Ήταν Ιούλιος του 1948 όταν κόσμος είδε για πρώτη φορά την Porsche 356 Roadster. Μέχρι τότε ο Ferdinand Porsche εργαζόταν για σχεδόν μισό αιώνα για άλλους κατασκευαστές. Εξελιγμένη από τον γιο του, Ferdinand Jr. ή Ferry, το μικρό διθέσιο ήταν το πρώτο αυτοκίνητο που έφερε το όνομα Porsche. Η νέα Porsche απέσπασε παγκόσμια αναγνώριση από τους δημοσιογράφους και πήρε την πρώτη νίκη στην κατηγορία όπου συμμετείχε στον πρώτο της κιόλας αγώνα! Ωστόσο, το πλαίσιο του κεντρομήχανου αυτοκίνητου ήταν πολύ ακριβό και περίπλοκο για μαζική παραγωγή. Ο Ferry Porsche το είχε ήδη συνειδητοποιήσει πριν ολοκληρωθεί η κατασκευή του πρωτότυπου Porsche και έτσι ξεκίνησε την εξέλιξη ενός δεύτερου αυτοκινήτου παραγωγής με λιγότερη πολυπλοκότητα στην κατασκευή του πλαισίου. Παρόλο που το δεύτερο πρωτότυπο με το όνομα Porsche είχε ελάχιστα κοινά με το πρώτο, το όνομα 356 διατηρήθηκε.
Ακριβώς όπως η πρωτότυπη Porsche 356, στο δεύτερο πρωτότυπο με τον κωδικό ‘356/2’ χρησιμοποιήθηκαν πολλά μηχανικά μέρη που προέρχονται από το Volkswagen Beetle, όπως ο κινητήρας και την ανάρτηση. Αυτό όμως δεν προκαλεί καμία έκπληξη, καθώς το Volkswagen Beetle είχε εξελιχθεί από τον Ferdinand Porsche και τους μηχανικούς του λίγα χρόνια νωρίτερα! Η νέα 356 ξεχώριζε από τον προκάτοχό της και το Volkswagen Beetle λόγω του νέου της πλαισίου. Με τον κινητήρα να τοποθετείται στο πίσω μέρος, το μεταξόνιο μίκρυνε σημαντικά. Η ανάρτηση μεταφέρθηκε όπως ήταν ακριβώς από το Volkswagen με βραχίονες (trailing arms) στο μπροστινό μέρος και άξονες αιώρησης (swing axles) στο πίσω. Τα φρένα τύπου ταμπούρα που λειτουργούσαν με καλώδιο ήταν επίσης από το Volkswagen Beetle και θα ήταν μια από τις λίγες αδυναμίες της 356. Αντικαταστάθηκαν γρήγορα όμως από υδραυλικά ταμπούρα που προέρχονταν από την εταιρία Girling.
Επίσης από το Volkswagen μεταφέρθηκε και ο αερόψυκτος τετρακύλινδρος κινητήρας τύπου boxer. Πριν βιδωθεί όμως στο πίσω μέρος του πλαισίου της 356, τροποποιήθηκε σημαντικά. Στο Volkswagen, ο boxer είχε χωρητικότητα λίγο περισσότερο από 1100 κυβικά εκατοστά, τα οποία μειώθηκαν στα 1086 κυβικά εκατοστά για να κάνουν την 356 πιο προσιτή για τη δημοφιλή και άκρως ανταγωνιστική αγωνιστική κατηγορία των 1,100 λίτρων. Εξοπλισμένο με κεφαλές υψηλής συμπίεσης και διπλά καρμπυρατέρ, ο κινητήρας απέδιδε 40 ίππους, 15 ίππους περισσότερους από εκείνον με τις προδιαγραφές της Volkswagen. Το πρώτο έτοιμο πλαίσιο ολοκληρώθηκε τον Απρίλιο του 1948 στα πρώτα κεντρικά γραφεία της Porsche στο Gmünd της Αυστρίας. Μετά από εκτενείς δοκιμές, το πλαίσιο εφοδιάστηκε με αμάξωμα προς τα τέλη Ιουλίου, μόλις λίγες εβδομάδες μετά την αποκάλυψη της 356/1 Roadster.
Σε πλήρη αντίθεση με την αρχική 356, η πρώτη 356 παραγωγής ήταν εφοδιασμένη με κουπέ αμάξωμα. Η λογική πίσω από αυτή την απόφαση ήταν ότι η πλειονότητα των πιθανών πελατών βρισκόταν στα ψυχρότερα κλίματα της κεντρικής Ευρώπης. Οι επιβλητικές γραμμές του κουπέ σχεδιάστηκαν από τον Erwin Komenda και μοιράστηκαν τις ίδιες γραμμές με τα «δικά του» αγωνιστικά κουπέ, τα Volkswagen 60K10 που κατασκευάστηκαν για τον αγώνα Βερολίνου-Ρώμης του 1939. Ο Komenda εμπνεύστηκε επίσης από τη δουλειά του PininFarina για το Cisitalia 202. Κατασκευασμένα από αλουμίνιο, τα αμαξώματα ήταν πολύ ελαφριά και είχαν επίσης πολύ αεροδυναμικές γραμμές. Το 1949 παρουσιάστηκαν και κάποια αμαξώματα σε εκδόσεις καμπριολέ, τα περισσότερα από τα οποία κατασκευάστηκαν από την Ελβετή εταιρεία κατασκευής αμαξωμάτων Beutler.
Λίγο μετά το λανσάρισμα της κουπέ έκδοσης, η Porsche είχε λάβει αρκετές παραγγελίες για μια σειρά περιορισμένης παραγωγής, μόλις πενήντα αυτοκινήτων. Χειροποίητα, τα πρώτα Porsche ήταν πανάκριβα χωρίς να προσφέρουν κάποιο κέρδος. Η 356 ήταν ωστόσο το τέλειο διαφημιστικό εργαλείο για την Porsche. Προς τα τέλη του 1949, επετράπη στην οικογένεια του Porsche και όλων των μελών της η επιστροφή τους στη Γερμανία και στην πρώην έδρα τους στη Στουτγάρδη. Εκεί θα μπορούσαν να δημιουργήσουν μια πιο αποτελεσματική γραμμή παραγωγής για να καλύψουν τη συνεχώς αυξανόμενη ζήτηση. Ένα σημαντικό βήμα προς τα εμπρός ήταν η συμφωνία που συνήφθη με τον κατασκευαστή αμαξωμάτων Reutter για την κατασκευή των αμαξωμάτων της 356 στα τέλη του 1949. Παρά το γεγονός ότι παρήγαγε λιγότερα από πενήντα αυτοκίνητα στο Gmünd, η Porsche παρήγγειλε 500 ατσάλινα αμαξώματα, καθώς περίμεναν να πουλήσουν περίπου 100 αυτοκίνητα ανά έτος.
Ελάχιστα αυτοκίνητα παρήχθησαν το 1950 καθώς η εταιρεία επέστρεψε στο προάστιο Zuffenhausen της Στουτγάρδης. Για να διευρύνει περαιτέρω την απήχηση της 356, ο Ferry Porsche αποφάσισε να υιοθετήσει τρία από τα κουπέ της Gmünd για αγώνες. Πολύ ελαφριά, ονομάστηκαν «Sport Leicht» ή SL. Δύο συμμετείχαν στον αγώνα των 24 ωρών του Le Man to 1951. Ωστόσο, ένα ατύχημα κατά τη διάρκεια των ελεύθερων δοκιμών άφησε την Porsche με μόλις ένα αυτοκίνητο για να συμμετάσχει στον αγώνα. Εκείνο λοιπόν το αυτοκίνητο τερμάτισε στην 20η θέση γενικής κατάταξης αλλά το σημαντικότερο, τερμάτισε στην 1η θέση στην κατηγορία του στα χέρια των Γάλλων οδηγών Auguste Veuillet και Edmond Mouche. Ακριβώς το ίδιο πράγμα επανέλαβαν οι δύο οδηγοί και στον επόμενο αγώνα! Ήταν η αρχή μιας σχέσης αγάπης μεταξύ της Porsche και του θρυλικού αγώνα αντοχής που είχε ως αποτέλεσμα αναρίθμητες νίκες κατηγορίας και 16 συνολικά νίκες για τον Γερμανό κατασκευαστή.
Τώρα πλήρως εγκατεστημένη στις νέες εγκαταστάσεις της στη Στουτγάρδη, η Porsche αγωνίστηκε να καλύψει τη ζήτηση που η ίδια είχε δημιουργήσει. Κατά τη διάρκεια του 1951 ο Γερμανός κατασκευαστής παρήγαγε 298 αυτοκίνητα, σχεδόν τρεις φορές περισσότερα από την αρχική εκτίμηση. Στη υποτιθέμενη μεγαλύτερη αγορά των Ηνωμένων Πολιτειών, η Porsche δεν είχε την απήχηση πωλήσεων που περίμεναν. Η υψηλής ποιότητας και σχετικά πολυτελής 356 ήταν πολύ πιο ακριβή από τα εξαιρετικά δημοφιλή βρετανικά coupe που ήταν ο τότε ανταγωνιστής. Ο εμβληματικός εισαγωγέας ευρωπαϊκών αυτοκινήτων Max Hoffman πίστευε ότι η Porsche άξιζε μια ευκαιρία και πρότεινε την προσθήκη μιας πιο στοιχειώδους εξοπλισμένης έκδοσης της 356. Η Porsche δέχτηκε απρόθυμα και ανέθεσε την κατασκευή μιας σειράς αμαξωμάτων roadster από αλουμίνιο στη ελάχιστα γνωστή τότε κατασκευάστρια αμαξωμάτων Heuer. Γνωστό ως America Roadster, πιστεύεται ότι κατασκευάστηκαν κάτι παραπάνω από δώδεκα αυτοκίνητα πριν η Heuer χρεοκοπήσει.
Προς τα τέλη του 1951 η Porsche παρουσίασε μια μεγαλύτερη έκδοση του flat four κινητήρα της. Αυξάνοντας την διάμετρο στα 80mm, ο κυβισμός αυξήθηκε σε μέγεθος στα 1286cc και μαζί με αυτό η ισχύς ανέβηκε στους 45 bhp. Ήταν διαθέσιμος μαζί με τον αρχικό κινητήρα 1,1 λίτρων, ο οποίος παρέμεινε στην παραγωγή μέχρι το 1954. Χρειάστηκε πολύ περισσότερη προσπάθεια για να εξελιχθεί η Τρίτη έκδοση των τεσσάρων κυλίνδρων, το ‘1500.’ Με τη βοήθεια του κατασκευαστή στροφαλοφόρων αξόνων Hirth, οι μηχανικοί της Porsche κατάφεραν να αυξήσουν τη διαδρομή αρκετά ώστε να φτάσουν στον επιθυμητό κυβισμό των 1,5 λίτρων. Ο κινητήρας που παρουσιάστηκε στην 356 1500 το 1952, απέδιδε 55 ίππους. Το αγωνιστικό τμήμα της Porsche επανεπεξεργάστηκε τον κινητήρα των 1500 κυβικών με αγριότερους εκκεντροφόρους και μεγαλύτερα καρμπυρατέρ, αυξάνοντας την ισχύ στους 70 ίππους. Τον Οκτώβριο του 1952 αυτός ο κινητήρας βρήκε το δρόμο του σε μια νέα έκδοση της 356, την 356 Super.
Οι μεγαλύτεροι κινητήρες έκαναν την 356 μια πολύ πιο ελκυστική προοπτική στις Ηνωμένες Πολιτείες. Βοηθούμενη από τις εξαιρετικές τακτικές πωλήσεων του Χόφμαν, η Porsche απέκτησε ολοένα και περισσότερους καλλιεργητές στη Βόρεια Αμερική. Ήταν εξαιρετικά δημοφιλείς στους ερασιτέχνες οδηγούς αγώνων, οι οποίοι αγωνίστηκαν με αυτούς με μεγάλη επιτυχία. Ωστόσο, ο Χόφμαν δεν είχε ακόμη εγκαταλείψει την ιδέα μιας «σπαρτιάτικης» 356 για να ανταγωνιστεί τα βρετανικά σπορ αυτοκίνητα αλλά και τη νέα Corvette στην τιμή. Η απάντηση της Porsche στα αιτήματα του Hoffman ήταν το τυπικό «Speedster» με βάση το Cabriolet, το οποίο διέθετε ένα πολύ μινιμαλιστικό εσωτερικό, ένα κομμένο καμπύλο παρμπρίζ και χωρίς αναδιπλούμενη οροφή. Φθηνότερο και ελαφρύτερο από τις τυπικές Porsche, το Speedster έγινε αμέσως επιτυχία στις πωλήσεις αλλά και στους αγώνες εντός πίστας.
Παρόλο που η 356 και οι κινητήρες της εξελίσσονταν συνεχώς για να τηρούν τις απαιτήσεις των πελατών της, η Porsche θεώρησε ότι ήταν καιρός να ανανεώσει πλήρως το μοντέλο το 1955. Αν και οπτικά παρόμοια, η ‘356A’ που κυκλοφόρησε στην έκθεση της Φρανκφούρτης το φθινόπωρο του 1955 ήταν ένα μεγάλο βήμα μπροστά. Σήμαινε το τέλος της σειράς του πρώτου μοντέλου παραγωγής της Porsche που είδε την εταιρεία να μεταμορφώνεται από έναν μέτριο σύμβουλο μηχανικών και μηχανημάτων σε έναν πλήρη κατασκευαστή. Μέχρι την στιγμή που λανσαρίστηκε στην αγορά η 356A, η 356 παράχθηκε σε σχεδόν 8.000 αντίτυπα, αρκετά περισσότερα από τα 100 ετησίως της αρχικής πρόβλεψης!
