Όταν η Peugeot ρίχνει στην αγορά μοντέλο της σειράς 20Χ, είναι “είδηση”. Εν προκειμένω, το 208 που έχω τώρα στα χέρια μου, είναι μεγαλύτερη, μιας και έχει βαρύ έργο: Να ξεπεράσει τα, θρυλικά πλέον, 205 και 206. Σχεδιαστικά, το καταφέρνει. Στα υπόλοιπα, όμως;
Έχοντας μακρά εμπειρία από το δικό μου 206, πάντα αναρωτιόμουν αν η Peugeot θα καταφέρει να ξαναβγάλει ένα μοντέλο αυτής της κατηγορίας, που να έχει τα φόντα να γίνει επιτυχία. Με το 208, που υπέστη πρόσφατα και μια ανανέωση στα σημεία, τολμώ να πω ότι το έχει ήδη καταφέρει. Είναι όμως όλα ρόδινα με το 1.200άρι ατμοσφαιρικό πεντάπορτο που έχω στα χέρια μου;
Αισθητικά, σε σχέση με το prefacelift 208, αλλαγές υπάρχουν στη μάσκα, που είναι λίγο μεγαλύτερη και πιο επιθετική, με ορισμένες “πινελιές” στα φωτιστικά σώματα, εμπρός και πίσω (που μοιάζουν με νυχιά λιονταριού), καθώς και περισσότερες επιλογές στους υποψήφιους αγοραστές σε ό,τι αφορά τα χρώματα και σημεία της εξωτερικής και εσωτερικής εμφάνισης.
Και, σε αυτό τον τομέα, όλοι το παραδέχονται: Αυτό το λιονταράκι, είναι πανέμορφο. Είναι στο πνεύμα της εποχής. Έχει γαλλική φινέτσα, σπορ εμφάνιση δίχως να είναι κραυγαλέο σε κανένα του σημείο. Για εμένα, σε ό,τι αφορά την εμφάνιση, το 208 είναι ιδανικό, στο χρώμα -που όχι τυχαία- διαφημίζεται και το δοκιμάζω: Σε αυτό το χτυπητό πορτοκαλί.
Αρκετά όμως με το εξωτερικό φαίνεσθαι. Ο εσωτερικός του κόσμος, πώς είναι; Εδώ, σηκώνει μεγάλη κουβέντα, αλλά ας αρχίσουμε από τα γενικά. Με τα πεντάπορτα μικρά να κερδίζουν συνεχώς έδαφος στην αγορά, οι χώροι αυτού του Peugeot, που είναι και αρκετά “μαζεμένο” σε ό,τι αφορά τις εξωτερικές διαστάσεις, οι Γάλλοι έχουν κάνει πολύ καλή δουλειά στη διαρρύθμιση του εσωτερικού. Έτσι, μένει άπλετος χώρος τόσο για τους εμπρός, όσο και για τους πίσω επιβάτες, όπου βολεύονται εύκολα τρεις ενήλικες, ενώ ο χώρος αποσκευών, είναι πάνω από το μέσο όρο της κατηγορίας. Με 285 λίτρα και 1.076, με τα καθίσματα διπλωμένα, μπορείς και μετακόμιση να κάνεις.
Το τιμόνι πρέπει να είναι χαμηλότερα από τον πίνακα οργάνων
Από εκεί και πέρα, πέραν των καθισμάτων που είναι μαλακά και άνετα, η Peugeot δεν θα μπορούσε να λέει ότι είναι premium μάρκα, χωρίς να χρησιμοποιεί ανάλογα υλικά. Έτσι, βλέπουμε ότι έχει χρησιμοποιήσει τις σωστές αναλογίες μαλακού/σκληρού πλαστικού για την εμφάνιση, αλλά και την αντοχή στη χρήση, ενώ οι πινελιές σε piano black δίνουν αυτό το κάτι παραπάνω σε εμφάνιση. Η οθόνη αφής 7 ιντσών είναι εύχρηστη, λόγω και του μενού της και εύκολα προσβάσιμη, ενώ σχεδιαστικά, βλέπουμε το “κάτι διαφορετικό” με τους αεραγωγούς τοποθετημένους κάτω από αυτή. Επιπλέον, η touch screen έχει και λειτουργία mirror screen, για απευθείας απεικόνιση των ενδειξεων ενός smartphone. Χώροι για μικροαντικείμενα υπάρχουν αρκετοί και δύο ποτηροθήκες κάτω από τους διακόπτες της κεντρικής κονσόλας, μπροστά από τον λεβιέ ταχυτήτων.
Και τώρα, το μεγάλο ζήτημα: Η θέση οδήγησης. Η Peugeot, έχει υιοθετήσει τη λύση ενός πολύ μικρού -και πορωτικού- τιμονιού, σε σχεδόν ελλειπτικό σχήμα. Το concept είναι να βλέπεις τον -πλήρη- πίνακα οργάνων πάνω από την κορυφή του τιμονιού, ώστε να μην χρειάζεται να κατεβάζεις τα μάτια σου από το δρόμο. Πόσο δουλεύει όμως αυτό;
Όπως κάθε τι καινούριο, έτσι και αυτό, πολλούς τους ξενίζει. Η αλήθεια είναι όμως ότι, αυτό συμβαίνει επειδή, για να το κρίνεις, πρέπει να βρεις τη θέση οδήγησης που σου ταιριάζει και να ζήσεις λίγο έτσι. Έτσι, όπως είναι φυσικό, υπάρχει πληθώρα ρυθμίσεων σε τιμόνι- κάθισμα, ώστε να βρεις τη θέση που σου ταιριάζει, χωρίς το τιμόνι να σου κρύβει μέρος του πίνακα. Όταν βρεις αυτή τη θέση, δύσκολα θα ξαναβολευτείς στο “συμβατικό” κόκπιτ, μιας και στην καθημερινότητα αποδεικνύεται πολύ χρηστικό και σου κάνει τη ζωή ευκολότερη. Βέβαια, εγώ που προτιμώ να οδηγώ σχεδόν… βιδωμένος στο έδαφος, θα ήθελα το κάθισμα να κατεβαίνει λίγο χαμηλότερα. Αλλά μιλάμε για αυτοκίνητο πόλης…
Πώς πάει;
Εν αρχή, ην το μοτέρ. Η Peugeot κατήργησε τον χιλιάρη στο 208 και πλέον η “βασική” έκδοση βενζίνης, φοράει τον ατμοσφαιρικό τρικύλινδρο 1,2 Puretech με τους 82 ίππους στις 5.750 σ.α.λ. και τα 12 κιλά ροπής από τις 2.750 σ.α.λ. Το καλό είναι ότι δύσκολα θα καταλάβει κανείς πως είναι τρικύλινδρος, λόγω της χαμηλότερης χαρακτηριστικής ηχητικής χροιάς, αλλά και της πλήρους απουσίας κραδασμών.
Στο δρόμο, το μοτέρ, το οποίο συνδυάζεται με ένα πεντάρι κιβώτιο, δείχνει πιο σπιρτόζο απ’ ότι λένε οι αριθμοί. Έχει περίσσεια δύναμης από τις χαμηλές στροφές και δύσκολα “κρεμάει”. Έτσι, είναι ένα αυτοκίνητο πόλης που μπορεί να σε μεταφέρει σβέλτα στην πόλη, αλλά και να κάνει ένα άνετο ταξίδι.
Ωραία η ζάντα, πάει… ταμάμ με το πορτοκαλί
Στο τελευταίο, δηλαδή το άνετο ταξίδι, θα βοηθήσει πολύ και η ρύθμιση των αναρτήσεων, η οποία είναι εμφανέστατα εστιασμένη στην άνεση. Έτσι, το 208 δεν αντιδρά με “ξερά” χτυπήματα ακόμα και στις πιο βίαιες λακούβες, ενώ στην Εθνική Οδό, δεν κουράζει τους επιβάτες.
Στις μεγάλες ταχύτητες, δηλαδή… ανησυχητικά κοντά στην τελική του, (175 χ.α.ω.), σε κακό οδόστρωμα θα εμφανιστούν παροδικές τάσεις πλεύσης, όμως σε νορμάλ ως γρήγορους ρυθμούς, δεν θα υπάρξει τίποτα που να ενοχλήσει οδηγό και επιβάτες. Γενικά, το νέο 208, έχει έναν τρόπο να κινείται ανάλαφρα, αφού τα γόνατα McPherson εμπρός και ο ημιάκαμπτος άξονας πίσω, φιλτράρουν με επιτυχία κάθε ανωμαλία.
Ο οδηγός, έχει στα χέρια του ένα άμεσο, γρήγορο και σαφές τιμόνι, το οποίο είναι ελαφρύτερο απ’ ότι περίμενα, όπως ωστόσο προστάζει η εποχή για ένα αυτοκίνητο πόλης. Σε ανεβασμένους ρυθμούς και σε κλειστά κομμάτια, το 208 επιβεβαιώνει το κλισέ ότι “τα αυτοκίνητά της στρίβουν”. Θα χρειαστεί… μάχη και να το παρακάνεις για να υποστρέψει (άλλωστε, η κλίση που θα πάρει θα σε έχει προειδοποιήσει πολύ νωρίτερα), ενώ, από την άλλη, αν ξέρεις τι και πώς (και πού, φυσικά) κάνεις, σε αφήνει, ως γνήσιο λιονταράκι, να παίξεις με την ουρά του. Τα φρένα του, τέλος, είναι ικανοποιητικά υπό όλες τις συνθήκες.
Εναρμονισμένο με τη νόρμα Euro6, το 208 της δοκιμής εκπέμπει 104 g/km CO2, ενώ, η κατανάλωσή του, ακόμα και στην κολασμένη κίνηση του κέντρου της Αθήνας, δύσκολα θα ξεφύγει πάνω από τα 6,5 lt/100 km. Για την ακρίβεια, στην εβδομάδα της δικής μου δοκιμής και με καθημερινή κίνηση στο κέντρο, κινήθηκε οριακά πάνω από τα 6, στα 6,1 lt/100 km.
Εν κατακλείδι, με τιμή από 13.610 ευρώ, το ανανεωμένο 208 PureTech 82, είναι μια συμφέρουσα λύση για καθημερινό αυτοκίνητο, (ιδιαίτερα όταν υπάρχει το πρόγραμμα Peugeot 4×4, με τέσσερα χρόνια άτοκες δόσεις των 208 ευρώ μηνιαίως, 4ετή εγγύηση, 4 χρόνια δωρεάν service και 4 χρόνια δωρεάν οδική βοήθεια) και σίγουρα σε κάνει να σκεφτείς ότι έφτασε η ώρα να αποχωριστείς, για χάρη του, το πολυαγαπημένο 206 σου, αφού και η ευελιξία του με το μέγεθος που είναι κάτω των 4 μέτρων, το κάνει εύχρηστο για καθημερινή χρήση…
