Αυτή τη BMW, την είχα βάλει στο μάτι από καιρό. Εντάξει, είναι κοινό μυστικό ότι μου αρέσουν οι BMW, όμως η Σειρά 4 είναι κάτι καινούριο. Δεν είναι ούτε πολύ μεγάλη, ούτε πολύ μικρή. Είναι σπορ, νεανική, αλλά ταυτόχρονα πολυτελής e σοβαρή. Αναρωτιόμουν λοιπόν, εαν η 420i Coupe που δοκιμάζω αυτή την εβδομάδα, μπορεί να μεταφέρει το thrill της οδήγησης μιας BMW, για έναν τόσο απαιτητικό φαν, όπως εγώ.
Στα κεντρικά της BMW, απ όπου την παρέλαβα, ήταν λες και το είχαν προγραμματίσει: Μου έδωσαν το κλειδί και με άφησαν να πάω μόνος μου στο γκαράζ να την παραλάβω. Και τότε, την είδα.
Con un προκλητικό λευκό χρώμα, με τα σχιστοειδή εμπρός φωτιστικά σώματα, το, σχεδόν σφηνοειδές, επιθετικό εμπρός μέρος, τις απίθανες 19άρες ζάντες, τις αρμονικές γραμμές της ως τα πίσω της, το πανέμορφο, αθλητικό οπίσθιο, με έκανε να μη μπορώ να κρατηθώ. Και να αναφωνήσω: Ωωωωωωω!
Εντάξει, όμορφη είναι εξωτερικά. Μέσα; Βυθίζομαι στο δερμάτινο κάθισμά της και κλείνω την πόρτα, ακούγοντας αυτό το στιβαρό ήχο που κάνουν τα ποιοτικά μηχανήματα της BMW όταν κλείνεις. Από αριστερά μου, ένας πλαστικός βραχίονας κινείται, ερχόμενος από πίσω μου και προτείνοντάς μου τη ζώνη. Έτσι κι αλλιώς θα την έβαζα, οπότε, τι ευγενικό που ο κατασκευαστής με σκέφτηκε και δε χρειάζεται να κάνω τη Νάντια Κομανέτσι για να τραβήξω τη ζώνη. Έτσι πρέπει.
Το ταμπλό, είναι ακριβώς ό,τι περίμενες από μια ακριβή BMW και χωρίς να ξεφεύγει απο τη φιλοσοφία της φίρμας, που φέτος κλείνει τα 100 χρόνια ζωής και εύχομαι να συνεχίσει να μας προσφέρει τέτοιες δημιουργίες επ’ άπειρον. Άριστα υλικά, καταπληκτική συναρμογή, φινέτσα, υπερπλήρης εξοπλισμός, χώροι, έξυπνες λύσεις, απόλυτη εργονομία. Έψαξα όλο το εσωτερικό, από το ντουλαπάκι, ως τα σκιάδια, μέχρι κάτω από τα καθίσματα, για να βρω a μέτριο ποιοτικά υλικό. Ακόμα ψάχνω…
Come sta andando?
Αφού τη χάιδεψα απ’ άκρη σ’ άκρη, έφτασε η ώρα να πατήσω το avvio/arresto. Ο δίλιτρος twin scroll turbo παίρνει μπρος με ένα διακριτικό γουργουρητό, και, κάθε φορά που βυθίζω το δεξί πεντάλ στο πάτωμα, τον αισθάνομαι να κινείται κάτω από το καπό, όπως κάθε τοποθετημένος εγκάρσια κινητήρας. Λύνω το ηλεκτρονικό χειρόφρενο, το γυρνάω στη θέση D con il πορωτικό λεβιεδάκι M/S της BMW και αρχίζω να ρολάρω.
Παίρνεις ξηροκάρπιο και ποτό (εκτός αν θα την οδηγήσεις μετά, οπότε μόνο ξηροκάρπιο) και κάθεσαι και τη θαυμάζεις με τις ώρες…
Η 4άρα αρχίζει να κινείται νωχελικά και με αυτοπεποίθηση, σαν μια καλλονή που περνά μπροστά από τις καφετέριες και αφήνει τους άλλους να τη θαυμάζουν όσο περπατά, αργά και βασανιστικά. Από τα tre conducenti που έχει, Eco, Comfort, Sport, διαλέγω το δεύτερο. Κινούμαι τώρα στην Εθνική, με βροχή. Στο εσωτερικό, δεν περνά ούτε στο ελάχιστο θόρυβος που θα μπορούσε να με κουράσει. Από την άριστη και άνετη θέση οδήγησης, με την πολύ καλή ορατότητα, απλά απολαμβάνω τη διαδρομή, ακούγοντας χαμηλά μουσική. Έτσι, θα μπορούσα να ταξιδεύω για μήνες, ασταμάτητα. Σε όποια ταχύτητα και αν ταξιδεύω, η BMW ακούει, είτε θέλω να επιταχύνω, είτε να φρενάρω, είτε να αλλάξω κατεύθυνση, χωρίς δισταγμό. Αναμενόμενο κι αυτό.
Το ίδιο και στο κέντρο, φτάνοντας στα γραφεία του TopSpeed.gr. Ούτε η κίνηση με νοιάζει, ούτε τα νεύρα των άλλων. Ούτε και οι πολυάριθμες λακούβες, τις οποίες καταπίνει χωρίς καν να καταλαβαίνω σε τι τριτοκοσμικό οδόστρωμα κινούμαι (εντάξει, εσύ θα την προτιμούσες χωρίς τη 19άρα). Κλειστά τζάμια και απόλαυση. Και, όταν την παρκάρω, πριν ανέβω στο γραφείο, γυρνώ να την ξαναδώ μια φορά ακόμα.
Όπως όλα τα ωραία οπίσθια, έτσι και αυτό, κινείται αν το θελήσεις
Καλά όλα αυτά, αλλά επειδή έχω κι έναν εθισμό (στην αδρεναλίνη), είναι ένα ερώτημα το αν μπορεί να καλύψει σπορ ανησυχίες, αυτή η τεσσάρα. Με δεδομένο το βάρος της, τα 184 άλογά non incendiano la strada, considerando che la 1.530 kg di. Ma, può farmi sorridere?
All'inizio, il il suono di. Quando la passo allo Sport, quando affondo il piede sull'acceleratore, quando tachimetro avvicinarsi al rossodi più piacere al cervello Ho questo Un suono incredibile del motore. Accelera in modo fluido e rapido verso velocità proibitive, senza sembrare a corto di potenza.
Il primo 100 h.p.h. per atteggiamento, arrivano a qualcosa di più che 7,5 secondi e il chilometro viene percorso in poco meno di 29 secondi. Non male.
Su giriForse il passo lungo aiuta, forse i 19, ma il 420 si comporta bene. più che impeccabile. Senza lasciare il volante dalla sensazione straordinariaIl mio obiettivo è quello di far salire e scendere le marce con il perfetto cambio sequenziale e di lanciarmi nelle curve, frenando esattamente dove voglio, sfruttando tutto il suo potenziale e giocando al massimo dei miei limiti. Quindi amichevole è. Η progressività e direi che è sognantema io stavo... aspettando lei.
In pezzi chiusi, quando lo stringo ben al di sopra della sogliaIl motore si sposta leggermente e, prima che io possa spaventarmi, l'elettronica interviene e lo mantiene sulla traiettoria prestabilita. Anche nel mio tentativo di "tirarla" indietro.Mostra", mettendo il suo sciatta in una curva a gomitoper minare me, l'elettronica sta interferendo in tempo. Quindi, se ero inesperto e ho commesso un errore, mi avrebbe perdonato.
E ora, lo spot che stavate aspettando: Ili tastierini sono completamente disabilitatise si decide di giocare. Anche se non ha la frizione, il mio 4 marce ce l'ha. serpenti volenterosi con le prime tre marce (se lo facesse con l'ottava sarebbe un problema) e ti lascia scorrere quanto vuoi, come vuoi, con "armi" l'informazione e la direttezza dello sterzo, la linearità del motore e il passo lungo, che rendono così facile e amichevole che per essere palleggiato da mia nonna (Ok, mi sarebbe piaciuto un po' più potente (forse avrei guardato il diesel?), ma non posso dire di essere stato... privato.
In conclusionecon la cordialità e il lusso di questa vettura, con i tanti doni nascosticon questo aspetto, con la praticità dei suoi interni, con il consumo che per me si aggirava intorno ai 9,5 lt/100 km, con tante persone che mi chiedevano "quanto è" (da 39.700 euro con prelievo), con tanti che mi guardavano al semaforo (ok, loro guardavano la BMW e io guardavo loro), con tanti che mi dicevano che "questa macchina dovresti prenderla, George, così com'è." e molte altre cose che ho sperimentato nella settimana in cui ho avuto la 420i Coupé, sono giunto a una conclusione: Questo è esattamente il modellose non fosse per il stupida tassazione greca e la dannata cosa Crisi ha prosciugato i nostri portafogli, farebbero sembrare le 316 e 318 vendite degli anni pre-crisi come una miseria. Perché, senza dubbio, merita di diventare un bestseller...
PS: Mi è dispiaciuto molto quando l'ho restituito. Ero molto, molto dispiaciuto.
