Η Dino 246 GT και η 308 GT4 δεν φέρουν το σήμα της Ferrari, αλλά έχουν τη γενετική σύσταση των εργοστασίων του Μαρανέλο. Το σήμα τους δεν αποτελεί προσβολή, αλλά φόρο τιμής στο όνομα του γιου του Enzo Ferrari, που έφυγε από τη ζωή σε νεαρή ηλικία από μυϊκή δυστροφία. Ποτέ ο Commendatore δεν θα εξευτέλιζε τη μνήμη του. Η επιλογή του σήματος Dino ήταν χρήσιμη με σκοπό την επέκταση της γκάμας σε άλλα τμήματα της αγοράς, χωρίς να τεθεί σε κίνδυνο η εικόνα του “καμαρωτού αλόγου”. Αυτό δεν σημαίνει ότι τα αυτοκίνητα που γεννήθηκαν κάτω από αυτό το σήμα είχαν «γονιδιακές» ελλείψεις.
Το πρώτο μοντέλο που ύψωσε τη σημαία ήταν η Dino 206 GT, η οποία αργότερα πλαισιώθηκε από τις 246 GT και GTS. Η 308 GT4 ήρθε αργότερα, με διαφορετική προσέγγιση. Εδώ, η καρδιά ήταν ένας οκτακύλινδρος, σε αντίθεση με την εξακύλινδρη διάταξη των άλλων. Η σχεδίαση ήταν εντελώς διαφορετική, με τετραγωνισμένες γραμμές αντί για καμπύλες- η καμπίνα ήταν διαφορετική, με 2+2 καθίσματα, σε αντίθεση με τη 2θέσια αρχιτεκτονική των Dino 206 και 246. Στο σημερινό βίντεο, ο δημοσιογράφος αυτοκινήτου Jason Cammisa εκθειάζει την ιστορία των Dino 206/246 και 308 GT4. Πριν παρακολουθήσετε το κλιπ, ας απολαύσουμε μια σύντομη ανασκόπηση των έργων του Maranello που περιλαμβάνονται στα στιγμιότυπά του.
Dino 246 GT
Το 206/246 GT, που παρήχθη μεταξύ 1967 και 1974, ήταν το πρώτο αυτοκίνητο της σειράς Dino που κυκλοφόρησε στην αγορά. Αυτό το μοντέλο είναι ένα πραγματικό αριστούργημα σχεδιασμού, με τις ρέουσες, αρμονικές γραμμές του να αντιπροσωπεύουν την τελειότητα του ιταλικού στυλ. Το συμπαγές, βελτιωμένο αμάξωμα, σχεδιασμένο από τον Pininfarina, μεταδίδει μια αίσθηση ευελιξίας και ταχύτητας, ακόμη και όταν το αυτοκίνητο είναι ακίνητο.
Εδώ εξετάζουμε το μεγάλο αδελφάκι του, το οποίο κυκλοφόρησε στην αγορά το 1969. Το έργο της κίνησης έχει ανατεθεί σε έναν V6 κινητήρα 2,4 λίτρων, τοποθετημένο στο πίσω κέντρο. Μια καινοτομία σε σύγκριση με την κυρίαρχη φιλοσοφία του Enzo Ferrari.
Αυτή η κινητήρια μονάδα αποδίδει 195 μέγιστη ιπποδύναμη στις 7600 στροφές ανά λεπτό. Όχι πολλά με την απόλυτη έννοια, αλλά αρκετά πολλά σε σύγκριση με την κυβικά. Αξιοσημείωτο σφρίγος επιδόσεων σε σχέση με τα πρότυπα εκείνης της ιστορικής περιόδου. Η Ferrari Dino 246 GT εγγυάται πολύ αποτελεσματική οδική συμπεριφορά. Η οδηγική απόλαυση δεν έλειπε ποτέ, ικανοποιώντας τον οδηγό τόσο σε δύσβατους ορεινούς δρόμους όσο και σε πιο ομαλές διαδρομές. Ευκίνητη και ευέλικτη, μπορούσε να ολοκληρώσει το σπριντ 0-100 km/h σε 7,2 δευτερόλεπτα και να εκτοξευθεί γρήγορα στην τελική ταχύτητα των 235 km/h. Όλα αυτά με τη μαγεία ενός μεθυστικού ήχου.
Ορισμένα από τα χαρακτηριστικά του μοντέλου υπογραμμίζονται στο ακρωνύμιο, όπως ο κυβισμός των 2,4 λίτρων και η 6κύλινδρη αρχιτεκτονική του κινητήρα του. Το πλαίσιο, σύμφωνα με την παράδοση, αποτελείται από σωληνωτό ατσάλινο πλέγμα διαφορετικού πάχους με συγκολλημένο πάτωμα από λαμαρίνα, το οποίο συμπληρώνεται από δομές στήριξης για τον κινητήρα και την πίσω ανάρτηση. Μια σπορ δομή, η οποία συμβάλλει στη διατήρηση του βάρους σε μόλις 1125 κιλά. Η Dino 246 GT είναι μια βασίλισσα της ομορφιάς και μπαίνει στην καρδιά όλων με τη μεγαλειώδη γοητεία των χαρακτηριστικών της.
Dino 308 GT/4
Η Dino 308 GT/4, παρουσιάστηκε το 1973, στο Σαλόνι Αυτοκινήτου του Παρισιού. Η μαζική παραγωγή του διήρκεσε από το 1974 έως το 1980. Αποτελώντας εξέλιξη της οικογένειας των μοντέλων δρόμου που ήταν αφιερωμένα στον γιο του Enzo Ferrari, αυτό το αυτοκίνητο διακρίνεται από την Dino 206/246 από τις έντονα γεωμετρικές γραμμές και τη διάταξη των θέσεων 2+2. Μια επιλογή που έγινε για να προσφέρει μεγαλύτερα επίπεδα πρακτικότητας από τα προηγούμενα 2θέσια μοντέλα.
Η σχεδίαση της Dino 308 GT4, από το μολύβι του Bertone, είναι τολμηρή και χαρακτηριστική, αν και όχι ακριβώς όμορφη. Οι γωνιακές γραμμές και οι κοντές προεξοχές προσδίδουν στο αυτοκίνητο μια δυναμική και επιθετική εμφάνιση. Ο V8 κινητήρας 3,0 λίτρων που είναι τοποθετημένος στη μέση προσφέρει εξαιρετικές επιδόσεις, ειδικά αν αναλογιστεί κανείς την ιστορική του περίοδο, όταν το μοντέλο που ανασκοπείται αποτελούσε κάτι σαν σημείο αναφοράς στον τομέα του. Η οδική συμπεριφορά του αυτοκινήτου είναι ιδιαίτερα καλή, ασφαλής και γενναιόδωρη στο συναισθηματικό μέτωπο.
Στο χώρο των επιβατών, η σχεδίαση της Dino 308 GT/4 είναι τελείως διαφορετική από τα προηγούμενα μοντέλα. Εδώ υπάρχει χώρος για τέσσερα άτομα, κάτι που σίγουρα δεν συνηθίζεται για σπορ αυτοκίνητα με τη μονάδα κίνησης τοποθετημένη πίσω από τους επιβάτες. Η γοητεία, ωστόσο, δεν είναι η ίδια με αυτή της μεγαλοπρεπούς Dino 246 GT. Οι τετράγωνες γραμμές του δεν αντέχουν τη σύγκριση και επισκιάζονται αμείλικτα. Αυτό το καθιστά ένα από τα λιγότερο δημοφιλή «κόκκινα αυτοκίνητα» που υπήρξαν ποτέ από στιλιστική άποψη. Η σχεδίαση δεν ενθουσιάζει. Θα περίμενε κανείς περισσότερα από την εταιρεία του Maranello, αλλά πρέπει να πούμε ότι το έργο που ανατέθηκε στον Bertone δεν ήταν σίγουρα εύκολο, δεδομένης της γενικής αρχιτεκτονικής του μοντέλου.
Ο κινητήρας είναι εκλεπτυσμένος: πρόκειται για έναν V8 3,0 λίτρων, με χρονισμό διπλού άξονα σε κάθε συστοιχία, ο οποίος τροφοδοτείται από τέσσερα καρμπυρατέρ διπλού σχήματος. Αποδίδει 255 μέγιστη ιπποδύναμη, για μέγιστη ταχύτητα 255 km/h. Και εδώ, το πλαίσιο αποτελείται από πλέγμα ατσαλένιων σωλήνων. Τα δισκόφρενα και στους τέσσερις τροχούς κάνουν τη δουλειά τους με ευπρέπεια. Αξίζει να επισημάνουμε ότι η Dino 308 GT4 (μαζί με τη μικρή αδελφή της 208 GT4) ήταν το μοναδικό “κόκκινο” αυτοκίνητο δρόμου που σχεδίασε ο Bertone.
Αυτό το κουπέ, με τις τετραγωνισμένες γραμμές του, είχε το προσόν να φέρει τον πίσω τοποθετημένο V8 κινητήρα στο ντεμπούτο του σε μοντέλο παραγωγής. Αν οι μετέπειτα Ferraris ασπάστηκαν την ίδια αρχιτεκτονική, της αξίζει ένα μέρος των ευθυνών. Αξιοσημείωτες, όπως είπαμε, ήταν οι δυναμικές της ικανότητες, με σταθερή και ασφαλή συμπεριφορά, καθώς και διασκεδαστικό χαρακτήρα. Ακόμα κι αν η καρδιά της δεν έθετε απόλυτους αριθμούς αναφοράς, είχε μια αξιοσημείωτη ειδική ισχύ για την εποχή της. Εξάλλου, μιλάμε για τη Ferrari, όχι για οποιονδήποτε κατασκευαστή.
