Vivre le mouvement dans la rue

Απαγόρευση κινητήρων εσωτερικής καύσης, e-fuels, Euro 7: Παραμένει το αδιέξοδο στις Βρυξέλλες, και αυτός είναι ο λόγος

Έντονο παρασκήνιο και αντιδράσεις πριν την επίτευξη της τελικής συμφωνίας

Το θεσμικό αδιέξοδο σχετικά με τη διακοπή της πώλησης βενζινοκίνητων και πετρελαιοκίνητων αυτοκινήτων από το 2035 δεν λύνεται, παρά το γεγονός ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είναι ανοικτή στα αιτήματα πολλών χωρών, με πρώτη τη Γερμανία, για εξαίρεση των ηλεκτρονικών καυσίμων. Προφανώς, σε ένα πλαίσιο ακραίας αβεβαιότητας τίποτα δεν μπορεί να αποκλειστεί.

Σήμερα, 23 Μαρτίου, θα ξεκινήσει μια διήμερη συνάντηση στο ανώτατο επίπεδο των θεσμικών οργάνων της ηπείρου, αλλά προς το παρόν είναι δύσκολο να προκύψει μια λύση ικανή να ικανοποιήσει όλα τα μέρη. Τα γεγονότα των τελευταίων ωρών αρκούν για να καταλάβει κανείς πόσο απέχουν ακόμη οι θέσεις.

Το γερμανικό ‘nein’

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, με σκοπό να βγει από το αδιέξοδο το συντομότερο δυνατό, φέρεται να έχει παρουσιάσει σχέδιο συμφωνίας για τη δημιουργία μιας νέας κατηγορίας οχημάτων που θα κινούνται αποκλειστικά με καύσιμα μηδενικών εκπομπών και θα είναι εξοπλισμένα με σύστημα που θα εμποδίζει τη χρήση άλλων τύπων καυσίμων. Σύμφωνα με τη γερμανική εφημερίδα Der Spiegel, ωστόσο, το Βερολίνο έχει ήδη απαντήσει με ένα έντονο όχι στο διάβημα των Βρυξελλών. Οι λόγοι δεν είναι γνωστοί, αλλά δεν είναι δύσκολο να τους φανταστεί κανείς με βάση τα όσα δήλωσε Ευρωπαίος αξιωματούχος, σύμφωνα με τα οποία η πρόταση θα παρουσιαστεί μόνο μετά την τελική έγκριση του αρχικού μέτρου. Είναι κρίμα που αυτό ακριβώς είναι ένα από τα επιχειρήματα που βρίσκονται στο επίκεντρο της διαμάχης: οι Γερμανοί, μέσω του υπουργού Μεταφορών τους, Volker Wissing, απαίτησαν να συμπεριληφθεί “ρητά” η παρέκκλιση για τα ηλεκτρονικά καύσιμα στη δέσμη μέτρων που απέρριψε η Επιτροπή και άλλα ευρωπαϊκά όργανα. Έτσι, τυχόν δηλώσεις, συμφωνίες ή άλλες διατυπώσεις θα πρέπει να γίνουν στο πλαίσιο του μέτρου και όχι σε μεταγενέστερο στάδιο ή σε άλλο κανονιστικό πλαίσιο.

Το μέτωπο των επαναστατών

Έτσι, το Βερολίνο δεν φαίνεται να θέλει να υποχωρήσει ούτε εκατοστό. Γι’ αυτό και το γερμανικό υπουργείο Μεταφορών μίλησε για συνεχιζόμενες συνομιλίες με την Επιτροπή, αλλά δεν έδωσε καμία ένδειξη για το πότε θα επιτευχθεί συμφωνία. Αντίθετα, μέχρι πριν από λίγες ημέρες, από το Βερολίνο και τις Βρυξέλλες έρχονταν εκφράσεις εμπιστοσύνης για πιθανή συμφωνία σε σύντομο χρονικό διάστημα, γεγονός που λέει πολλά για τη γερμανική επιμονή και την εξαιρετικά δύσκολη διευθέτηση. Έτσι, το Βερολίνο συνεχίζει να διατηρεί τον ρόλο της ακρογωνιαίας λίθου στην πολιτική της ΕΕ, αλλά, σε σύγκριση με άλλους συσχετισμούς, δεν φαίνεται να βρίσκεται σε απομόνωση. Το θεσμικό αδιέξοδο έχει προκληθεί και από την αντίθεση ενός “μετώπου επανάστασης” που αρχικά αποτελούνταν επίσης από την Πολωνία, τη Βουλγαρία και την Ιταλία και σταδιακά διευρύνεται υπό το πρίσμα της προσχώρησης της Τσεχίας, της Αυστρίας και άλλων ακόμη άγνωστων χωρών.

Τα τελευταία νέα από τους κατασκευαστές

Ολόκληρη η αλυσίδα εφοδιασμού της αυτοκινητοβιομηχανίας αντιμετωπίζει μια περίοδο βαθιάς αβεβαιότητας και μεγάλων αλλαγών. Αυτό αποδεικνύεται από τις τελευταίες προειδοποιήσεις της Acea σχετικά με την ανταγωνιστικότητα ενός κλάδου που παλεύει με πρωτοφανείς ρυθμιστικές και οικονομικές πιέσεις. Ο πρόεδρος Luca de Meo εκμεταλλεύτηκε την ευκαιρία μιας ακρόασης που πραγματοποιήθηκε στο Ευρωκοινοβούλιο λίγες ημέρες πριν από τη συνεδρίαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου. Aπό σήμερα 23 του μηνός οι εκπρόσωποι των κρατών μελών θα συζητήσουν διάφορα θέματα, ορισμένα από τα οποία έχουν ιδιαίτερη σημασία για την ευρωπαϊκή οικονομία, όπως η ενεργειακή ασφάλεια, η ενιαία αγορά ή το σύμφωνο σταθερότητας. Ο De Meo προειδοποίησε, ειδικότερα, για τον “πολύ ασύμμετρο” ανταγωνισμό με την Κίνα και τις Ηνωμένες Πολιτείες, ενώ η γενική διευθύντρια Sigrid de Vries εστίασε την προσοχή στον τεράστιο όγκο των νέων κανονισμών και ζήτησε νομοθεσία ” που να είναι συνεκτική, εφικτή και ανταγωνιστική σε παγκόσμιο πλαίσιο”, αρχής γενομένης από τα νέα πρότυπα εκπομπών Euro 7, για τα οποία δεν είναι λίγες οι χώρες και οι ίδιοι οι κατασκευαστές που ζητούν εκτεταμένες αλλαγές και ίσως μια αναβολή σε σχέση με την αρχική πρόθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να τεθεί σε ισχύ ήδη από το 2025. “Η πρόσφατη πρόταση Euro 7 για τις εκπομπές ρύπων είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα κανονισμού που θα προσθέσει πολυπλοκότητα και αβεβαιότητα στις βασικές αποφάσεις και επενδύσεις των Ευρωπαίων κατασκευαστών οχημάτων, χωρίς να αποφέρουν τα περιβαλλοντικά οφέλη που υπόσχεται να επιτύχει η πρόταση”, συνέχισε. Ειδικότερα, για την ένωση, το Euro 7 θα έχει μόνο “οριακό” αντίκτυπο στη μείωση των εκπομπών ρύπων με “υψηλό κόστος”. Aναμένεται μια μέση αύξηση 2.000 ευρώ στην τιμή ενός νέου αυτοκινήτου, γεγονός που εγκυμονεί τον κίνδυνο “παράτασης της ζωής των παλαιών αυτοκινήτων, με αντιπαραγωγικές επιπτώσεις στο περιβάλλον και το κλίμα”. Για το λόγο αυτό, ο de Meo ζήτησε να δοθεί μεγαλύτερη έμφαση στην “ανανέωση του στόλου των αυτοκινήτων”, ώστε να μειωθούν οι εκπομπές τόσο του CO2 όσο και των ρυπογόνων σωματιδίων, και να επικεντρωθεί η προσοχή στις μεγάλες αστικές περιοχές. “Το μήνυμά μας προς τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής στην ΕΕ είναι ότι είναι δυνατόν να βελτιωθεί η ποιότητα του αέρα, να μειωθούν οι επιπτώσεις στο κλίμα και να διατηρηθεί ταυτόχρονα η ανταγωνιστικότητα. Είμαστε έτοιμοι να συνεργαστούμε για να βρούμε τους καλύτερους δρόμους για την επίτευξη αυτών των στόχων”, κατέληξε ο de Meo. Τώρα εναπόκειται στους πολιτικούς να ανταποκριθούν.

Το ιταλικό μέτωπο

Και είναι ακριβώς η Ιταλία που αποφάσισε να ανοίξει ένα νέο ” μέτωπο ” στη μάχη της κατά της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Χθες, οι υπουργοί Μεταφορών, Matteo Salvini, Περιβάλλοντος, Gilberto Pichetto Fratin, και Επιχειρήσεων, Adolfo Urso, απέστειλαν επιστολή στον Frans Timmermans, αντιπρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και ανώτατο υπεύθυνο για την Πράσινη Συμφωνία, ζητώντας να μην εξαιρεθούν τα βιοκαύσιμα. Οι τρεις υπουργοί, επαναλαμβάνοντας “την ανάγκη σεβασμού της αρχής της τεχνολογικής ουδετερότητας για να διασφαλιστεί μια οικονομικά βιώσιμη και κοινωνικά δίκαιη μετάβαση στην κινητικότητα με μηδενικές εκπομπές”, ζητούν από τις Βρυξέλλες “μια νομικά δεσμευτική πράξη” για τα ηλεκτρονικά καύσιμα, σύμφωνα με το γερμανικό αίτημα, ώστε “να ολοκληρωθεί θετικά ο φάκελος”, αλλά, ταυτόχρονα, θέτουν έναν όρο: η κυβέρνηση δεν θα δεχθεί “μια αδικαιολόγητα στενή ερμηνεία από την Επιτροπή της έννοιας των ουδέτερων καυσίμων”, με εξαίρεση τα βιοκαύσιμα. Είναι σαφές ότι στα υψηλότερα θεσμικά επίπεδα κάτι κινείται, με προτάσεις και αντιπροτάσεις, ακόμη και με κάποιες απρόσμενες και απρόβλεπτες ανατροπές. Αυτό συμβαίνει και με τον ίδιο τον Τίμερμανς. O αναπληρωτής επίτροπος έχει χαρακτηριστεί ως αλαζόνας για την εντελώς κλειστή στάση του στον φάκελο της ενδιάμεσης λύσης για το 2035, αλλά τις τελευταίες ημέρες είναι ο πρωταγωνιστής αρκετών ανοιγμάτων για τα ηλεκτρονικά καύσιμα και για τα αιτήματα του κλάδου για μεγαλύτερη τεχνολογική ουδετερότητα.