταθώ, είναι ο κινητήρας και το 8τάχυτο αυτόματο κιβώτιο του Mini JCW, τα οποία συμπληρώνουν την οδηγική εμπειρία του Mini JCW.
Ο κινητήρας του Mini JCW, είναι ένας 2λιτρος TwinPower Turbo 4κύλινδρος, απόδοσης 230 ίππων και 320 Nm ροπής. Το εντυπωσιακό, είναι πως η συμπεριφορά του παραπέμπει περισσότερο σε ατμοσφαιρικό κινητήρα μεγαλύτερου κυβισμού, παρά σε turbo κινητήριο σύνολο. Ήδη από τις 1800 στροφές μέχρι και περίπου τις 4800 στροφές που είναι το παράθυρο στο οποίο αποδίδει τη μέγιστη ροπή του, ο κινητήρας του Mini JCW το κινεί με μεγάλη ευκολία, αποδίδοντας γραμμικά τη ροπή του και δίνοντας μία αίσθηση έντονης επιτάχυνσης που συνεχίζει ακόμα και όταν έχει ήδη αναπτύξει μία σημαντική ταχύτητα, χωρίς να παρατηρείται το κλασσικό “κρέμασμα” στις υψηλές στροφές που αρκετοί υπετροφοδοτούμενοι κινητήρες έχουν τα τελευταία χρόνια.
Σημαντικό ρόλο σε αυτό, παίζει και το κιβώτιο 8 σχέσεων του Mini JCW. Στη λειτουργία Green, επιλέγει πάντα τη μεγαλύτερη δυνατή σχέση προκειμένου να επιτύχει μία άνετη, ήρεμη και οικονομική οδηγική εμπειρία. Στη λειτουργία Mid, αρχίζει και γίνεται λίγο πιο άμεσο και ανάλογα το πως οδηγεί κανείς, προσαρμόζεται ανάλογα προκειμένου να διατηρεί το κινητήρα σε στροφές άμεσης απόκρισης αν ο οδηγός παίζει με το γκάζι, ενώ όταν κινείται κανείς σε σταθερή ταχύτητα, επιλέγει τη μεγαλύτερη δυνατή σχέση. Η διαφορά με το πρόγραμμα Green, είναι βέβαια ότι θα κατεβάσει 1 ή 2 σχέσεις αρκετά νωρίτερα, αξιοποιώντας την ροπή του κινητήρα. Τέλος, στο πρόγραμμα Sport, κρατάει 1 ή 2 σχέσεις πιο κάτω σε σχέση με το πρόγραμμα Mid, προκειμένου να είναι ακόμα πιο άμεσα έτοιμο να αντιδράσει στα θέλω του οδηγού. Αν μετακινήσει κανείς τον επιλογέα αριστερά, επιλέγεται η λειτουργία S/M (Sport/Manual) όπου το κιβώτιο θα επιλέξει αμέσως τη χαμηλότερη δυνατή ταχύτητα και θα κρατήσει υψηλά τις στροφές προκειμένου να αποδώσει αμέσως το μέγιστο δυνατό. Αν κανείς μετακινήσει τον επιλογέα μπρος/πίσω ή πιέσει κάποιο από τα paddles, το Mini JCW μπαίνει στη χειροκίνητη λειτουργία όπου και παραμένει μέχρι ο οδηγός να αλλάξει τη θέση του επιλογέα του κιβωτίου. Στη λειτουργία D ωστόσο, επιτρέπει και εκεί στον οδηγό να κατεβάσει ή να ανεβάσει σχέσεις με τα paddles, ενώ μετά από μερικά δευτερόλεπτα, θα ξαναπάρει αυτό τον έλεγχο. Συνοπτικά, βρίσκω ότι το κιβώτιο του Mini JCW έχει εξαιρετική συμπεριφορά και προβλέπει σωστά το τι σχέση και αντίδραση θέλω να έχει το κιβώτιο και ένιωσα ότι η λειτουργία Manual χρειάστηκε μόνο και μόνο επειδή ήθελα να προσθέσω στο κομμάτι της δυναμικής οδήγησης το παράγοντα του να επιλέγω εγώ τις σχέσεις.
Σχεδίαση και στυλ, μέσα και έξω
Εκτός από ένα εξαιρετικό οδηγικά αποτέλεσμα, το Mini JCW ξεχωρίζει για το μοναδικό του στυλ, το οποίο το καθιστά διαφορετικό από οτιδήποτε άλλο στην κατηγορία του.
Εξωτερικά, το Mini JCW της δοκιμής μας, είχε την χαρακτηριστική διχρωμία των μοντέλων της σειράς John Cooper Works, με το μαύρο αμάξωμα και τη κόκκινη οροφή και καλύμματα καθρεφτών. Το εμπρός μέρος του, δείχνει αμέσως και στον ελάχιστα σχετικό, ότι πρόκειται για ένα John Cooper Works και όχι ένα απλό Mini Hatch. Η μεγάλη εμπρός γρύλια με το μεγάλο intercooler και το ψυγείο στο αριστερό μέρος, δείχνουν ξεκάθαρα ότι this Mini means business. Ωραία λεπτομέρεια ήταν και οι διακριτικές διακοσμητικές λωρίδες στο καπό, ενώ το ψεύτικο vent στο καπό, έχει μείνει ως σχεδιαστικό στοιχείο από την εποχή των R53 Cooper S με τον κομπρέσσορα.
Το πλαϊνό μέρος του, διατηρεί τις χαρακτηριστικές γραμμές που του δίνουν και την άνεση για τους επιβάτες (τους εμπρός τουλάχιστον, όπως θα αναλύσουμε παρακάτω στο κομμάτι της εργονομίας), με το John Cooper Works να δείχνει ακόμα πιο “σκληρό” με τις κόκκινες δαγκάνες του που “γεμίζουν” πλήρως της ζάντες 17 ιντσών του.
Στο πίσω μέρος έχουμε ένα diffuser με μία διπλή απόληξη εξάτμισης στη περίπτωση του John Cooper Works, καθώς και μία λίγο πιο μεγάλη αεροτομή, η οποία είναι πλήρως λειτουργική και δίνει και στο πίσω μέρος μία εξαιρετική αίσθηση σταθερότητας σε μεγαλύτερες ταχύτητες.
Ανοίγοντας τη πόρτα και μεταβαίνοντας στο εσωτερικό του Mini JCW, έχουμε έναν όμορφο διάκοσμο που παραπέμπει σε κάτι το διαφορετικό και ας μην είναι ανθρακόνημα, ενώ τα bucket καθίσματα του με την υφασμάτινη επένδυση με τις δύο ρίγες, σου θυμίζουν ότι μπήκες σε κάτι sport και ιδιαίτερο. Μικρές λεπτομέρειες θα μου πείτε, ωστόσο θεωρώ πως όταν έχεις κάτι διαφορετικό και ιδιαίτερο, καλό είναι να ξεχωρίζει και στις ασήμαντες λεπτομέρειες.
Συνολικά, τόσο εξωτερικά όσο και εσωτερικά, θεωρώ ότι το Mini JCW και το Mini συνολικά, έχουν διατηρήσει αναλλοίωτα όλα εκείνα τα στοιχεία που το κάνουν να ξεχωρίζει εδώ και δεκαετίες, ενώ έχουν προστεθεί και όμορφες σύγχρονες πινελιές, όπως τα πίσω φωτιστικά σώματα με το σχήμα της βρετανικής σημαίας.
Πάμε να δούμε τι κάνουμε απο άποψη εργονομίας και συμβίωσης στη καθημερινή χρήση.
Εργονομία – Πως είναι η καθημερινότητα με το Mini JCW
Όντας hatch, κοινώς hatchback που λέμε και στο χωριό μου (#δεν), θεώρησα εξίσου σημαντικό να δώσω έμφαση στην εργονομία του Mini JCW. Για τα πρακτικά, σχολιάζω ως άτομο με ύψος 1 και 1 Milko (1,68 στο κοινό μετρικό σύστημα). Η καμπίνα των επιβατών, είναι πάρα πολύ ευρύχωρη στο εμπρός μέρος, με καλό αποθηκευτικό χώρο στις πόρτες και το σημαντικότερο, δύο κανονικές εύκολα προσβάσιμες ποτηροθήκες στη κεντρική κονσόλα. Το υποβραχιόνιο στο κέντρο, μπορεί να αναδιπλωθεί για να μην εμποδίζει στη δυναμική οδήγηση, ενώ ο αποθηκευτικός χώρος του προσφέρει είναι αρκετός για κινητό, πορτοφόλι και τα κλειδιά.
Και στο Mini, τα βασικότερα στοιχεία χειρισμού του, από επιλογέα ταχυτήτων και χειρόφρενο, μέχρι κλιματισμό, σύστημα ψυχαγωγίας και εσωτερικό φωτισμό, είναι φυσικά πλήκτρα. Η οθόνη στο κέντρο είναι αφής, ωστόσο πίσω από τον επιλογέα ταχυτήτων υπάρχει ένα σύστημα ελέγχου με ροδάκι και πλήκτρα, για όλες τις λειτουργίες, ενώ κάποιες από τις σημαντικότερες, είναι πλήκτρα και επιλογέας ακριβώς κάτω από την οθόνη αφής. Ευχαριστούμε Mini, που δεν μας κάνεις την εργονομία πατίνι.
Τα καθίσματα του είναι άνετα, με πολύ ωραία και σωστή πλευρική στήριξη, που δεν είναι ενοχλητική όπως σε κάποια μοντέλα του ανταγωνισμού, ενώ η ορατότητα είναι καλή προς όλες τις κατευθύνσεις, με εξαίρεση το εμπρός μέρος όταν κανείς θέλει να κάνει έναν ελιγμό κατά το παρκάρισμα ή σε κάποιο στενό, καθότι το βαθύ ταμπλό του, σε αναγκάζει να τεντωθείς για να δεις καλύτερα το πόσο διαθέσιμος χώρος υπάρχει.
Πρώτο έντονο αρνητικό στοιχείο εργονομίας, είναι ο χώρος για τους πίσω επιβάτες. Με τη θέση του οδηγού ρυθμισμένη για εμένα, μπορεί ένα άτομο ανάλογου ύψους να καθίσει πίσω μου, με έναν οκ χώρο για τα πόδια. Με τη θέση του συνοδηγού ωστόσο να είναι ρυθμισμένη για ένα άτομο που είναι 1,85, τα πράγματα πίσω είναι δύσκολα, πρακτικά, δεν υπάρχει κανένα απολύτως κενό για να καθίσει κάποιος. Στα θετικά των πίσω θέσεων, οι πίσω επιβάτες έχουν χώρο για το κεφάλι τους, ο καθένας τη δική του ποτηροθήκη καθώς και μία κεντρική και επαρκή θέα από τα μεγαλούτσικα πλαϊνά παράθυρα, χωρίς να νιώθουν ότι τους “πνίγει” ο διαθέσιμος χώρος. Προσωπικά, όντας άτομο το οποίο οδηγεί συνήθως μόνο με το συνοδηγό ή αλλιώς μόνος μου, δεν με απασχολεί το συγκεκριμένο ζήτημα, ωστόσο για κάποιον που έχει συχνά 3 ή 4 επιβάτες ή έχει οικογένεια, θα ήταν προτιμότερο να δει την αντίστοιχη JCW έκδοση στα Mini Clubman και Countryman.
Το επόμενο αρνητικό στοιχείο που διαπίστωσα, είναι η σχετικά μεγάλη εισχώρηση θορύβου από το δρόμο όταν το οδόστρωμα είναι κακής ποιότητας, στην καμπίνα. Σπάνια θα έλεγα ότι ήταν ενοχλητικό, ωστόσο όλο και υπήρχαν φορές που γινόταν αισθητό. Δεν είναι τραγικά θορυβώδες στο εσωτερικό, ωστόσο είναι κάτι που θα λάμβανα παρόλα αυτά υπόψη αν το κοιτούσα ως πιθανή αγορά.
Τα συστήματα υποβοήθησης του οδηγού επιλέγονται και ενεργοποιούνται – απενεργοποιούνται πολύ εύκολα από ένα πλήκτρο πάνω απο την οθόνη αφής, δίπλα στα αλαρμ, ενώ κατά τη λειτουργία τους τα βρήκα και αυτά γραμμικά, χωρίς απότομες ή ενοχλητικές παρεμβάσεις, είτε για τη διατήρηση λωρίδας, είτε για το ενεργό cruise control.
Επιπλέον, ο χώρος αποσκευών του, είναι κάπως περιορισμένος. Με τη χωρητικότητα του να ανέρχεται στα 211 λίτρα με όλα τα καθίσματα ανασηκωμένα, είναι απο τους μικρότερους της κατηγορίας. Ωστόσο, σύμφωνα με τη Mini, αν κανείς κατεβάσει το αριστερά πίσω κάθισμα, η χωρητικότητα αυξάνεται στα 539 λίτρα, ενώ και με τις δύο πίσω θέσεις αναδιπλωμένες ανέρχεται στα 731 λίτρα.
Συνολικά, για ένα ή δύο τακτικούς επιβάτες το Mini JCW είναι πρακτικό και λειτουργικό σε καθημερινή χρήση.
Κατανάλωση – Οι δύο όψεις του νομίσματος
Η δοκιμή μας περιέλαβε κίνηση στον αυτοκινητόδρομο για αρκετά χιλιόμετρα, αρκετές σβέλτες βόλτες σε ορεινό οδικό δίκτυο καθώς και περίπου 50 χιλιόμετρα σε αστικό κύκλο.
Κατά την οδήγηση στη πόλη, η κατανάλωση κυμάνθηκε στα 6 λίτρα. Σε έντονη οδήγηση, ανέβηκε περίπου στα 12 λίτρα. Στον αυτοκινητόδρομο, η μεγάλη έκπληξη ήταν ότι κυμαίνεται στα 6 ή λίγο πιο κάτω με το cruise control στα 120 χιλιόμετρα/ώρα, ενώ αυξάνεται περίπου στα 7 έως και 7,5 ανα κινείται κανείς με 130 ή αν παίξει λίγο παραπάνω με το γκάζι (είναι πειρασμός, ομολογουμένως).
Γενικά, είχαμε ένα μέσο όρο στα 9,5 λίτρα (8,8 λίτρα βάση της πρόβλεψης και μετρήσεων του trip computer), τιμή απόλυτα φυσιολογική κατά τη γνώμη μου για τις συνθήκες στις οποίες οδηγήσαμε το Mini JCW. Στη λειτουργία Green, το Mini εμφανίζει μία μπάρα κάνοντας την επίτευξη της οικονομίας, παιχνίδι, για τις διαδρομές που είναι απλή μετακίνηση.
All-in-all
Επιστρέφοντας το Mini JCW μετά το πέρας της δοκιμής, επέστρεψα αναλογιζόμενος αν υπάρχει πραγματικά κάποιος ευθύς ανταγωνισμός για το βρετανικό hot hatch. Και αν ναι, ποιος είναι αυτός;
Σίγουρα, στη βασική τιμή (βάση του σημερινού τιμοκαταλόγου της Mini), τα 39.990€ που απαιτούνται δεν είναι λίγα για ένα 3θυρο hot hatch όπως το Mini JCW, ωστόσο αν δούμε τις εναλλακτικές επιλογές, μπορούμε εύκολα να καταλήξουμε ότι διαφέρει αρκετά, ώστε να είναι μοναδικό ουσιαστικά στη κατηγορία του.
Αυτό στο οποίο εγώ σίγουρα θέλω να σταθώ και με αυτό που θέλω να κλείσω το συγκεκριμένο άρθρο, είναι ακριβώς το συναίσθημα που είχα όταν το παρέδωσα στον άνθρωπο της Mini, θέλω να το οδηγήσω ξανά. Και ξανά.
Η αίσθηση του kart που αφήνει, μένει χαραγμένη σαν οδηγική εμπειρία. Είναι ένα συναίσθημα μοναδικό, ξεχωριστό. Για αυτό και κατά την ταπεινή προσωπική μου γνώμη, η ελαφρώς “τσιμπημένη” όπως την χαρακτήρισαν όσοι με ρώτησαν για αυτό, τιμή του, είναι money well spent. Γιατί τι τιμή μπορεί κανείς να βάλει, στο να οδηγεί, το τελευταίο kart δρόμου;
