Τι είναι αυτό που ζητά κανείς από ένα αυτοκίνητο πόλης; Να είναι μικρό και ευέλικτο για να κινείται με άνεση στο χάος της κίνησης; Να είναι οικονομικό; Να είναι σκληροτράχηλο για να αντέχει σε βάθος χρόνου το βασανιστήριο των ελληνικών δρόμων και των καθημερινών μετακινήσεων; Να είναι άνετο; Να είναι φθηνό;
Απάντηση θετική, στα παραπάνω ερωτήματα, δίνει η Suzuki με το Ignis. Το μοντέλο που θυμίζει τα Kei cars, είτε σου αρέσει οπτικά, είτε όχι, πρέπει να παραδεχτείς ότι είναι ο ορισμός του χρηστικού αυτοκινήτου για αυτή τη “ζούγκλα” που ζούμε. Δες το. Απλά, δες το. Ψηλό σαν SUV (180 χιλιοστά απόσταση από το έδαφος), δείχνει έτοιμο να τα βάλει με τα νεροφαγώματα και τις λακούβες, στενό για να κινείται με ευκολία στους στριμωγμένους δρόμους της πόλης και κόμπακτ ακόμα και στο μήκός (3.700 χιλιοστά) δεν θα δυσκολευτεί να βρει θέση να παρκάρει.
Αρκετά όμως το φαίνεσθαι. Με το είναι; Το Ignis της δοκιμής μας είναι προσθιοκίνητο και φοράει τον τετρακύλινδρο 1.200άρη κινητήρα βενζίνης DualJet με ισχύ 90 ίππων και ροπή 120 Nm. Με το βάρος του να περιορίζεται στα μόλις 810 κιλά, το Ignis είναι όσο σβέλτο φαντάζεσαι. Κάνει το σπριντ από στάση στα 100 χ.α.ω. σε 12,2 δευτερόλεπτα, ενώ, όποια σχέση και να έχεις στο ακριβές πεντάρι κιβώτιο, θα επιταχύνει πρόθυμα. Η κατανάλωση βρίσκεται… χαμηλότερα απ’ ότι περίμενες, καθώς η Suzuki δίνει 4,6 λίτρα/100 χλμ και εμείς κινηθήκαμε περίπου στα 5.
Στο εσωτερικό, τα πράγματα είναι μοντέρνα, μίνιμαλ και φιλόξενα. Η διχρωμία και το σπορτίφ τιμόνι δίνουν την ευχάριστη οπτική αίσθηση στον οδηγό που θα βρει εύκολα την ιδανική γι αυτόν θέση παρότι το τιμόνι ρυθμίζεται μόνο σε ύψος, και τους επιβάτες. Κυριαρχούν τα σκληρά πλαστικά, τα οποία είναι… ηλίου φαεινότερο πως είναι ποιοτικά, έχουν καλή συναρμογή και έχουν φτιαχτεί για να αντέξουν στο χρόνο. Η εργονομία είναι πολύ καλή και τα χειριστήρια εύκολα να τα μάθει κανείς. Στη μέση του ταμπλό δεσπόζει το infotainment, η οθόνη αφής του συστήματος πολυμέσων της Pioneer, η οποία δεν ακολουθεί την ευχρηστία του υπόλοιπου αυτοκινήτου και θα έπρεπε να είναι πιο γρήγορη.
Οι χώροι είναι άφθονοι, με θήκες και μικροαποθηκευτικούς χώρους να υπάρχουν παντού για τα ψιλά, το κινητό, τον καφέ, το νερό και ό,τι άλλο μπορεί να… κουβαλάς, ενώ βολικά είναι τα πράγματα και για τους πίσω επιβάτες. Δύο ενήλικες δεν θα αντιμετωπίσουν πρόβλημα με τα γόνατα και το κεφάλι. Το πορτ μπαγκάζ των 267 λίτρων είναι υπεραρκετό, ενώ στα highlights προστίθεται και το γεγονός ότι το πίσω κάθισμα είναι συρόμενο και ανακλινόμενο.
Πώς είναι όμως στο δρόμο; Όπως θα περίμενες, εκτός από τον πολιτισμένο, ήσυχο και οικονομικό κινητήρα, το Ignis έχει ευχάριστο χαρακτήρα και είναι ιδιαίτερα ευχάριστο, αλλά και κυρίως πολύ ευέλικτο. Ευκολοδήγητο, το Ignis έχει ως “όπλο”, πέρα από τις διαστάσεις, το ελαφρύ τιμόνι που κόβει αρκετά και τον μικρό κύκλο στροφής στα 9,4 μέτρα -παρά την κακή επαναφορά-, με αποτέλεσμα να κινείται με ευκολία στα στενά.
Το αυξημένο ύψος του και η ρύθμιση των αναρτήσεων αμβλύνουν τα κακώς
κείμενα του ελληνικού οδοστρώματος, αν και υπάρχει μια ξερή αντίδραση
στις εγκάρσιες ανωμαλίες, όμως η ποιότητα κύλισης είναι καλή.
Το Ignis είναι οικονομικό, άνετο και σβέλτο. Πώς αντιδρά όταν πιεστεί; Περιέργως για τόσο μικρό και ελαφρύ αυτοκίνητο, το Ignis αφήνει μια αίσθηση στιβαρότητας όταν ταξιδεύει στον αυτοκινητόδρομο, ή όταν καλείται να κινηθεί γρήγορα. Οι κλίσεις παραμένουν σε λογικά επίπεδα, ενώ οι τάσεις υποστροφής θα έρθουν προοδευτικά, μόνο αν ο οδηγός το παρακάνει και περάσει εσκεμμένα τα όριά του. Τα φρένα (δίσκοι εμπρός, ταμπούρα πίσω) ακινητοποιούν ικανοποιητικά το όχημα, αν και θα μπορούσαν να έχουν καλύτερη αίσθηση.
Εν κατακλείδι, κρίνοντας το Ignis ως ένα αυτοκίνητο πόλης, είσαι υποχρεωμένος απλά να βγάλεις το καπέλο στη Suzuki…
