Όταν ο Armand Peugeot έφτιαξε το γρηγορότερο όχημα του κόσμου

Είναι “βαρύ” για κάποια αυτοκινητοβιομηχανία να λέει ότι έχει τις ρίζες της στην πρωτοπορία. Και ότι έχει πραγματικά ένδοξο παρελθόν. Η Peugeot, ισχυρίζεται ότι έχει τέτοια ιστορία. Με αφορμή την επέτειο του θανάτου του ιδρυτή της, Armand Peugeot, στις 2 Δεκεμβρίου, αλλά και την επέλαση των “λιονταριών” στο Ράλλυ Ντακάρ, σήμερα θα δούμε κάποια ωραία στοιχεία για τη γέννηση αυτής της φίρμας και τα πρωτοποριακά που έφερε. Η ιστορία είναι ωραία, μιας και μέσα της μπλέκονται αρκετοί πρωτοπόροι της αυτοκίνησης, που επηρρέασαν και βοήθησαν ο ένας τον άλλο. Από τον Peugeot στον Daimler και τον Bugatti και τους αδελφούς Michelin, για να φτάσουμε στα αυτοκίνητα που ξέρουμε και οδηγούμε σήμερα…

Μπορεί η Peugeot να λέει ότι είναι πρωτοπόρος; Ίσως, η πρώτη αυτοκινητοβιομηχανία που φόρεσε φρένα σε όλους τους τροχούς των μοντέλων της, η πρώτη που χρησιμοποιήσε ρουλεμάν εκκεντροφόρου, η πρώτη που φόρεσε ελαστικά με σαμπρέλα που επιδιορθωνόταν, η πρώτη μη Αμερικάνικη που κέρδισε αγώνα στο Indianapolis, αυτή που κάποτε είχε φτιάξει το γρηγορότερο αυτοκίνητο του κόσμου, η πρώτη που έφτιαξε coupe cabriolet, ίσως λέμε να μπορεί…
Peugeot Type3

Αρχικά, σε ό,τι αφορά τις οικογενειακές εταιρείες που παρήγαγαν αυτοκίνητα, η δυναστεία των Agnelli (Fiat) άρχισε να δουλεύει το 1899, οι Ford το 1905, οι Toyodas το 1935. Ο Armand Peugeot, είχε στήσει ήδη το εργοστάσιό του (παραγωγής αυτοκινήτων) το 1895.

Ήδη, η οικογενειακή επιχείρηση των Peugeot, από την επαρχία Σοσό της Γαλλίας, δούλευε από τις αρχές του 19ου αιώνα (αρκεί να πούμε ότι το 1842 πρόσθεσαν και την παραγωγή καφέ στην “πραμάτεια” τους), όμως αργότερα, ειδικευόταν στη σιδηρουργία. Έφτιαχναν από πλαίσια για ομπρέλες, μέχρι ποδήλατα (και, για τα τελευταία η Peugeot είναι διάσημη ως σήμερα). Μια ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια είναι ότι από το 1926, η παραγωγός ποδηλάτων και η παραγωγός αυτοκινήτων Peugeot, είχαν χωρίσει τους δρόμους τους.
Στα τέλη της δεκαετίας του 1880, ο Armand Peugeot, ο μηχανολόγος που είχε αναλάβει την τύχη της οικογενειακής επιχείρησης και, πιο πολύ, ασχολείτο με τα ποδήλατα, είχε βάλει στο μυαλό του μια “επανάσταση”. Από τη συνάντησή του με τον Gottlieb Daimler, είχε πειστεί ότι η εποχή των αμαξών με τα άλογα ετοιμαζόταν να παρέλθει. Και πως το μέλλον, ήταν τα αυτοκίνητα.
O Armand Peugeot (καθήμενος σε πρώτο πλάνο) επάνω σε ένα Peugeot. Παρατήρησε την κόρνα. Η ζάντα μπορεί να φορεθεί σε σημερινό Rallye.

Δεν άργησε πολύ να μπει στη δουλειά. Μόλις το 1889, η εταιρεία του παρουσίασε σε Διεθνή Έκθεση το πρώτο αυτοκίνητο Peugeot. Ήταν τρίκυκλο και είχε κινητήρα ο οποίος δούλευε με ατμό. Το αυτοκίνητο, το οποίο είχε σχεδιάσει ο Léon Serpollet, παρήχθη σε μόλις τέσσερα κομμάτια. Επιτυχία δεν το λες, μιας και δεν ήταν ιδιαίτερα εύχρηστο: Ήταν βαρύ, μουτζούρικο και χρειαζόταν να το προθερμάνεις καμια… ώρα μέχρι να (καταφέρεις) να φύγεις.

Το 1890 λοιπόν, ο Peugeot συναντιέται και πάλι με τον Daimler, καθώς και με τον Émile Levassor και πείθεται να εγκαταλείψει τον ατμό, για χάρη ενός τετράτροχου που θα κινείτο από ένα μοτέρ εσωτερικής καύσης, το οποίο θα έφτιαχνε η Panhard με την άδεια του Daimler για τον Peugeot. Το αυτοκίνητο, το οποίο έμοιαζε με άμαξα χωρίς άλογα, είχε αρκετές καινοτομίες για την εποχή του. Όπως, για παράδειγμα, αναρτήσεις σε κάθε τροχό και κιβώτιο ταχυτήτων.

Αλλά, η μεγάλη καινοτομία έρχεται τέσσερα χρόνια αργότερα, όταν συμμετέχει στο Paris-Bordeaux-Paris, ένα ράλλυ 1.200 χιλιομέτρων, τον πρώτο αγώνα ταχύτητας στη Γαλλία. Εκεί, η Peugeot θριαμβεύει, κάνοντας το 1-2-3, όμως τα βλέμματα, στρέφονται σε ένα άλλο Peugeot, το οποίο τερματίζει στη δέκατη θέση.

Αυτό, ο Armand Peugeot το είχε διαθέσει σε δυο αδέρφια από το Clermont-Ferrand: Τους Andre and Edouard Michelin. Οι δυο Γάλλοι είχαν φορέσει στο Peugeot ένα συναρπαστικό επίτευγμά τους: Τα ελαστικά με αέρα, τα οποία, αργότερα, θα γίνονταν “must” για όλα τα αυτοκίνητα.
Για την ακρίβεια, τα δυο αδέρφια, τα οποία είχαν μια οικογενειακή επιχείρηση που έφτιαχνε ελαστικά εξαρτήματα για αγροτικά μηχανήματα, είχαν δει την ιδέα, σε έναν δικυκλιστή, το 1889. Αυτός, φόραγε την εφεύρεση ενός Σκωτσέζου επιχειρηματία, του John Boyd Dunlop και έμεινε από λάστιχο κοντά στη φάρμα των Michelin.

Οι Michelin είδαν πόσο καλύτερα συμπεριφερόταν ένα όχημα με ελαστικά που είχαν σαμπρέλα με αέρα, διαπίστωσαν όμως ότι αν έσκαγε, η διαδικασία για να φτιαχτεί, ήταν δαιδαλώδης. Έτσι, επικεντρώθηκαν στο να φτιάξουν φουσκωτά ελαστικά, τα οποία θα έβγαιναν εύκολα και γρήγορα για να επιδιορθωθούν.

Ήδη, το 1891 είχαν φτιάξει ελαστικά τα οποία επιδιορθώνονταν γρήγορα, γεγονός που απέδειξαν στις 14 Αυγούστου εκείνης της χρονιάς, όταν ο οδηγός αγώνων της εποχής, Charles Terront, έμεινε από λάστιχο (το αυτοκίνητο΄του φόραγε Michelin), που επιδιορθώθηκε από τους δυο αδελφούς και συνέχισε τον αγώνα. Λέγεται μάλιστα πως τα δυο αδέλφια περηφανεύονταν για τη νίκη του Terront, πολύ πριν ολοκληρωθεί ο αγώνας.

Το ’94 λοιπόν, ο Peugeot θα τους έδινε την ευκαιρία να διαφημίσουν το προϊόν τους σε όλους τους κατασκευαστές αυτοκινήτων. Και θα το κατάφερναν, αφού “έντυναν” με ελαστικά τις ζάντες του πρωταθλητή της Γαλλίας…

Φτάνουμε λοιπόν στο 1896, όταν ο Peugeot αποφασίζει να παράγει για πρώτη φορά κινητήρα για τα αυτοκίνητά του. Σχεδιασμένος από τον Rigoulot, αυτός ο κινητήρας, απόδοσης 8 ίππων, μπαίνει στο πίσω μέρος του Τ15. Αργοτερα, στο Type 48, ο κινητήρας μετακινείται στο εμπρός μέρος, κάτω από ένα καπό, αντί να είναι κρυμένος κάτω από το αυτοκίνητο. Στο Type 36, βάζει και τιμόνι με την κλασική (σήμερα), στρογγυλή μορφή.

Κατάλαβες τώρα γιατί το έλεγαν “Bebe”;

Η παραγωγή, βέβαια, δεν πήγαινε όσο καλύτερα θα μπορούσε να πάει. Αυτό, μέχρι το 1901, όπου, στο σαλόνι του Παρισιού, o Peugeot παρουσιάζει το, 652 κυβικών και 5 ίππων, “Bebe“. Το μονοκύλινδρο αυτοκίνητο με το όνομα μωρού, θεωρείται στυλιστικά επαναστατικό και κάνει θραύση. Παρόλα αυτά, ο Peugeot απογοητεύεται, όταν, το 1902, με ένα Bebe 50 ίππων  καταλαμβάνει τη 19η θέση στο Ράλλυ Παρίσι- Βιέννη. Έτσι, αποσύρεται από τους αγώνες.
Peugeot Bebe του 1905

Παρότι ήταν ένας εκ των βασικών ανταγωνιστών των αυτοκινήτων Mercedes, η απουσία του από τους αγώνες είναι ηχηρή. Έτσι, φτάνουμε στο 1912, όταν ο Ettore Bugatti σχεδιάζει για χάρη του Peugeot, το νέο Bebe, με κινητήρα 850 κυβικών. Η εταιρεία του Peugeot έχει αποφασίσει να ακολουθήσει τη γραμμή “voiturette”, δηλαδή των ελαφρών αυτοκινήτων και, γρήγορα επεκτείνεται και στα Grand Touring. Με τη βοήθεια του Bugatti, φτιάχνουν ένα αυτοκίνητο με έναν τετρακύλινδρο κινητήρα 7,6 λίτρων, το οποίο αποδεικνύεται ότι είναι το γρηγορότερο του κόσμου, εκείνη την εποχή.

Κερδίζει το γαλλικό Grand Prix του 1912, με μέση ωριαία ταχύτητα 110,2 χιλιομέτρων την ώρα, παρότι αναγκάζεται να κάνει ένα 20λεπτο pit stop΄, αφού έχασε την τρίτη ταχύτητα. Τον Μάιο του 1913, το ίδιο αυτοκίνητο θα κερδίσει το Indianopolis, καταγράφοντας ταχύτητες ως και 150,5 χιλιομέτρων την ώρα. Η Peugeot, είχε μόλις γίνει η πρώτη μη αμερικανική εταιρεία που κέρδιζε αγώνα στην πίστα του Indianapolis.

Ήδη, εφαρμόζει πολλές καινοτομίες; Όπως το ρουλεμάν στον εκκεντροφόρο άξονα, κιβώτια ταχυτήτων και ξηρά κάρτερ λαδιού. Αυτά, πρώτη φορά τα φόρεσαν Peugeot…

Όμως, η άλλη μεγάλη καινοτομία, έρχεται το 1914, όταν η Peugeot παρουσιάζει στους αγώνες μια φοβερή, για την εποχή καινοτομία: Αντί να έχουν φρένα μόνο στους πίσω τροχούς, όπως οι Mercedes της εποχής, τα μοντέλα της φοράνε φρένα και στους τέσσερις τροχούς. Κατά μια ειρωνεία, η Peugeot χάνει το γαλλικό Grand Prix από τη Mercedes, αφού ο οδηγός της δεν μπορεί να συνηθίσει τα τέσσερα φρένα και χαλάει το αυτοκίνητο.
Κυρίες και κύριοι, το πρώτο coupe cabriolet του πλανήτη. Παρότι φτιάχτηκε το 1935, είχε ηλεκτρικά αναδιπλούμενη (σκληρή) οροφή. Αυτό, ήταν ένα πρωτοποριακό Peugeot..

Η ιστορία συνεχίζεται με καινοτομίες, αλλά και γεγονότα που την έκαναν ξακουστή. Όπως, για παράδειγμα, το γεγονός ότι τον φημισμένο αγώνα του Targa Florio, το 1919, τον κέρδισε ένα Peugeot, το οποίο είχε κάνει 200.000 χιλιόμετρα, αλλά το λεγε η “ψυχούλα” του. Ή το 402 BL Éclipse Décapotable, το πρώτο αυτοκίνητο στον κόσμο με αναδιπλούμενη σκληρή οροφή. Το εντυπωσιακό εδώ, είναι τό γεγονός ότι αυτό το μοντέλο της Peugeot, το 1935, είχε μηχανισμό που έκανε ηλεκτρικά την αναδίπλωση!!!