Στις αρχές της δεκαετίας του 1960 η Lancia βρισκόταν σε μεταβατική φάση. Ο τεχνικός διευθυντής της εταιρείας, Antonio Fessia, ήταν υπέρμαχος της κίνησης στους εμπρός τροχούς, μιας ρηξικέλευθης για τα δεδομένα της εποχής επιλογή, την οποία όμως λίγα χρόνια αργότερα θα ακολουθούσαν οι περισσότεροι κατασκευαστές αυτοκινήτων. Ο Fessia είχε ήδη εγκαινιάσει για τη Lancia την εποχή των προσθιοκίνητων αυτοκινήτων μαζικής παραγωγής με την Flavia το 1961, ενώ δύο χρόνια αργότερα ακολούθησε η «μικρή αδελφή της», η Lancia Fulvia. Πιστή στο καινοτόμο πνεύμα του ιδρυτή της εταιρείας, Vincenzo Lancia, η Fulvia εφοδιαζόταν επίσης με κίνηση στους εμπρός τροχούς, έναν πρωτοποριακό, όσο και συμπαγή V4 κινητήρα, αλλά και δισκόφρενα σε όλους τους τροχούς, επιλογή που επίσης αποτελούσε την εξαίρεση εκείνη την εποχή.
Σχεδιασμένη από τον Piero Castagnero, η Fulvia Coupé ήταν ένα εξαιρετικά κομψό κουπέ 2+2 θέσεων, του οποίου η γοητεία δεν απέτρεψε την αγωνιστική ομάδα της μάρκας, την Squadra Corse HF Lancia, να βασιστεί πάνω της για τη συμμετοχή της σε αγώνες αυτοκινήτων και ιδιαίτερα στο σκληρό κόσμο των ράλι. Το ακρωνύμιο HF (High Fidelity) που γεννήθηκε μετά τις επιτυχίες του Gianni Lancia στους αγώνες τη δεκαετία του 1950, αναβίωσε το 1963 –κυρίως- χάρη στους φίλους της μάρκας, αφού ο Fessia δεν ήταν ιδιαίτερος υποστηρικτής των αγώνων. Αντίθετα ο επικεφαλής της ομάδας, ο Cesare Fiorio, οδηγός αγώνων και γιος του τότε Διευθυντή Επικοινωνίας της μάρκας, Sandro Fiorio, υποστήριξε την προσπάθεια, ενώ ο ίδιος στη συνέχεια εξελίχθηκε σε έναν πραγματικό θρύλο τον ράλι, οδηγώντας σε μεγάλες επιτυχίες τις Lancia, Fiat και Abarth, ενώ το 1989 ανέλαβε τη θέση του αγωνιστικού διευθυντή της ομάδας της Ferrari στη Formula 1.
ΟΙ εκδόσεις HF της Fulvia Coupé κατασκευάστηκαν με το βλέμμα στους αγώνες και έτσι είχαν «σπαρτιάτικο» εξοπλισμό, πόρτες και καπό από αλουμίνιο, ισχυρότερους κινητήρες, ενώ απουσίαζαν οι προφυλακτήρες. Αρχικά η HF εφοδιαζόταν με κινητήρα 1.216κ.εκ. απόδοσης 88 ίππων και κιβώτιο τεσσάρων σχέσεων. Στη συνέχεια η απόδοση με την 1,3 ανέβηκε στους 101 ίππους, ενώ τοποθετήθηκε και κιβώτιο 5 σχέσεων. Το 1969 ήρθε η μεγάλη αλλαγή με την 1.6 HF, ή όπως έγινε περισσότερο γνωστή την “Fanalone”, λόγω των μεγαλύτερων φωτιστικών σωμάτων που χρησιμοποιούσε. Η απόδοση έφτασε έως και τους 130 ίππους, ενώ επιπλέον των 1.258 μονάδων που πέρασαν τη γραμμή παραγωγής, ακόμα 20 κατασκευάστηκαν αποκλειστικά για τις ανάγκες της Squadra Corse Team.
Το αγωνιστικό ντεμπούτο της Fulvia Coupé πραγματοποιήθηκε το 1965 στο Tour de Corse, αλλά η δόξα ήρθε με τη νίκη στο Monte Carlo Rally του 1972. Εκεί, στο τιμόνι της Fulvia Coupé 1.6 HF με τον αριθμό 14 βρέθηκε ο Sandro Munari με συνοδηγό τον Mario Mannucci. Το κομψό κουπέ γοήτευσε και τις γυναίκες που το επέλεξαν για να αγωνιστούν, με πιο γνωστή ιστορία εκείνη της Pat Moss -μικρότερης αδερφής του θρυλικού οδηγού Sir Stirling Moss- που κατέκτησε τη νίκη με τη Fulvia Coupé 1.3 HF στο Sestriere Rally του 1968. Η Pat Moss είχε και άλλα εντυπωσιακά αποτελέσματα με τη Fulvia, αφού είχε τερματίσει και στη 2η θέση του Rally Sanremo της ίδιας χρονιάς, αφήνοντας πίσω της όχι μόνο τους ομόσταυλούς της, αλλά και τις εξαιρετικά ανταγωνιστικές Alpine.
Στην παραγωγή όλες οι Fulvia 1,2 και 1,3 HF ήταν βαμμένες σε βαθύ κόκκινο χρώμα (Amaranto Montebello), κάτι που ίσχυε στην αρχή και με την 1,6 HF, η οποία όμως στη συνέχεια συνέχισε με το Corsa Red. Με αυτό το χρώμα και το μαύρο ματ καπό που πάνω από τη μάσκα έγραφε “LANCIA-ITALIA” έμεινε στη ιστορία τον ράλι η Fulvia, με το θρίαμβο της στο Rallye Automobile de Monte-Carlo του 1972, όπου κυριάρχησε ανάμεσα σε θεωρητικά πιο δυνατούς αντιπάλους. Ειδικά στη θρυλική ειδική Col de Turini στις 28 Ιανουαρίου η δυνατή βροχή έβγαλε εκτός μάχη τα Γαλλικά αυτοκίνητα, ενώ οι Γερμανοί αντίπαλοι δεν μπόρεσαν να διαχειριστούν τα πολύ ισχυρά και με κίνηση στους πίσω τροχούς αυτοκίνητα τους. Στην παγωμένη διαδρομή, η “Fulvietta” των Munari/Mannucci αποδείχθηκε ανίκητη, χάρη στην εντυπωσιακή αναλογία κιλών/ίππο, και την καλύτερη ευελιξία που προσέφερε η κίνηση στους εμπρός τροχούς. Ήταν μια εκπληκτική επιτυχία για τη Fulvia που θα την οδηγούσε εκείνη τη χρονιά και στην κατάκτηση του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Κατασκευαστών, ενώ λίγο αργότερα, το 1976, θα ολοκληρωνόταν η παραγωγή της. Η Fulvia με το στιλ και την καινοτόμα σχεδίαση της άφησε το στίγμα της στους αγώνες ράλι, αλλά κυρίως άνοιξε το δρόμο ώστε η Lancia να πρωταγωνιστήσει σε αυτή τη μορφή αγώνων για σχεδόν 30 χρόνια. Άλλωστε την ίδια χρονιά με τη νίκη στο Μόντε Κάρλο, η θρυλική Stratos είχε αρχίσει να παίρνει σάρκα και οστά…
