Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, παρά το γεγονός ότι πλησιάζει στο τέλος της θητείας της, δημοσίευσε νέες συστάσεις για την περιβαλλοντική πολιτική και, ειδικότερα, για την πορεία προς τον στόχο της κλιματικής ουδετερότητας για το 2050. Το ανώτατο εκτελεστικό όργανο της ΕΕ έδωσε μια ένδειξη για μείωση των καθαρών εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου κατά 90% έως το 2040, σε σύγκριση με τα επίπεδα του 1990.
Ανεβάζοντας τον πήχη
Ο νέος στόχος ανεβάζει δραματικά τον πήχη για τις πολιτικές της ΕΕ: μέχρι τώρα, οι Βρυξέλλες είχαν ορίσει μια πορεία προς την κλιματική ουδετερότητα για το 2050 και είχαν θέσει ένα ενδιάμεσο βήμα για το 2030, όταν οι εκπομπές θα πρέπει να μειωθούν κατά τουλάχιστον 55%. Για τον σκοπό αυτό, η Επιτροπή υπό την Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν έχει δρομολογήσει την περίφημη πλέον Πράσινη Συμφωνία και μια σειρά από συμπληρωματικά μέτρα και διατάξεις, όπως η διακοπή της πώλησης αυτοκινήτων εσωτερικής καύσης έως το 2035, η απαλλαγή από τον άνθρακα πολλών άλλων οικονομικών τομέων, όπως οι αεροπορικές και θαλάσσιες μεταφορές και η παραγωγή ενέργειας, η αποκατάσταση των άγριων περιοχών ή ο φόρος άνθρακα στα σύνορα.
Δραστικές αλλαγές
Ο νέος στόχος είναι απαραίτητος για να παραμείνει το μπλοκ της ΕΕ ευθυγραμμισμένο με τη συμφωνία του Παρισιού του 2015, η οποία δεσμεύει τα κράτη να διασφαλίσουν ότι η αύξηση της μέσης θερμοκρασίας της Γης δεν θα ξεπεράσει μακροπρόθεσμα τον 1,5 βαθμό Κελσίου. Ωστόσο, η μείωση των εκπομπών κατά 90% θα μπορούσε να συνεπάγεται δραστικό μετασχηματισμό ολόκληρου του οικονομικού συστήματος της ΕΕ μέσω της μαζικής εξάπλωσης των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, της οριστικής παύσης της χρήσης άνθρακα και της σταδιακής κατάργησης του φυσικού αερίου στην παραγωγή ενέργειας, καθώς και βαθιές αλλαγές στις μεταφορές, τη γεωργία, τα κτίρια ή τα εργοστάσια.
Αυτό θα συζητηθεί εκ νέου μετά τις εκλογές του Ιουνίου
Πρόκειται για αλλαγές που ήδη αγωνίζονται να γίνουν αποδεκτές από μεγάλα τμήματα του πληθυσμού, όπως αποδεικνύεται από τις αυξανόμενες διαμαρτυρίες των αγροτών σε πολλές χώρες για τις υπερβολικές επιβαρύνσεις που επιβάλλουν οι ευρωπαϊκές περιβαλλοντικές πολιτικές. Σε κάθε περίπτωση, εναπόκειται στην επόμενη Επιτροπή να καταρτίσει μια πιθανή νομοθετική πρόταση σε συμφωνία με το Κοινοβούλιο και τα επιμέρους κράτη μέλη. Στην πραγματικότητα, οι συστάσεις που δημοσιεύονται από το σημερινό εκτελεστικό όργανο δεν είναι δεσμευτικές και χρησιμεύουν μόνο για την έναρξη μιας συζήτησης με όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη. Τα πάντα, επομένως, εξαρτώνται από το αποτέλεσμα των επικείμενων εκλογών του Ιουνίου και, με βάση τις πιο πρόσφατες δημοσκοπήσεις, δεν αποκλείεται να υπάρξουν ακόμη και βαθιές αλλαγές στη σημερινή σύνθεση του Κοινοβουλίου και της Επιτροπής, με επακόλουθη πιθανή αναθεώρηση των πολιτικών που ακολουθούνται μέχρι σήμερα από τις Βρυξέλλες.
