Perché questa Viper del 1996 con solo 12 miglia non potrà mai essere venduta e guidata

Για σχεδόν τρεις δεκαετίες, αυτό το Dodge Viper πρώτης γενιάς, στέκεται αγέρωχο στην κορυφή της πινακίδας ενός dealer της Chrysler/Dodge, στην καρδιά του Χέντερσον, στο Κεντάκι των ΗΠΑ. Πριν από μερικές ημέρες, οι άνθρωποι της Aubudon Chrysler, το κατέβασαν στο έδαφος και οι φωτογραφίες του κυκλοφόρησαν στα κοινωνικά δίκτυα. “Το αγόραζα για restoration”, “φτιάξτε το και κάντε το μια βόλτα όπως του αξίζει”, “κρατήστε το κάτω, είναι μοναδικό, όλοι το θέλουμε”, ήταν κάποια από τα σχόλια. Όμως η μοίρα αυτού του Viper, είναι να μην οδηγηθεί ποτέ, να μην αλλάξει ποτέ χέρια. Να είναι εκεί ψηλά, μέχρι να έρθει η ώρα που θα πρέπει να ανακυκλωθεί…

Οι περισσότεροι που το έβλεπαν εκεί, πάνω στην πινακίδα, νόμιζαν ότι είναι ένα απλό κουφάρι, ή μια ρέπλικα. Όταν κατέβηκε, ωστόσο, για την προγραμματισμένη συντήρηση (δηλαδή καθάρισμα, βάψιμο, προστασία από διάβρωση κ.α.), όσοι δεν ήξεραν, σοκαρίστηκαν. Πρόκειται για ένα αυθεντικό Viper, με το θηριώδες μοτέρ του (τον 8λιτρο, προερχόμενο από φορτηγό, V10, απόδοσης 400 ίππων και 630 Nm ροπής) να είναι άθικτο. Στο οδόμετρο, έχει μόλις 12 μίλια. Αυτή η “Οχιά”, είναι εντελώς καινούρια. Ποια είναι η… μοίρα της;

Το μέλλον του συγκεκριμένου Viper είναι ένα: Θα υποστεί ένα restoration, στο οποίο θα καθαριστεί από τα άχυρα που μετέφεραν πουλιά σε αυτό, θα βαφτεί ξανά (στο ίδιο κόκκινο χρώμα), θα περαστεί κεραμική για προστασία από τις καιρικές συνθήκες και θα συντηρηθεί στις λεπτομέρειες, όπως για παράδειγμα στα φανάρια που έχουν ταλαιπωρηθεί από τον καιρό και στο χρώμα που έχει διαβρωθεί. Έχει όλα τα μηχανικά μέρη επάνω του -μάλιστα, πριν ανέβει στην πινακίδα, αφαιρέθηκαν όλα τα υγρά ώστε να “επιζήσει” ο κινητήρας- εκτός από τα καθίσματα.

Οι άνθρωποι της Aubudon Chrysler δεν σκοπεύουν να προσπαθήσουν να το βάλουν μπρος (αν και είναι βέβαιοι πως θα λειτουργεί) ούτε και να το οδηγήσουν. Μόλις τελειώσει το restoration, θα ανέβει ξανά στην πινακίδα, όπου θα παραμείνει. “Μα είναι τρελοί;”, θα αναρωτηθείς (και με το δίκιο σου). Η απάντηση είναι πως όχι. Έχουν υπογράψει σχετική συμφωνία ότι το συγκεκριμένο Viper ούτε θα οδηγηθεί ποτέ σε δημόσιο δρόμο, ούτε και θα πουληθεί ποτέ. Θα στέκεται στην πινακίδα της αντιπροσωπείας, η οποία έχει σλόγκαν “Εκεί όπου το Viper κάθεται ψηλά στον ουρανό”. Με αυτό τον όρο αποκτήθηκε το συγκεκριμένο Dodge Viper SRT/10 και αυτός ο όρος θα τηρηθεί, αφού ήταν και ο όρος που το γλίτωσε από την πρέσα, για την οποία το προόριζε η Dodge. Το γιατί, το αποκαλύπτει η ιστορία του.

Αν και τα παραπάνω είναι επιβεβαιωμένα, αυτό που δεν είναι απολύτως σίγουρο, είναι η “ταυτότητα” του συγκεκριμένου Viper. Κατά ένα σενάριο, το Viper αυτό μεταφερόταν προς την αντιπροσωπεία και υπέστη δομική, μη αναστρέψιμη ζημιά κατά τη διάρκεια της μεταφοράς, κάτι που θα το οδηγούσε προς διαγραφή. Έτσι κατέληξε στην πινακίδα.

Το επικρατέστερο σενάριο είναι ότι πρόκειται για μοντέλο προπαραγωγής που δεν μπορεί να βγάλει άδεια κυκλοφορίας. Κατά πολλούς πρόκειται για το “νούμερο 4”. Το 4ο Dodge Viper που κατασκευάστηκε ποτέ, το 1992, υπέστη δοκιμή και προοριζόταν για καταστροφή, αλλά “σώθηκε”. Θυμίζουμε ότι από τα μοντέλα προπαραγωγής, το πρώτο εξ’ αυτών, το SR I, φτιάχτηκε τον Φεβρουάριο του 1990 (με την εξέλιξη να ξεκινά από τον Μάρτιο του 1989) και εμφανίστηκε το 1991 σε αγώνα του Indianapolis 500 να οδηγείται ως pace car από τον ίδιο τον Carroll Shelby.

Κατά ένα σενάριο, μιας και το Viper της ιστορίας μας ανέβηκε “ψηλά στον ουρανό” της αντιπροσωπείας του Κεντάκι το 1996, είναι ένα Viper προπαραγωγής με το ελαφρύ hardtop που παρουσιάστηκε το 1994. Εμφανισιακά τουλάχιστον, αυτό “επιβεβαιώνεται”, καθώς φοράει το hardtop που παρουσιάστηκε τότε, ενώ το μοντέλο δεν έχει παράθυρα (πρόκειται για πλαστικά με το χαρακτηριστικό μαύρο πλαίσιο) ούτε χερούλια στις πόρτες.

Όποιο από τα τρία σενάρια (ή και οποιοδήποτε άλλο, μιας και άλλοι λένε ότι είναι απλά ένα… Viper που αγοράστηκε και ανέβηκε στην πινακίδα) και να είναι αληθινό, είναι δεδομένο ότι ο dealer της Chrysler που το απέκτησε, σώζοντάς το από την καταστροφή, δεν έχει δικαίωμα να το πουλήσει, ή να το εκμεταλλευτεί με άλλο τρόπο εκτός από το να έχει ως έκθεμα. Ούτε και τον κινητήρα έχει δικαίωμα να βγάλει.

Αυτό που έκανε, τη μόνη φορά που αυτά τα 28 χρόνια ξανακατέβηκε από την πινακίδα, το 2004, ήταν να αντικαταστήσει τα ζαντολάστιχα. Οι αυθεντικές, τριάκτινες ζάντες αφαιρέθηκαν και… αγνοούνται, αφού αντικαταστάθηκαν από άλλες, αμφιβόλου γούστου. Είναι άγνωστο εάν το αυτοκίνητο παραδόθηκε με τα καθίσματα και αν αυτά αφαιρέθηκαν το 2004.

Το κόκκινο Viper αναμένεται να καθαριστεί από την άλγη που έχει πιάσει στα τζάμια, τα άχυρα στο χώρο του κινητήρα και τις φθορές του ήλιου και της υγρασίας περίπου σε έναν μήνα. Τότε, θα ξαναπάρει το δρόμο του για εκεί ψηλά, στην πινακίδα της Audubon Chrysler…