Il Peugeot 308GT είναι ένα από τα αυτοκίνητα που περίμενα με αγωνία να οδηγήσω. Η γνωριμία μου με το απλό 308 με άφησε άφωνο και μου εξήγησε γιατί οι Γάλλοι μίλαγαν με υπεροψία γι αυτό το πλαίσιο και στην ελληνική αντιπροσωπεία το περιέγραφαν ως “αυτοκινητάρα“. Έλεγα, τότε, λοιπόν, πως όταν έρθουν οι γρήγορες εκδόσεις του 308, θα κλάψουν μανούλες.
Για το βενζινοκίνητο 308 GT (υπάρχει και πετρελαιοκίνητο), με το μοτέρ των 1,6 λίτρων και των 205 ίππων, έχω πολλά να πω. Θα προσπαθήσω να τα συμπυκνώσω. Πριν αρχίσω με τα ξενέρωτα, θα περιγράψω τη σκηνή της παράδοσης του 308 GT στα χέρια μου από τον Παναγιώτη (δοκιμάζει τα SUV και τα off road για το TopSpeed.gr): Μπαίνει στο γραφείο, έρχεται κατά πάνω μου, μου δίνει το κλειδί και μου φωνάζει: “Πάρτο απο δω το δαιμονισμένο σου! Πώς κάνει έτσι, σα να είναι δαιμονισμένο“! Παρακάτω, θα δούμε αν είχε δίκιο και πώς του έκανα… εξορκισμό.
Εμφανισιακά, είναι αυτό που περίμενες. Εντυπωσιακές ζάντες και σπόιλερ all over it, που θα παρατηρήσει όμως μόνο το μάτι του petrolhead. Στον αδαή, η εικόνα του πεντάθυρου λιονταριού, δεν μπορεί παρά να δείχνει φινετσάτη. Χωρίς οπτικές υπερβολές, η Peugeot έχει πετύχει ένα φινετσάτο, σπορ look. Η έκδοση της δοκιμής μας, ήταν σε ένα μπλε σκούρο χρώμα, για το οποίο όλοι όσοι ρώτησα, μου έλεγαν ότι θα το προτιμούσαν, μαζί με τα φιμέ τζάμια. Όχι εγώ. Θα επέλεγα κάτι πιο χτυπητό, ή καλύτερα, τη διχρωμία (το 308 Gti με τη διχρωμία με χάραξε). Και ας δίνει τη διχρωμία μόνο στο Gti…
A All'interno, η εικόνα είναι η αναμενόμενη: Ένα απίστευτο τιμονάκι σε μικρό μέγεθος, ο πίνακας οργάνων εν είδει HUD πάνω από αυτό. Καθισματάρες ημιμπάκετ με δέρμα- αλκαντάρα, μια ευμεγέθης οθόνη αφής στο κέντρο του ταμπλό και… τίποτε άλλο. Η Peugeot έχει επιλέξει να μην έχει κουμπιά στο ταμπλό και να συγκεντρώσει όλα τα χειριστήρια στην οθόνη. Καλή ιδέα και λειτουργεί.
Πιο χαμηλά, ο επιλογέας από το εξάρι κιβώτιο, πιο κάτω το start/stop button, το κουμπί επιλογής sport mode και το κουμπί του χειρόφρενου. Γιατί κουμπί βρε άνθρωποι σε αυτό το αυτοκίνητο; Πιο πίσω, μια (μόνο) ποτηροθήκη και το armrest με τον αποθηκευτικό χώρο κάτω του. Σε ό,τι αφορα την ποιότητα των υλικών και τη συναρμογή τους, είναι άριστη και, κατά την άποψή μου, αποτελεί στιγμη για την οποία η Peugeot θα έπρεπε να υπερηφανεύεται.
Come sta andando?
Ήρθε η ώρα λοιπόν να το δοκιμάσουμε. Στη funzionamento normaleIl suono e il funzionamento della 308 GT in generale fanno pensare di essere alla guida di un'auto. il semplice 308. Fare clic per copiare il pulsante SportBene.
Il quadrante, che Peugeot ha installato guardare in alto e non attraverso il volanteper non distrarsi dalla strada, ad es.emette un colore rosso vivo. Tra tachimetro e contatore, selezionare le letture di potenza, coppia e boost che uso, invece dell'accelerometro e di altre opzioni. Sto abbottonando il primo, Affondo l'acceleratore nel pavimento, frizione di sgancio e... alleluia!
Il 308GT si lancia in avanti con una rombo di toni incredibiliche mi fa esclamare: "Oh!" Il suono dei due enormi scarichi della 308GT è il migliore che si possa sentire in un 1.6, ricordando fortemente una supercar e, certamente, una cilindrata e una potenza molto più grandi. Proprio come dovreste essere un leone ruggisce.
Sto abbottonando la seconda all'esatto e box velocità del leone e accelerano in mezzo a ululati che raggiungono un picco a 6500 cal.appena prima del cutter. Innesto la terza, a tutto gas, e vedo il barometro sul pannello di fronte a me. gonfia fino a 2,2 bar. Piacere anche se sento che vorrei un po' più di forza.
Mi sto avvicinando girare. Sto scherzando sui freniLa vettura è in grado di scalare le marce e di rallentare quanto voglio, senza drammi. I freni sono forti ed efficienti.
Mi sto divertendo in curva. Con questo volante, Prego che la rotazione non finisca mai. Non solo perché è costoso come il diabete e funziona perfettamente con la cornice-poema, dirigendo i miei 308 dove voglio, senza... drammi. Ma anche perché è così piccolo da ricordarmi il volante di una console per videogiochi. Sì, con questo volante mi sento di nuovo un bambino!
In generale, la maneggevolezza della 308 GT è neutra e la i suoi limiti di adesione sufficientemente elevatiproprio come mi aspettavo. Quando si spinge troppo forte, nei binari chiusi, entra με τα τέσσερα, προειδοποιώντας με όταν ετοιμάζεται να φύγει. Και, όταν το πιέσω πιο πολύ, τα ηλεκτρονικά (τα οποία δεν είναι δυναστικά και απενεργοποιούνται πλήρως) επεμβαίνουν, διατηρώντας τη γραμμή που θέλω. Στα δε ανοιχτά κομμάτια, η σταθερότητά του είναι παροιμιώδης.
Τώρα, θα ξέρεις ότι εκ… φύσεως, όλα (εντάξει, αυτά με πιο σπορ προσανατολισμό) τα μοντέλα της Peugeot έχουν τον πίσω άξονα ρυθμισμένο από το εργοστάσιο να συμπεριφέρεται σαν παθητική τετραδιεύθυνση. Δες για παράδειγμα τα 106 Rallye που άφησαν ιστορία με το πάτημά τους. Το άφημα του γκαζιού, ενώ τα πιέζεις, οδηγεί σε ξεκόλλημα της ουράς. Αυτό, δεν έγινε μόνο για να σε βοηθά να παίξεις, αλλά και κυρίως να σε βοηθά να διορθώσεις την πορεία σου με αστραπιαία (αλλά ριψοκίνδυνα) πάτα- άσε.
Το 308GT, άραγε, διατηρεί αυτή την παράδοση του παιχνιδιάρικου χαρακτήρα, εκτός από το να επιβεβαιώνει το κλισέ ότι “τα γαλλικά στρίβουν”; Διαπιστώνω ότι το 308GT σε αφήνει να παίξεις, αν το κάνεις επί τούτου. Δηλαδή, αν το κυνηγήσεις με τιμονιά και άφημα του γκαζιού στο κατάλληλο σημείο, θα ξεκολλήσει την ουρά, βάζοντάς σε σε μια ελεγχόμενη πλαγιολίσθηση. Τα ηλεκτρονικά βοηθήματα θα σε αφήσουν, επεμβαίνοντας λίγο πριν η κατάσταση αρχίζει να φεύγει από τον έλεγχο.
Συνοψίζοντας, θα πω ένα εύγε για την κατανάλωση, την οποία εγώ, με διαδρομές μόνο στη θέση Sport και με το… βαρύ δεξί μου πόδι άφησα κάπου στο 7,5. Αυτό, είναι ικανό να σου εξηγήσει γιατί δεν θα το ήθελα 30-40 άλογα πιο δυνατό. Γιατί, όπως είναι, είναι ιδανικό για καθημερινό.
Πάντως, αν ήταν στο χέρι μου, θα άλλαζα δυο τρία πράγματα. Πρώτα πρώτα, το ηλεκτρικό χειρόφρενο. Σε ένα σπορ αυτοκίνητο, ταιριάζει μόνο το παραδοσιακό. Έπειτα, θα έβαζα δύο ποτηροθήκες στο κέντρο. Τέλος, η Peugeot έχει τοποθετήσει τους δείκτες σ.α.λ. και χ.α.ω. να ανεβαίνουν αντικρυστά. Δηλαδή, του κοντέρ (αριστερά) από τα αριστερά προς τα δεξιά, ενώ του στροφομετρου (δεξιά) από τα δεξιά προς τα αριστερά. Δε λέω, βολεύει, αλλά προτιμώ το συμβατικο. I m a creature of habit… Να αναφέρω επίσης πως η ομάδα του TS παρατήρησε ότι ο θεικός ήχος του 308GT ήταν προσανατολισμένος να πορώνει ακουστικά πιο πολύ τον οδηγό, παρά τους εξωτερικούς παρατηρητές.
Εν κατακλείδι λοιπόν, θα το έπαιρνα; Αρχικά, το βάζω στο Garage του TopSpeed.gr μόνο και μόνο για να τ’ ακούω να φωνάζει, όποτε εχω ακεφιες. Όμως, δεν είναι μόνο αυτό. Το 308GT είναι ιδανικό για τον Petrolhead της εποχής μας, αφού σαν άλλος δρ Τζέκυλ και μίστερ Χάιντ, μεταμορφώνεται όπως το προστάξεις: Από οικονομικό αυτοκίνητο πόλης για να πηγαινοέρχεσαι στη δουλεια χωρίς έξοδα και υποχωρήσεις, σε άνετο και ήσυχο οικογενειακό για να κάνεις τα ταξίδια σου και σε ενθουσιώδες hot hatch για ξέφρενη διασκέδαση σε απομονωμένα στροφιλίκια, τις κρύες νύχτες του χειμώνα. Τι άλλο μπορεί να ζητήσει κανείς; Τίποτε άλλο, μέχρι η Peugeot να μας φέρει το 308 Hybrid R (το πιάσατε το υπονοούμενο, έτσι;)…
