Μπορείς να πεις χίλια πράγματα για το Peugeot 308 GTI. Ένα όμως δεν μπορείς να πείς: Ότι είναι ένα ακόμα νερόβραστο, ξενέρωτο, σύμφωνο με τις επιταγές του σύγχρονου μάρκετινγκ, αυτοκίνητο. Με ένα μοτέρ που υπολείπεται σε κυβισμό (1,6 λίτρα) αλλά όχι σε δύναμη (270 ίπποι) του ανταγωνισμού του, με ένα πλαίσιο- ποίημα, με λεπτομέρειες που κάνουν τη διαφορά, το 308 GTI είναι τόσο καλό, που μπορεί να γίνει άκρως εθιστικό.
Φωτογραφίες: Άγγελος Λουκίσσας
Αφήνοντας κάπνα στο μέσο της στροφής
Και επειδή τα κλισέ υπάρχουν για να καταρρίπτονται, έκλεισα μια ορεινή διαδρομή για να το φτάσω στα όριά του, στην κάψα του καλοκαιρινού μεσημεριού. Και ενώ ανεβήκαμε μέχρι το… Ground zero ατσαλάκωτοι, ήσυχα και οικονομικά, στο “δικό μας” κομμάτι, το 308 GTI άρπαξε την ευκαιρία, ως άλλος Mr Hyde, να ξεδιπλώσει τον πραγματικό χαρακτήρα του: Τον αλήτικο…
Πατώντας το κουμπί sport, στη μέση του πάνελ, το καντράν “βάφεται” σε κόκκινο χρώμα. Αυτή όμως, είναι μόνο η αρχή. Βυθίζω το πόδι στο γκάζι και τραβάω μερικές ξερογκαζιές. Κουμπώνω πρώτη και ξαναβυθίζω. Το launch control με κρατάει στις τέσσερις χιλιάδες στροφές. Απελευθερώνω το συμπλέκτη και… εκτόξευση! Με ελάχιστο σπινάρισμα, το 308 επιταχύνει μέσα σε ουρλιαχτά και, γρήγορα, δευτέρα στο ακριβέστατο κιβώτιο. Απελευθερώνω ξανά και, ενώ ακούω τα 19άρια (235/35/19) να πασχίζουν να ξηλώσουν την άσφαλτο, ρίχνω κλεφτή ματιά στο μπαρόμετρο μπροστά μου: 2,5 bar!!! Αλλάζω τρίτη. Μέχρι λίγο μετά τις 5.000σαλ, το 308 GTI επιταχύνει όπως θα περίμενα από ένα αυτοκίνητο 270 ίππων.
Εντυπωσιακό το look του “λιονταριού”
Όμως εκεί, γίνεται η αποκάλυψη: Αισθάνομαι ότι το 308 με αρπάζει από το γιακά, μου τραβάει ένα γερό σκαμπίλι και με τραβάει με τρομερή βία μπροστά, ουρλιάζοντάς μου: “Άντε γ@@@@σου”! Ακούω και νοιώθω και τώρα τα 19άρια να υπόκεινται βιασμό, ακούω το wastegate να ξεφυσάει λες και επιταχύνω με καμιά dragsterιά, την τουρμπίνα να σφυρίζει, τις απολήξεις της εξάτμισης να παράγουν αυτό τον αλήτικο ήχο. Αλλαγή τετάρτη, η σκάστρα ξεφυσά με δύναμη, η εξάτμιση με φιλοδωρεί με μερικά μεγαλοπρεπή σκασίματα, βγαλμένα από το Group B και το λιοντάρι ξαναβρυχάται, ορμώντας ξανά προς τα εμπρός.
Κόκκινο εμπρός, μαύρο πίσω, για να μην ξέρεις τι σε προσπέρασε
Με τόση δύναμη στους εμπρός τροχούς, θα αναρωτηθείς, πόσο καλά μπορεί να στρίβει; Οι Γάλλοι έχουν μια παράδοση στον τομέα “στρίψιμο” και, απ ό,τι φαίνεται, δεν σκοπεύουν να τη χαλάσουν. Πλησιάζω στην πρώτη καμπή με απαγορευτική ταχύτητα. Λίγο πριν την είσοδο, πλακώνομαι στα φρένα. Οι τεράστιες δαγκάνες, αρπάζουν τις δισκόπλακες διαμέτρου 380 mm και κατεβάζουν τα χιλιόμετρα λες και έχω ανοίξει αλεξίπτωτο. Ορμώ στη στροφή με πατημένη τρίτη.
Με το λιλιπούτειο, σαν αυτά από τα videogames, πορωτικό και ακριβέστατο τιμονάκι, χαράζω την πορεία που θέλω να ακολουθήσω και το 308 απλά… πηγαίνει. Όταν βυθίζω το πόδι μου στο γκάζι, το GTI ξεσπά τη δύναμή του και με τραβά προς το εσωτερικό της στροφής. Με τον δικό του, ιδιόρρυθμο τρόπο, κλείνει τη γραμμή του προς την εσωτερική, αφήνοντάς μου το περιθώριο να απλώσω, να κάνω λάθος και να διορθώσω, να με διορθώσει επεμβαίνοντας.
Οι ταχύτητες με τις οποίες αυτό το Peugeot επιτίθεται στις στροφές και τις καταπίνει ουρλιάζοντας και ξεφυσώντας, είναι τρομακτικές και το κράτημά του είναι τέτοιο που μπορεί να κάνει τους οδηγούς τετρακίνητων θρυλικών κατασκευών να τρομάξουν όταν φανεί στον καθρέφτη τους, σε κάποια στριφτερή διαδρομή, αν δεν είναι… αποφασισμένοι για μια επική μάχη. Όσο στρίβω, μου έρχονται στο νου οι κουβέντες των μηχανικων της Peugeot όταν παρουσίαζαν το 308 GTI: “Θα νομίζεις ότι το βιδώσαμε στο δρόμο“. Και όντως: Είναι λες και είναι βιδωμένο σε ράγες. Όσο ανοιχτή ή κλειστή είναι η καμπή, όσο σφιχτή και γλιστερή, όσο βίαιες οι μετατοπίσεις φορτίου από τη μια πλευρά στην άλλη, το Pug ακούει. Με τις αποτελεσματικότατες φρενάρες, το πλαίσιο- ποίημα, το αριστοτεχνικό στήσιμο, τη δύναμη, αυτό το αυτοκίνητο χαρακτηρίζεται με μια λέξη μόνο: ΕΚ-ΠΛΗ-ΚΤΙ-ΚΟ!!!
Ας βάλουμε όμως και λίγο δράμα: Επαναλαμβάνω την ίδια διαδρομή με τα ηλεκτρονικά βοηθήματα απενεργοποιημένα: Το 308 ακούει και στρίβει, με τη διαφορά ότι, όταν είμαι στην κορυφή της στροφής και γίνω βίαιος με το γκάζι, συνεχίζω να στρίβω μέσα σε ένα σύννεφο κάπνας από τα ελαστικά που οι 270 ίπποι μου τα ταλαιπωρούν. Εκτός αυτού, όπως πρέπει σε ένα αληθινό hot Peugeot, όποτε επιλέξω και αν το πιέσω, μπορώ να ξεκολλήσω την ουρά, με άφημα του γκαζιού.
Ουσιαστικά, οι εμπρός τροχοί του 308 GTI γραπώνουν στην άσφαλτο στο turn-in, υπάρχει γιγαντιαία πλευρική πρόσφυση στα μέσα της στροφής -και αρκετό περιθώριο προσαρμογής με το γκάζι και το τιμόνι- και περίσσιο traction στην έξοδο, ακόμα και με τα ηλεκτρονικά βοηθήματα απενεργοποιημένα. Το διαφορικό “κλειδώνει” το αυτοκίνητο στο apex και μάλιστα, αν οδηγηθεί με γραμμές, είναι τρομακτικά προβλέψιμο, σταθερό και γρήγορο. Πολύ γρήγορο.
Το 308 GTI είναι τόσο καλό, που είναι εθιστικό. Έτσι, όσο ήταν παρκαρισμένο έξω από το TopSpeed Garage (διότι έχουμε και δικό μας χώρο στάθμευσης) έχανα (εργατο)ώρες να χαζεύω αυτή την ψαρωτική διχρωμία του μαυροκόκκινου.
Και, όταν έπεφτε το σκοτάδι, γύρναγα στα γνωστά και άγνωστα στέκια. Και όταν η παρέα έπεφτε για ύπνο, όλο και κάποια καλή παρέα θα έκανα με κάποιον “ομοιοπαθή”: Όπως το παλικάρι με το Impreza που εκτίμησε τον Γάλλο, ή το άλλο παλικάρι με το 207 Rallye που το αγαπάει μεν, αλλά μετά τη βόλτα μας, ετοιμάζεται να αποκτήσει το 308 GTI. Ή τα… δεκάδες θύματα του GTI…
Ευτυχώς που η πριγκιπισσά μου είναι φανατική “Γαλλίδα” και δε γκρίνιαξε ούτε ελάχιστα για τις ατέλειωτες ώρες απουσίας μου, παρέα με το τέρας- το οποίο, παρεμπιπτόντως και αυτή εκτίμησε.
Ατέλειωτες γρήγορες και χαλαρές βόλτες λοιπόν και χωρίς να αγχώνομαι ιδιαίτερα για τη βενζίνη, αφού η μέση κατανάλωση σε… ανθρώπινους ρυθμούς κινήθηκε στα 7,5 lt/100 km (η Peugeot δίνει 6 lt/100 km μικτή κατανάλωση και το νούμερο δεν είναι καθόλου αισιόδοξο, αν σκεφτεί κανείς πόσο βαρύ είναι το δεξί μου πόδι). Στις αστικές και υπεραστικές διαδρομές, δεν διαφέρει σε τίποτα από ένα “συνηθισμένο” 308, τόσο στην κατανάλωση, όσο και στην άνεση, αφού ούτε να χτυπάει το ενιωσα, ούτε να κουράζει.
Χωρίς δραματικές αλλαγές το εσωτερικό του GTI, αν εξαιρέσεις τα καθίσματα και ορισμένες σπορ πινελιές
Το άγχος μου βέβαια, ήταν άλλο. Καλό, για τις πανηλίθιες ελληνικές φορολογικές αρχές που είναι 1600άρι, αλλά, μήπως είναι πολύ πουσαρισμένο το μοτέρ; Ρωτώ τους ανθρώπους της Peugeot: “Λοιπόν, θα αντέξει, ή με 2,5 bar πίεση θα μας δώσει τα πιστόνια στο χέρι”; Αντί απάντησης, ο υπεύθυνος της γαλλικής φίρμας γελάει και βυθίζει το πόδι στο γκάζι: “Δεν καταλαβαίνει ΤΙΠΟΤΑ“, μου λέει. “Δεν τσιμπάει ούτε ελάχιστο λαδάκι”.
Η αλήθεια είναι πως αυτό το μοτέρ έχει τόση δουλειά πάνω του που είναι λογικό να αποδίδει και να αντέχει όσο ένα “νορμάλ” μοτέρ. Με πιστόνια της Mahle, αλουμινένιο μπλοκ, ατσάλινη ειδικά κατασκευασμένη για αυτό εξάτμιση, έχει δημιουργηθεί από την Peugeot Sport. Αρκεί μια “βόλτα” στο Παρίσι, εκεί όπου δημιουργήθηκαν θρύλοι όπως το 205 T16 που έτρεχε στο Group B, ή το 206 WRC που σάρωσε τα παγκόσμια πρωταθλήματα και θα πειστείς ότι οι άνθρωποι αυτοί ξέρουν τι κάνουν.
Καλό λοιπόν το 308 GTI, αλλά δεν έχει μειονεκτήματα; Στα δικά μου τα μάτια, τίποτα σημαντικό. Η θέση οδήγησης είναι άριστη, τα καθίσματα θεικά, η εμφάνιση, οι επιδόσεις, το πάτημά του… Βέβαια, οι πίσω επιβάτες θα πρέπει να στριμώξουν τα πόδια τους, μιας και τα καθίσματα της Peugeot Sport “απλώνονται” προς τα πίσω. Και, παρότι, με τις 19άρες και τη διχρωμία είναι εντυπωσιακό, αναρωτίεμαι αν θα χρειαζόταν κανένας αεραγωγός, κανένα πιο “πολεμικό” διακριτικό, ώστε να ξέρουν τα θύματά του τι πλησιάζει απειλητικά στον καθρέφτη και τι πέρασε μόλις. Ενδεχομένως να προτιμούσα την κίνηση στον άλλο άξονα, επίσης. Σε ό,τι αφορά το καντράν, πιθανότατα κάποιους να τους ενοχλήσει το μικρό τιμόνι και το γεγονός ότι ένα μικρό μέρος του μπορεί να κρύβει τη βάση του πίνακα οργάνων, αλλά, η απάντηση είναι πως, όταν το συνηθίσεις, δεν μπορείς να οδηγήσεις με τον… παραδοσιακό τρόπο, κοιτώντας τα όργανα μέσα και όχι πάνω από το τιμόνι. Θα άλλαζα, ωστόσο, τον χρωματισμό στο 100% σε κόκκινο του πίνακα οργάνων, στη θέση Sport, για να μπορώ να βλέπω με την άκρη του ματιού μου πότε μπαίνω στα κόκκινα…
Μου άρεσε λοιπόν το 308 GTI; Τόσο πολύ, που σε αυτή τη δύσκολη εποχή που ψάχνω να βρω λεφτά για το νοίκι, προσπαθώ να σκεφτώ έναν τρόπο με τον οποίο θα βάλω το 308 GTI στο γκαράζ μου.Γιατί, απέναντι στον ανταγωνισμό, εκτός από τα ατού του κυβισμού και της κατανάλωσης, υπάρχει και η τιμή, στα 38.400 ευρώ.Μόνιμα…
Στα τεχνικά, τώρα, σε σχέση με το 308 GT, το GTI φορά σφιχτότερες αναρτήσεις κατά 60% εμπρός και κατά 100% πίσω. Είναι χαμηλωμένο κατά 11 mm και έχει φαρδύτερα μετατρόχια. Το βάρος του, είναι 1.205 κιλά και η αναλογία κιλών ανά ίππο, ειναι 4,46. Διαθέτει διαφορικό περιορισμένης ολίσθησης της Torsen. Φορά εμπρός αεριζόμενα δισκόφρενα διαμέτρου 380 mm με τετραπίστονες δαγκάνες. Οι εκπομπές ρύπων του είναι 139 g/km. Κάνει το σπριντ 0-100 σε 6 δευτερόλεπτα και η τελική του ταχύτητα περιορίζεται ηλεκτρονικά στα 250 χ.α.ω.
Tip: Είναι αυτονόητο ότι το Peugeot 308 GTI μπαίνει με δάφνες στο (υπό κατασκευή) Garage του TopSpeed.gr .
Tip2: Φυσικά, αυτή δεν είναι η τελευταία συνάντησή μας με το 308. Μείνε συντονισμένος/η στο TopSpeed.gr. Τα καλύτερα έρχονται!
Tip3: Το χρώμα του GTI της δοκιμής λέγεται Coupe France. Στην άδεια, για όσους αναρωτιούνται, αναγράφεται ως “ερυθρό”.
Tip4: Αν είναι τόσο καλό το 308 GTI, φαντάσου τι θα κάνει το τετρακίνητο Hybrid R…
