Λέγαμε, λίγο καιρό πριν, για το γεγονός ότι ο δήμαρχος Αθηναίων, Γιώργος Καμίνης, αναγκάστηκε να επιστρατεύσει τις “δαγκάνες” ακινητοποίησης αυτοκινήτων που παρκάρουν παράνομα. Και, παρότι είμαστε συνήθως αντίθετοι στο “σαφάρι” κλήσεων (προτιμούμε την επιμόρφωση και την πρόληψη από την τιμωρία),μιας και τέτοια γίνονται ως φοροεισπρακτικά μέτρα, μερικές φωτογραφίες από συμπολίτες μας (;) που παρκάρουν αντικοινωνικά, μας έπεισαν ότι, συχνά, δεν υπάρχει σωτηρία…
Για παράδειγμα, χθες, οι δημοτικοί αστυνομικοί ακινητοποίησαν με τη δαγκάνα όχημα το οποίο ήταν σταθμευμένο στο πάνω μέρος της πλατείας Συντάγματος, δίπλα ακριβώς από την είσοδο του Μετρό. Ο οδηγός (;) δηλαδή, ανέβηκε με το αυτοκίνητό του στην κεντρικότερη πλατεία της χώρας, τη διέσχισε από τη μία άκρη στην άλλη και το άφησε. Προφανώς και βαριόταν να περπατήσει μέχρι το Μετρό. Αλλά, σε αυτή την περίπτωση, γιατί δεν το κατέβαζε στις αποβάθρες, να το παρκάρει ακριβώς εκεί όπου περνά ο συρμός;
Φυσικά, αυτός ο οδηγός (είναι μάλλον ντροπή να τον αποκαλούμε έτσι, αλλά στέρεψαν οι λέξεις) δεν είναι ο μοναδικός που παρκάρει ή πάρκαρε αντικοινωνικά -παρότι έσπασε όλα τα ρεκόρ καφρίλας. Υπάρχουν και άλλοι. Για παράδειγμα, μόνο από τις φωτογραφίες που μας δίνει ο δήμαρχος, βλέπουμε άλλον ένα οδηγό που έχει “παρκάρει” επί της πλατείας Συντάγματος.
Παρκαρισμένα βλέπουμε και στη Μητροπόλεως, σε πεζόδρομους, σε γωνίες, αλλά και κυρίως επάνω σε διαδρόμους για άτομα με προβλήματα όρασης. Γιατί, το βάζουν επάνω στον κίτρινο διάδρομο και, αν τους πεις κάτι, σου απαντούν “πέντε λεπτάκια θα κάνω”, ή “τι σε νοιάζει εσένα”, αλλά στην πραγματικότητα λένε “ποιος χέστηκε για τον τυφλό; Εγώ να κάνω τη δουλειά μου και όλους τους γράφω κανονικά”.
Και για το Δήμο Αθηναίων, ωστόσο, το γράψιμο, μερικές φορές, αποτελεί πρόβλημα. Το κανονικό. Οι δημοτικοί αστυνομικοί, συχνά δεν μπορούν να βεβαιώσουν την παράβαση, καθώς οι οδηγοί παρκάρουν (παρατάνε είναι η σωστή λέξη) τα αυτοκίνητά τους σε σημεία τα οποία εμποδίζουν, αλλά νωρίτερα, έχουν αφαιρέσει τις πινακίδες κυκλοφορίας. Η εξυπνάδα του λαμόγιου…
Φυσικά, αυτά που συμβαίνουν στην Αθήνα, δεν είναι πρωτόγνωρα. Συμβαίνουν καθημερινά και παντού. Ποιος δεν το χει συναντήσει άλλωστε; Και ποιος δεν έχει αναρωτηθεί γιατί πρέπει να υπάρχουν άνθρωποι που να μην υπολογίζουν κανέναν και να είναι αναγκαίο το πρόστιμο για να συμμορφωθούν; Είναι, δυστυχώς, όλα ζήτημα παιδείας…