Μπορεί το Ράλι Ακρόπολις να ξαναβρεί τη χαμένη αίγλη του;

Έντεκα χρόνια μετά, το Ράλι Ακρόπολις, ο “εθνικός μας αγώνας“, επιστρέφει εκεί που τον μάθαμε, οι παλιότεροι: Στη Στερεά Ελλάδα. Η μεταφορά της έδρας του Ράλι στη Λαμία, φέρνει μνήμες από τα παλιά. Είναι όμως ικανή να επαναφέρει την παλιά αίγλη του αγώνα;

Σίγουρα όχι. Είναι όμως ένα καλό βήμα. Για να γίνει κάτι τέτοιο, χρειάζονται πολλά. Πρώτα- πρώτα λεφτά και, έπειτα, αλλαγή νοοτροπίας. Όλων.

Σε κάποιους μπορεί να μην αρέσει η μετονομασία σε “Seajets Rally Acropolis“, όμως η προσφορά και μόνο του “Super Mario”, του Μάριου Ηλιόπουλου, που είναι και αγωνιζόμενος να αναλάβει τη χορηγία με τη ναυτιλιακή του, αποδείχθηκε σωτήρια για την επιβίωση του αγώνα, που κινδύνευε να εξαλειφθεί. Δεν θα έπρεπε όμως να περιμένουμε από αυτόν για τη διάσωση του αγώνα, έτσι δεν είναι;
Η δε συνεννόηση και άμεση ανταπόκριση όλων των -κρατικών!- φορέων, είναι επίσης ελπιδοφόρα. Όπως και συγκινητική, είναι η συμμετοχή των αγωνιζομένων, με κάποιες ιστορικές επιστροφές (όπως του Ιαβέρη JR που παίρνει μέρος ξανά μετά από μια δεκαετία). Και πάλι όμως, είναι ικανά όλα αυτά για να πάρει ο κόσμος τα βουνά; Δεν θέλει να ξεδώσει βλέποντας αγωνιστικά παντός είδους να παλεύουν με το χώμα και τις πέτρες, δεν θέλει να πονέσουν τα αυτιά του από τα ουρλιαχτά των αγωνιστικών, να επιστρέψει σπίτι του με… ενάμισι τόνο σκόνης σε ρούχα και μαλλιά (αυτό το τελευταίο, είναι η γοητεία του Ράλι!);

Δυστυχώς, όχι. Car enthusiasts, άρα και φαν των αγώνων υπάρχουν πάρα πολλοί στην Ελλάδα. Γιατί όμως δεν τους παρακολουθούν; Είναι μερικές “λεπτομέρειες”, πέρα από το θέαμα που παίζουν ρόλο. Ποιος δε θυμάται το “γδύσιμο” των επισκεπτών από τους ντόπιους επιχειρηματίες, την τελευταία φορά που το Ακρόπολις είχε έδρα στη Λαμία; Ποιος δε θυμάται την ταλαιπωρία και τις ακυρώσεις διαδρομών από τους τύπους που δεν καταλάβαιναν ότι δεν πρέπει να αφήσουν το αμάξι τους από εκεί που θα περάσουν τα αγωνιστικά, ή που στέκονταν στο πιο ακατάλληλο σημείο της στροφής;
Και από την άλλη, ποιος δεν έχει δει τις εικόνες (ή καλύτερα, δεν έχει ζήσει) των τεράτων του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Ράλι με φόντο τους επιβλητικούς βράχων των Μετεώρων; Ή αυτές με τα κτήνη του WRC να αναμετρώνται στην Super Special Stage του Ολυμπιακού Σταδίου;
Και τα παραπάνω, είναι μόνο λεπτομέρειες (μην πιάσουμε τα συντεχνιακά). Υπάρχει δρόμος, πολύς δρόμος ακόμα, για να πείσουμε, όχι μόνο τους ξένους, αλλά πρώτα από όλους τους εαυτούς μας, ότι ο εθνικός μας αγώνας αξίζει…