TopSpeed Retro Car Sunday – Chapter : Porsche 911, Generation 964

Η Porsche 964, όπως έμεινε γνωστή η 3η γενιά της 911 (απο την εργοστασιακή κωδική ονομασία του μοντέλου, 964), ήταν η πρώτη ριζικά ανανεωμένη 911, μετά την αρχική Ur-911 e il G-Modell (πατήστε στα αντίστοιχα ονόματα για να μεταβείτε στα αντίστοιχα αφιερώματα που έχουμε κάνει). Η 964, ήταν η πρώτη 911, που πέραν απο τους πιο “καλαίσθητα” ενσωματωμένους προφυλακτήρες στο σχεδιασμό της, έφερε και το αυτόματο κιβώτιο Tiptronic καθώς και τη τετρακίνηση, στη γκάμα των μοντέλων της 911.

Η προέλευση του ονόματος

Το όνομα Porsche 964, προέκυψε απο τους φίλους της 911, καθώς είναι ένας εύκολος τρόπος να διακρίνουν τη συγκεκριμένη γενιά της 911 απο τις υπόλοιπες. Τα αυτοκίνητα, στο πίσω μέρος τους έφερα μόνο το όνομα “Carrera” ακολουθούμενο απο τον αριθμό 2 ή 4, ανάλογα αν ήταν η πισωκίνητη ή η τετρακίνητη έκδοση αντίστοιχα.

Carrera 2 & 4

H 964, ήταν κατά 85% νέο αυτοκίνητο, σε σχέση με τη προκάτοχο της, την Carrera 3.2 της γενιάς G-Modell. Οι πρώτες 964, που ξεκίνησαν να παράγονται το 1989, ήταν εκδόσεις “Carrera 4”, δηλαδή τετρακίνητες, με την Porsche να λανσάρει την συμβατική, πισωκίνητη “Carrera 2”, το 1990.

Η 964, ήταν η τελευταία γενιά της 911 όπου η έκδοση Targa είχε ένα αφαιρούμενο μέρος οροφής (οι γενιές 993, 996 και 997, έφεραν ένα διαφορετικό σχεδιασμό) μέχρι και την γενιά 991 όπου και επανήλθε ο σχεδιασμός αυτός, αυτή τη φορά όμως με το άνοιγμα και το κλείσιμο να γίνεται απο μηχανισμό και οχι χειροκίνητα.

Η πρώτη μεγάλη διαφοροποίηση στον αρχικό σχεδιασμό της 911, ήρθε στο σύστημα ανάρτησης της 964, όπου τα torsion bars αντικαταστήθηκαν απο αμορτισέρ με ελατήρια (ενώ διατηρησε στο σχεδιασμό του συστήματος ανάρτησης τα semi-trailing arms), στο πίσω σύστημα ανάρτησης. Στο εμπρός μέρος, η Porsche χρησιμοποίησε γόνατα MacPherson.

Στην 964, η Porsche τοποθέτησε έναν νέο κινητήρα, τον Μ64. Ο συγκεκριμένος κινητήρας είναι διάταξης flat-6, με χωρητικότητα 3.6 λίτρα και απόδοση 250 ίππους και 310 Nm ροπής. Η τελική ταχύτητα της, ανέρχεται στα 261 χιλιόμετρα / ώρα (256 χιλιόμετρα / ώρα στα μοντέλα με το κιβώτιο Tiptronic), ενώ το sprint 0-100 διαρκεί 5.5 δευτερόλεπτα (6.1 δευτερόλεπτα στα μοντέλα με το κιβώτιο Tiptronic).

Για πρώτη, επίσης, φορά στην 911, τοποθετείται σύστημα ABS και υδραυλική υποβοήθηση στο τιμόνι, ως μέρος του βασικού εξοπλισμού. Οι προφυλακτήρες και οι προβολείς ομίχλης, γίνονται ένα με το υπόλοιπο σώμα του αυτοκινήτου, για την επίτευξη καλύτερου αεροδυναμικού συντελεστή. Επιπλέον, στο εξωτερικό του αυτοκινήτου. τοποθετείται μία ενεργή αεροτομή-spoiler, το οποίο φέρει μηχανισμό που την ανασηκώνει όταν το αυτοκίνητο περνά τα 80 χιλιόμετρα / ώρα και την αναδιπλώνει πάλι, όταν η ταχύτητα πέσει κάτω απο τα 50 χιλιόμετρα / ώρα.

Μέρος της ανανέωσης, έγινε και το εσωτερικό, το οποίο για τις MY1990 964 και έπειτα, απέκτησε δύο αερόσακους, ένα νέο σύστημα κλιματισμού, ενώ όλες οι ενδείξεις, έγιναν μέρος του πίνακα οργάνων.

Οι Carrera RS εκδόσεις

To 1992, η Porsche, κατασκεύασε μία super-lightweight, πισωκίνητη 964, την οποία πουλούσε στην ευρωπαϊκή αγορά ως Carrera RS. Η συγκεκριμένη 964 ήταν βασισμένη στην αγωνιστική Carrera Cup και έφερε έναν διαφοροποιημένο κινητήρα (τον Μ64/03) ο οποίος αποδίδει 264 ίππους, το G50/10 κιβώτιο με πιο “κοντές” σχέσεις σε συνδυασμό με ένα ελαφρύτερο βολάν, καθώς και ένα διαφορικό περιορισμένης ολίσθησης. Η ανάρτηση της, ήταν κατά 40mm χαμηλότερη απο τη συμβατική Carrera 2, ενώ έφερε πιο σκληρά ελατήρια, ρυθμιζόμενα αμορτισέρ, ενώ απουσίαζε η υδραυλική υποβοήθηση τιμονιού (τα δεξιοτίμονα μοντέλα το είχαν, ωστόσο).

Το εσωτερικό της, ήταν “σπαρτιατικό” με τα ηλεκτρικά παράθυρα, ηλεκτρικά ρυθμιζόμενα καθίσματα, πίσω καθίσματα, air condition, cruise control, ηχομόνωση και ηχοσύστημα (το οποίο μπορούσε κανείς ωστόσο να παραγγείλει, ως no cost option) να απουσιάζουν. Τα συμβατικά καθίσματα, είχαν αντικατασταθεί απο 2 bucket καθίσματα, που ταίριαζαν περισσότερο στο χαρακτήρα και τη προοριζόμενη χρήση της RS. Επιπλέον, το εμπρός καπό ήταν κατασκευασμένο απο αλουμίνιο, το σασί ήταν seam welded, ενώ οι ζάντες τις είναι κατασκευασμένες απο μαγνήσιο και τα πλαϊνά και πίσω τζάμια είναι πιο λεπτά. Η Carrera RS, ως αποτέλεσμα, ζυγίζει 155 κιλά λιγότερο απο μία US spec Carrera 2. Υπήρχαν δύο ακόμη εκδόσεις, η βαρύτερη Touring (η οποία έφερε ηχομόνωση και ηλεκτρικά ρυθμιζόμενα καθίσματα(ως εξτρα), ηλεκτρικά παράθυρα και προστατευτική ποδιά στο κάτω μέρος του αυτοκινήτου) και η ακόμη ελαφρύτερη N/GT (η οποία ήταν ένα εντελώς γυμνό εσωτερικό, με roll-cage, που προοριζόταν για αγωνιστική χρήση).

Μετέπειτα, ήρθε και μία περιορισμένης παραγωγής, ακόμα ελαφρύτερη έκδοση, η Carrera 3.8 RS, η οποία έφερε τα εξωτερικά μέρη της Turbo και μία εκδοχή 3.8 λίτρων του Μ36, με απόδοση 304 ίππους. Μετέπειτα, δημιουργήθηκε μία ακόμη πιο περιορισμένης παραγωγής έκδοση, η 3.8 RSR.

Η Carrera RS δε πουλήθηκε ποτέ στην Αμερική, καθώς η Porsche Cars North America, η επίσημη αντιπροσωπεία στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού, θεώρησε πως η Carrera RS δεν θα ήταν αρεστή στο κοινό της αμερικανικής αγοράς. Το 1992, εισήχθησαν 45 Carrera RS, οι οποίες θα συμμετείχαν στο αμερικανικό “Carrera Cup Series”, το οποίο ήταν ένας υποστηρικτικός θεσμός στο American CART Racing Series, όπως ήταν το αντίστοιχο στη Formula 1 στην Ευρώπη.

Τα 45 αυτά αυτοκίνητα, ήταν κατά 55 κιλά βαρύτερα απο τα αντίστοιχα ευρωπαϊκα, μίας και έφεραν αερόσακους (το οποίο αναγκαία έφερε και τα ηλεκτρικά παράθυρα), σύστημα συναγερμού, US spec φώτα και προφυλακτήρες, ζάντες αλουμινίου και τα συμβατικά καθίσματα. Κατά τα άλλα, ήταν ίδια με τις EU spec RS.

Το σχέδιο ήταν για την Andial, τη σημερινή Porsche Motorsport US, να μετατρέψει τα συγκεκριμένα αυτοκίνητα σε αγωνιστικά. Ωστόσο, η έλλειψη χρηματοδότησης απο χορηγούς για το αμερικανικό Carrera Cup Series, οδήγησε στην ακύρωση του, πριν καν ποτέ ξεκινήσει. Τα συγκεκριμένα 45 αυτοκίνητα, πουλήθηκαν σιωπηλά μέσω του δικτύου εμπόρων της Porsche ως “Carrera Cup US Edition”, χωρίς ποτέ να υπάρξει η οποιδήποτε διαφήμιση, καθώς η Porsche ήδη είχε φέρει την RS America.

Προκειμένου να ικανοποιήσει τη ζήτηση που υπήρχε στην αγορά της αμερικής για τη Carrera RS, η Porsche δημιούργησε την RS America. H RS America, πουλήθηκε ως Model Year 1993 και 1994, βασισμένη στην Carrera 2. Το αυτοκίνητο ήταν διαθέσιμο στα βασικά χρώματα κόκκινο, μαύρο, λευκό και στα έξτρα χρώματα “Midnight Blue Metallic” και “Polar Silver”. Υπήρξαν βέβαια και αρκετές paint-to-order στο χρώμα “Speed Yellow”. Η RS America έφερε τη χαρακτηριστική “whail tail” πίσω αεροτομή, ένα μερικώς διαφοροποιημένο εσωτερικό, με τα flat door panels της RS και υφασμάτινα καθίσματα. Έφερε επίσης ζάντες 17 ιντσών και την Μ030 Sports Suspension, ως μέρος του βασικού της εξοπλισμού. Απο τον εξοπλισμό, απουσιάζουν η υδραυλική υποβοήθηση, το cruise control, οι ηλεκτρικά ρυθμιζόμενοι πλαϊνοί καθρέφτες, το air condition, η ηλιοροφή και το ραδιόφωνο. Τα τελευταία 3 ωστόσο, μαζί με το διαφορικό περιορισμένης ολίσθησης, υπήρχαν ως εξτρά. Η RS America, ζυγίζει 35 κιλά λιγότερο απο την συμβατική Carrera 2, με το κινητήρα, το κιβώτιο και το σύστημα πέδησης, να παραμένουν απαράλακτα.

964 Cup

Βασισμένη στην 964, ήταν η αγωνιστική έκδοση του MY1990 για το Porsche Carrera Cup, η 964 Cup. Η απόδοση της ήταν 265 ίπποι, με συνδυασμό με ένα fixed roll-cage, ένα τροποποιημένο σασί καθώς και ένα σύστημα ανάρτησης, κατά 5.5 εκατοστά χαμηλότερο της κανονικής. Η 964 Cup είχε ένα τελείως γυμνό εσωτερικό, χωρίς επένδυση ηχομόνωσης προκειμένου να μειωθεί το βάρος της, διατηρόντας ωστόσο το σύστημα ABS και το καταλύτη στο σύστημα εξάτμισης.

Το 1992, η 964 Cup δέχτηκε ένα μεγάλο revision. Η απόδοση της πλέον ανερχόταν στους 275 ίππους, έφερε το πλαίσιο της 964 RS, το σύστημα ABS μπορούσε να απενεργοποιηθεί, οι ζάντες της ήταν 18 ιντσών μαγνησίου και χαμήλωσε κατά 2 περαιτέρο εκατοστά.

Turbo

To Mάρτιο του 1990, η Porsche παρουσίασε την 964 Turbo, ως διάδοχο της 930 Turbo. Μη έχοντας τον απαιτούμενο χρόνο για να εξελίξουν την turbo εκδοχή του Μ64, αναγκάστηκαν να χρησιμοποιήσουν τον 3,3 λίτρων κινητήρα της 930, έχοντας κάνει βέβαια κάποιες διαφοροποιήσεις, που τον έκαναν πιο γραμμικό, μείωσαν το turbo lag και αύξησαν την ιπποδύναμη του, στους 320 ίππους.

Το 1992, παρουσιάστηκε η 3.3 Turbo S. Η βασική έκδοση της Turbo, τροποποιήθηκε, με την απόδοση πλέον να ανέρχεται στους 381 ίππους, με μεγαλύτερα injectors, αυξημένη πίεση απο το turbo και πιο “άγριου” προφίλ εκκεντροφόρους. Το εσωτερικό, δέχτηκε μία “δίαιτα” προκειμένου να μειωθεί κατά ένα μικρό ποσοστό το συνολικό βάρος του αυτοκινήτου. Η ανάρτηση της ήταν χαμηλότερη, το εσωτερικό της ήταν λιτό, έφερε strut bar στο εμπρός μέρος και κιβώτιο με κοντύτερη κλιμάκωση. Συνολικά, κατασκευάστηκαν μόλις 86 3.3 Turbo S.

Τον Ιανουάριο του 1993, η Porsche λάνσαρε την 964 Turbo 3.6, με την υπετροφοδοτούμενη εκδοχή του Μ64 κινητήρα. Η απόδοση της είναι 360 ίπποι και 520Nm ροπή, με λιγότερο απο 1500 αυτοκίνητα να έχουν κατασκευαστεί συνολικά, μίας και παρέμεινε στη παραγωγή για μόλις 2 χρόνια, κάνοντας την μία απο τις σπανιότερες και πιο περιζήτητες Porsche.

Το 1994, καθώς ο κύκλος παραγωγής της 964 έφτανε στο τέλος του, η Porsche είχε ακόμη 90 πλαίσια απο την Turbo. Αποφάσισε να τα μεταφέρει στην Porsche Exclusive Manufaktur, όπου και κατασκεύασαν την ιδιαίτερη και σπάνια, Turbo 3.6 S, η οποία ήταν διαθέσιμη είτε με το σώμα της συμβατικής Turbo 3.6, είτε με την επιλογή Exclusive Flachbau, η οποία έμεινε γνωστή ως “Slant Nose”.

H Turbo S Flachbau (οχι το εικονιζόμενο αυτοκίνητο), ήταν διαθέσιμη στην αγορά των ΗΠΑ ως εξτρά, με κόστος 60.200 δολάρια, στην υπάρχουσα τιμή των 99.000 δολαρίων για τη “βασική” 3.6 Turbo. Το εικονιζόμενο αυτοκίνητο, φέρει το εμπρός μέρος της 968, με τα pop-up φώτα, ενώ η Flachbau, απεικονίζεται στη κάτω φωτογραφία. Συνολικά κατασκευάστηκαν 39 για την αμερικανική αγορά, 27 για τη διεθνή και 10 για την ιαπωνική, όλες στο χρώμα “Polar Silver”.

30th Anniversary C4

To 1993, για τον εορτασμό των 30 ετών απο τη πρώτη 911, το 1963, η Porsche λάνσαρε την 30th Anniversary C4.

Βασισμένη στο φαρδύτερο σώμα και ζάντες της Turbo, η 30th Anniversary ήταν εφοδιασμένη με τον ατμοσφαιρικό κινητήρα της, το σύστημα τετρακίνησης και τη μικρή αναδιπλούμενη αεροτομή.

964 Speedster

Υπάρχουν δύο διακριτές εκδοχές της 911 Speedster, όσον αφορά αυτές που φέρουν τον αερόψυκτο flat-6. Η πρώτη, ήταν η MY1989 Speedster, που παρουσιάστηκε το 1988, στο Σαλόνι Αυτοκινήτου της Φρανκφούρτης, δίπλα απο την επερχόμενη Carrera 4. Η Speedster μοιραζόταν περισσότερα στοιχεία με την απερχόμενη 930 Turbo, παρά με την επερχόμενη 964, γεγονός που την κατατάσει ως κατώτερη απο την Speedster του 1994 (εικονιζόμενη). Απο τις 800 συνολικά MY1989 Speedster, οι 641 φέρουν το εξτρά “Turbo Look”, το οποίο τους δίνει το αμάξωμα της 930 Turbo.

Η MY1994 Speedster, εν αντιθέσει με αυτή του 1989, βασιζόταν στην Carrera 2, χωρίς να υπάρχει αρχικά το εξτρά “Turbo Look”. Η MY1994 Speedster, ήταν σχεδιασμένη ως ένα “driver’s car”, με τη Porsche να τη τοποθετεί μεταξύ της 964 Carrera 2 Cabriolet και της 964 RS. Παρότι η ανάρτηση της ήταν πιο μαλακή απο αυτή της 964 RS, δεν έφερε σχεδόν κανένα απο τα χαρακτηριστικά του πολυτελέστερου εξοπλισμού της Carrera 2 Cabriolet, με εξαίρεση τα ηλεκτρικά παράθυρα, ενώ το ηχοσύστημα και το σύστημα κλιματισμού, ήταν μέρος του εξτρά εξοπλισμού της.

Παρόλο που ο αρχικός σχεδιασμός της Porsche ήταν να πουλήσει 3000 αυτοκίνητα, κατασκευάστηκαν μόλις 936, στα 2 έτη που ήταν διαθέσιμη, με πολλά απο αυτά (συγκεκριμένα, 427 αυτοκίνητα) να προορίζονται για την αγορά της Αμερικής. Εξαιρετικά σπάνιες, είναι οι δεξιοτίμονες MY1994 Speedster, καθώς κατασκευάστηκαν μόλις 14 αυτοκίνητα, εν αντιθέσει με τα 139, που είχαν κατασκευαστεί στην MY1989 Speedster.

Επιπλέον, 20 special MY1994 Speedster, κατασκευάστηκαν με το Turbo body της 964, στο Exclusive Manufaktur, στο Werk 1 της Porsche.

Turbo S LM-GT

To 1993, πέραν της 30th Anniversary, η Porsche εξέλιξε μία highly-tuned 964 Turbo S, με την οποία ήθελε να πάρει μέρος σε διεθνής θεσμούς και διοργανώσεις motorsport. Το συγκεκριμένο πρωτότυπο, η Turbo S Le Mans GT, ήταν βασισμένη στην πολιτική Turbo S, με τη Porsche να αφαιρεί όλο το εσωτερικό και να τη τροποποιεί για χρήση σε πίστα. Στο εμπρός μέρος, τοποθετείται ένα μεγάλο spoiler, ενώ δύο εισαγωγές αέρα τοποθετήθηκαν στο πάνω μέρος των πίσω φτερών. Μία ρυθμιζόμενη αγωνιστική αεροτομή, τοποθετήθηκε πάνω απο τη βασική αεροτομή της Turbo S. Τα πίσω φτερά της, ήταν επίσης πιο φαρδιά, προκειμένου να μπορέσουν να τοποθετηθούν τα 300mm φαρδια, πίσω slick ελαστικά της. Τα παράθυρα αντικαταστάθηκαν απο πλαστικά, ενώ το αφαιρέθηκε όλο το εσωτερικό της. Ο κινητήρας της, ήταν ένας 3.2 λίτρων twin-turbo, με απόδοση 475 ίππους, διαφορετικός απο αυτόν της πολιτικής Turbo S.

H Turbo S Le Mans GT, έκανε το ντεμπούτο της το 1993 στις 12 Ώρες του Sebring, όπου βγήκε 7η στη γενική κατάταξη και 1η στη κατηγορία της, με την Brumos Porsche racing team. Έπειτα, έλαβε την ίδια χρονιά μέρος στις 24 Ώρες του LeMans, με την Porsche Motorsport factory team, όπου, ωστόσο, εγκατέλειψε σχετικά νωρίς, λόγο μηχανικής βλάβης.

Το 1994, η Turbo S Le Mans GT, θα περάσει στα χέρια της Larbre Competition, με τον νέο κινητήρα 3.6 twin-turbo, προερχόμενο απο την 993, να έχει αντικαταστήσει τον 3.2 της. Η ομάδα, τερμάτισε 2η στις 24 Ώρες της Daytona, κέρδισε τους 4 αγώνες που συμμετείχε στο BPR Global GT Series, συμπεριλαμβανομένου του αγώνα “1000 Km Suzuka”. H Turbo S Le Mans GT, θα κάνει μερικές ακόμα εμφανίσεις το 1995, πριν αποσυρθεί απο την ενεργό δράση.

Η Turbo S Le Mans GT, ήταν πολύ σημαντικό project για τη Porsche, η οποία χρησιμοποίησε ένα μεγάλο μέρος των γνώσεων και του feedback που απέκτησε, όταν ήρθε η ώρα να εξελίξει την 993 GT2.

America Roadster

H America Roadster, ήταν μία Turbo body κάμπριο έκδοση που έκανε ντεμπούτο το 1992. Έφερε τη μικρή, ενεργή αεροτομή, μηχανικά ήταν μία συμβατική 964, ενώ οι ζάντες, το σύστημα πέδησης και η ανάρτηση, ήταν ίδια με αυτά της Turbo. Το 1992, κατασκευάστηκαν συνολικά 250 αυτοκίνητα, με 126 επιπλέον το 1993 και 1994.

Tutto sommato

H 964, έφερε την 911 στη δεκαετία του ’90, με έναν νέο αέρα, απόλυτα αναγκαίες βελτιώσεις και αλλαγές, έτοιμη να συναγωνιστεί τις αντίστοιχες Ferrari, Lotus και τα λοιπά, της εποχής της. Η 964, έχει αρκετά μοντέρνα στοιχεία, που λείπουν κατά τη γνώμη μου απο την G-Modell, αλλά δεν είναι και τόσο εκσυγχρονισμένη όσο η 993.

Έχει μία “ισορροπία” μεταξύ old-school και (μετέπειτα) μοντέρνου, γεγονός που τη καθιστά περιζήτητη, τόσο στις απλές εκδόσεις, όσο και στις Turbo. Για μένα, αποτελεί ίσως, τη χρυσή τομή. Είναι στο “Sweetspot” των αερόψυκτων 911.

Διαβάστε και τα αφιερώματα στις προηγούμενες γενιές της 911, πατώντας πάνω στο αντίστοιχο όνομα :

Photography copyright : Porsche AG (unless stated otherwise)