TopSpeed Retro Car Sunday – Chapter : Porsche 911, Ur-911

H Porsche 911, είναι αναμφίβολα το πιο εμβληματικό σπορ αυτοκίνητο στο κόσμο. Με τη παρουσίαση της πρώτης γενιάς, πίσω στο 1963, μέχρι και σήμερα, παραμένει το σύμβολο του καθημερινού, do-it-all αυτοκινήτου επιδόσεων.

Αυτό που κάνει τόσο αγαπητή την 911 στους φίλους της, αλλά και στους κατόχους της, είναι η μοναδική οδηγική συμπεριφορά της (λόγω της τοποθέτησης του κινητήρα στο πίσω μέρος), η πρακτικότητα της σε καθημερινή χρήση παρόλο που είναι αυτοκίνητο επιδόσεων, αλλά και η απαράμιλη ποιότητα, τόσο στα υλικά, όσο και στη κατασκευή και τη συναρμογή του αυτοκινήτου στο σύνολο του.

Η 911, είναι ίσως το κορυφαίο μηχανολογικά design, καθώς ο βασικός σχεδιασμός ποτέ δεν μεταβλήθηκε ριζικά στο πέρασμα των γενεών, αλλά επιδεχόταν διαρκώς αναβαθμίσεις και βελτιώσεις στα επιμέρους σημεία του, κάνοντας την 911 ταχύτερη, σταθερότερη, πιο αξιόπιστη και πιο πρακτική.

Στο πρώτο μέρους του αφιερώματος μας στην 911, θα ασχοληθούμε με τη λεγόμενη “Classic 911” σειρά, η οποία απο την Porsche έχει χωριστεί σε δύο επιμέρους περιόδους, την 1963-1973 για την Original 911 και την 1973-1989 για την G-Model 911.

Η “Ur-911” (1963-1973)

2.0-litre / O, A & B Series (1963-1969)

H “Original” 911, δημιουργήθηκε ως διάδοχος της 356. Ο σχεδιασμός της είναι δημιούργημα του Ferdinand “Butzi” Porsche, γιου του Ferdinand “Ferry” Porsche, με κάποιες παρεμβάσεις απο τον υπεύθυνο του τμήματος κατασκευής των αμαξωμάτων, Erwind Komenda.

Η πρώτη 911, ξεκίνησε ως ένα 2+2 αυτοκίνητο (όπου τα πίσω καθίσματα υπήρχαν σαν λύση ανάγκης, όπως και στην 356), με έναν αερόψυκτο, 6-κύλινδρο, 2-λιτρο ατμοσφαιρικό boxer κινητήρα(παρόμοιο σχεδιαστικά με τον 1.6 λίτρων flat-4 της 356), που απέδιδε 130 ίππους. Η Porsche χρησιμοποίησε, για τη μετάδοση, το 5 σχέσεων μηχανικό “Type 901” κιβώτιο της, στη πρώτη 911.

Με την παραγωγή της 356 να φτάνει στο τέλος της, αλλά τη ζήτηση για μικρού κυβισμού σπορ αυτοκίνητα στις ΗΠΑ, να παραμένει υψηλή, η Porsche παράλληλα με την 911, δημιούργησε μία μικρότερη εκδοχή της, την οποία ονόμασε 912. Η 912, έφερε τα ίδια μηχανικά μέρη με τη 356 και είναι ο ουσιαστικός διάδοχος της, με τη παρουσίαση της να λαμβάνει χώρα την ίδια χρονιά που ολοκληρώθηκε η παραγωγή της 356.

Το 1967, η Porsche παρουσίασε την 911S, μία ισχυρότερη έκδοση. Η S, είχε 160 ίππους.

Για πρώτη φορά, οι ζάντες αλουμινίου της Fuchs, με το χαρακτηριστικό “5 leaf” σχεδιασμό τους, τοποθετούνται στην 911. Ο κινητήρας της S μάλιστα, χρησιμοποιήθηκε και στις αγωνιστικές 904 και 906, όπου απέδιδε 210 ίππους.

Την ίδια χρονιά, η Porsche παρουσίασε και τη πρώτη γενιά της 911 Targa, η οποία έφερε μία μερικώς αφαιρούμενη οροφή και πλαστικό πίσω τζάμι ( το οποίο μπορούσε να επιλεχθεί να είναι και γυάλινο απο το 1968 και έπειτα), φοβούμενη πως η NHTSA θα απαγόρευε τη πώληση μίας ανοιχτής έκδοσης της 911, που θα κάλυπτε το σημαντικό μερίδιο αγοράς που είχε δημιουργήσει η 356.

Το όνομα Targa, προέρχεται απο τον θεσμό Targa Florio, που λάμβανε χώρα στην Ιταλία, στον οποίο η Porsche είχε σημειώσει πολλές και σημαντικές νίκες και διακρίσεις.

Επιπλέον, το 1967, η Porsche λάνσαρε την 911Τ, μία έκδοση της 911 με 110 ίππους, το οποίο αντικατέστησε την 912, ενώ η βασική μέχρι τότε έκδοση με τους 130 ίππους, μετονομάστηκε σε 911L.

Η 2-λιτρη γενιά της 911, έκλεισε με την 911R, μία 911 που έφερε λεπτές αλουμινένιες πόρτες, crankcase απο μαγνήσιο και 2 μπουζί / κύλινδρο. Η απόδοση του κινητήρα στη συγκεκριμένη έκδοση ήταν 210 άλογα και κατασκευάστηκαν μόλις 20 αυτοκίνητα.

To 1969, παρουσιάστηκαν οι “B Series” 911, που ήταν κατά λίγο μακρύτερες απο τις αρχικές. Ο πίσω άξονας των 911 και 912, μετακινήθηκες κατά 5.7 εκατοστά προς τα πίσω, μακρύνοντας το μεταξόνιο απο τα 2.211 στα 2.268 μέτρα, προκειμένου να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα της “νευρικής” συμπεριφοράς της 911, όταν ο οδηγός πλησίαζε τα όρια των οδηγικών της δυνατοτήτων. Η 911S και η νέα middle-range 911E, απέκτησαν σύστημα ψεκασμού καυσίμου. Επίσης, ένα μερικός αυτόματο, 4 σχέσεων κιβώτιο (με αυτόματο συμπλέκτη και torque converter), ενσωματώθηκε στη γκάμα της 911.

2.2-litre / C & D Series (1969-1971)

Για όλες τις MY 1970 911, η χωρητικότητα του flat-6, αυξήθηκε στα 2.2 λίτρα, με την απόδοση της 911Τ να ανέρχεται πλέον στους 125 ίππους, της 911Ε στους 155 ίππους και της 911S στους 180 ίππους. Την ίδια χρονιά, η Porsche σταματάει τη παραγωγή της 912, την οποία αντικαθιστά η 914 (εικόνα απο κάτω), ως το entry level μοντέλο της εταιρείας.

Αξίζει να αναφέρουμε πως παρόλο που η mid-range 911E ήταν πιο αδύναμη απο την 911S, κατά την επθτάχυνση, μέχρι και τα 160 χιλιόμετρα / ώρα, η Ε ήταν ταχύτερη.

2.4-litre / Ε & F Series (1971-1973)

Για τις χρονιές 1972 και 1973, η Porsche διατήρησε την ίδια σειρά εκδόσεων στην 911, ωστόσο αύξησε πάλι τη χωρητικότητα του κινητήρα, απο το 2.195 cc στα 2.341 cc. Ο λόγος που ονομάστηκε “2.4” παρόλο που ήταν πιο κοντά στα 2.3 λίτρα, εκτιμάτε πως έχει να κάνει με λόγους marketing, για να δωθεί έμφαση στην αύξηση απο τα 2.2 στα 2.4 λίτρα. Οι ιπποδυνάμεις ήταν 130 (911T), 165 (911E) και 190 (911S) ίπποι.

Οι E και S, είχαν μηχανικό ψεκασμό καυσίμου (το ίδιο και η T στις ΗΠΑ, όπου και απέδιδε 10 επιπλέον ίππους), ενώ η Τ είχε καρμπυρατέρ. Το 1973, η Porsche τοποθέτησε σύστημα συνεχόμενου ψεκασμού καυσίμου, το Κ-Jetronic της Bosch, με αυτές τις 911, να γίνονται γνωστές ως οι “1973.5”.

Με την αύξηση στην ιπποδύναμη και τη ροπή, απο τον 2.4 λίτρων κινητήρα τους, οι 911, απέκτησαν και ένα νέο κιβώτιο. Όπως και το 901, έτσι και το νέο 915, ήταν μηχανικό 5 σχέσεων. Η βασική διαφορά μεταξύ τους, είναι οτι το αρχικό (901), ήταν διάταξης “dog leg”, η οποία δεν ήταν βολική σε καθημερινή οδήγηση, με το 915 να έχει ένα συμβατικό H-patern. Το αυτόματο κιβώτιο, Sportomatic, παρέμεινε ως special order extra.

Το 1972, η Porsche κατέβαλε μεγάλη προσπάθεια να βελτιώσει την οδηγική συμπεριφορά της 911. Λόγω της ασυνήθιστης διάταξης της, η 911 είχε μία τάση για υπερστροφή, όταν οδηγούνταν στο όριο απο κάποιον μη επαρκώς έμπειρο οδηγό. Στη προσπάθεια της να επιλύσει αυτό το ζήτημα, η Porsche έφερε το δοχείο λαδιού (το οποίο περιείχε περίπου 8,5 λίτρα λάδι), μπροστά απο το πίσω δεξιά τροχό (αρχικά βρισκόταν πίσω απο αυτό το τροχό), προσπαθώντας να φέρει όσο το δυνατόν μπορούσε, ένα μέρος του βάρους της 911, προς το κέντρο. Αυτή η αλλαγή, δημιούργησε την ανάγκη για να μία πόρτα πλήρωσης λαδιού στο πίσω δεξί φτερό, καθώς ήταν αδύνατο αυτή να γίνεται απο το χώρο του κινητήρα, όπως συνέβαινε εως τότε. Αυτό ωστόσο, δημιούργησε ένα πρόβλημα, καθώς οι εργαζόμενοι στα βενζινάδικα, συχνά, έβαζαν βενζίνη απο τη συγκεκριμένη πόρτα πλήρωσης, καθώς η πλειοψηφία δε γνώριζε πως η σωστή, βρίσκεται στο εμπρός αριστερό φτερό. Η Porsche επανέφερε τον αρχικό σχεδιασμό, ο οποίος έμεινε απαράλακτος για τον υπόλοιπο κύκλο ζωής της συγκεκριμένης γενιάς.

Οι 911S, απέκτησαν και ένα μικρό spoiler στο εμπρός μέρος, για να βελτιωθεί η σταθερότητα τους σε υψηλές ταχύτητες. Με το βάρος τους να ανέρχεται μόλις στα 1050 κιλά, θεωρούνται απο τις κορυφαίες “μαζικής” παραγωγής 911.

Για τους αγώνες, η Porsche είχε δημιουργήσει την 911ST, οι οποίες μπορούσαν να αγοραστούν μόνο τις χρονιές 1970 και 1971, με την απόδοση τους να ανέρχεται στους 270 ίππους και το βάρος τους στα 960 κιλά. Τα συγκεκριμένα αυτοκινητα, σημείωσαν μεγάλη επιτυχία στους αγώνες : Daytona 6 Hours, Sebring 12 Hours, 1000km Nurburgring & Targa Florio.

Carrera RS (1973-1974)

Οι Carrera RS αυτής της γενιάς, παραμένουν μέχρι και σήμερα, απο τις πιο συλλεκτικές και επιθυμητές 911. Το όνομα Carrera, προήλθε απο τον αγώνα αντοχής του Μεξικό, Carrera Panamericana όπου η Porsche σημείωσε μεγάλες επιτυχίες τη δεκαετία του ’50 και το RS απο το γερμανικό Rennsport.

H αρχική RS, ήταν η Carrera 2.7 RS, στην οποία ο 2.7 λίτρων flat-6 απέδιδε 210 ίππους και 255 Nm ροπής. Η RS είχε το μηχανικό σύστημα ψεκασμού καυσίμου της Bosch, ανασχεδιασμένη και πιο σκληρή ανάρτηση, μία “ducktail” πίσω αεροτομή, μεγαλύτερα φρένα, φαρδύτερα πίσω λάστιχα και φαρδύτερα πίσω φτερά. Η συμβατική RS Touring, ζύγιζε μόλις 1075 κιλά, ενώ στην έκδοση Sport Lightweight, ζύγιζε 975 κιλά (η διαφορά οφειλόταν σε πιο λεπτό μέταλλο για τα μέρη του αμαξώματος και πιο λεπτό γυαλί σε όλα τα παράθυρα και το παρμπριζ της).

Συνολικά, κατασκευάστηκα 1580 Carrera RS, προκειμένου να ξεπεραστεί το όριο των 500 αυτοκινήτων, ωστε η αγωνιστική της έκδοση, Carrera RSR να πάρει έγκριση απο την FIA για να συμμετάσχει στο Group 4.

To 1974, η Porsche κατασκεύασε την Carrera RS 3.0, η οποία είχε 230 άλογα και ζύγιζε μόλις 900 κιλά (χρησιμοποιήθηκε ακόμα πιο λεπτό μέταλλο). Η 3λιτρη RS, είχε σασί πολύ κοντά σε αυτό της Carrera RSR, ενώ το σύστημα πέδησης ήταν αυτούσια προερχόμενο απο την 917.

Έτσι, μετά απο μία επιτυχημένη και διαρκώς βελτιωνόμενη 11ετή πορεία, η Ur-911 κλείνει ως πρώτη υπογενιά και τη συνέχεια κάνει η G Modell.