Δοκιμάζουμε το Opel Corsa 1,3 diesel

Μετά από 32 χρόνια και τέσσερις γενιές, σχεδόν 12 εκατομμύρια Corsa πουλήθηκαν στην Ευρώπη, συμπεριλαμβανομένων 2,8 εκατομμOpel Corsa είναι από τα πιο δημοφιλή διαχρονικά μοντέλα της κατηγορίας του. Το ερώτημα λοιπόν είναι, αν το αυτοκίνητο της χρονιάς για την Ελλάδα, μπορεί να παραμείνει ένα best seller. Και αν αξίζει.

Η απαραίτητη σύσταση με το Corsa είναι η εξής: Είναι, αν όχι το φιλικότερο, ένα από τα φιλικότερα ίσως, προς τον Έλληνα χρήστη αυτοκίνητα που έχει να επιδείξει η παγκόσμια αυτοκινητοβιομηχανία. Και δεν είναι μόνο το μενού στην ελληνική γλώσσα, αλλά και ο πλούσιος εξοπλισμός, η οικονομία, η ποιότητα, η τιμή στην οποία προσφέρονται όλα αυτά – και ακόμα παραπάνω.

        Στο εσωτερικό

Το νέο Corsa λοιπόν, πέρα από την προφανέστατη –επιτυχημένη- προσπάθεια ανόδου του επιπέδου κατασκευής, δείχνει από την πρώτη ώρα πως είναι εστιασμένο στην άνεση και στη δημιουργία ενός φιλικού περιβάλλοντος για τον οδηγό και τους επιβάτες του.

Η σχεδίαση, η οποία παραπέμπει στο Adam, στο εσωτερικό, τι μας δείχνει; Μια μοντέρνα διχρωμία, ένα όμορφο τριάκτινο τιμόνι με τα χειριστήρια επάνω του (μοναδική μου ένσταση η θέση των χειριστηρίων του ραδιοφώνου, που θεωρώ ότι θα ήταν πιο εύχρηστα στην αριστερή του πλευρά) και μια state of the art οθόνη στο μέσο του ταμπλό, το οποίο διατρέχει μια στυλάτη piano black γραμμή, η οποία δίνει και τη νότα πολυτέλειας. Σε γενικές γραμμές, με την πρώτη ματιά καταλαβαίνει κανείς την πολύ καλή ποιότητα των πλαστικών του ταμπλό. Όμως, η ευχάριστη έκπληξη, δεν είναι αυτή, ούτε το μενού, ούτε η εργονομία.

Είναι το γεγονός ότι ο οδηγός, στον πίνακα των οργάνων, αλλά και στην οθόνη στη μέση του ταμπλό, βλέπει όλες τις απαραίτητες οδηγίες και ενδείξεις στα ελληνικά. Από το μενού στο –άριστο- touch screen, μέχρι τις ενδείξεις για καύσιμο, την πίεση ελαστικών, τα λάδια κλπ. Αυτό και μόνο, σε κάνει να σκεφτείς ότι η Opel σε τιμά ως πελάτη της, αφού και αυτό είναι μια μορφή εξατομίκευσης που θα έπρεπε να θεωρείται αυτονόητη.

Κατά τα λοιπά, το Corsa είναι πολύ καλό ποιοτικά στο εσωτερικό, έχει καλά υλικά, ωραία χρώματα και σχεδίαση, άφθονους χώρους και χρηστικότητα, εργονομία και εξοπλισμό που… δεν πάει άλλο. «Παραφωνία» το γεγονός ότι λείπει το φως από το ντουλαπάκι του συνοδηγού.

Και τώρα που είπαμε εξοπλισμό: Από το Corsa της δοκιμής μας, μόνο η… καφετιέρα έλειπε. Ο εξοπλισμός του είναι κάτι παραπάνω από κορυφαίος: Οθόνες, κάμερα οπισθοπορείας και ραντάρ –ηχητικές ενδείξεις που κάνουν (και) το παρκάρισμα παιχνίδι. Το δε τιμόνι είναι ήδη ελαφρύ, έχει και τη λειτουργία “city” και το κάνει τόσο ελαφρύ, που στρίβει με το ένα δάχτυλο!

Ο πίνακας οργάνων είναι πολύ καλοσχεδιασμένος, όχι μόνο σε ό,τι αφορά την πρακτικότητα, αλλά ακόμα και την εμφάνιση (χρώματα, γραμματοσειρά κλπ). Εύφημος μνεία αξίζει και στα καθίσματα που προσφέρουν καλή στήριξη και, κυρίως, άνεση. Στα… περίεργα της δοκιμής, το γεγονός ότι διαθέτει καθρεφτάκι στο σκιάδιο του οδηγού, όχι όμως στου συνοδηγού! Και πώς θα βάφεται η συνοδηγός;

                                    Στο δρόμο

Είπαμε ότι το νέο Corsa είναι εστιασμένο στην άνεση. Έτσι λοιπόν, η ποιότητα κύλισης και η άνεση που παρέχουν οι αναρτήσεις είναι ένα level επάνω από την κατηγορία. Πολύ καλή η ηχομόνωση. Πώς είναι γενικότερα όμως στο δρόμο;

Ο κινητήρας diesel των 1,3 λίτρων και των 95 ίππων έχει ταιριάξει «γάντι» στο αυτοκίνητο. Η ροπή του βοηθά να κινηθεί σβέλτα, σε σημείο που πλησιάζει τις επιδόσεις, ή καλύτερα την αίσθηση που θα έδινε ένας 1,6 βενζίνης. Σβέλτος και οικονομικός ταυτόχρονα (με οδήγηση που περιείχε διαδρομές στο κέντρο της πόλης και πολύ πιεσμένες εκκινήσεις, η μέση κατανάλωση δεν ξεπέρασε τα 5,6 λίτρα ανά 100 χιλιόμετρα) ο κινητήρας, με τη λειτουργία του συστήματος Eco (περιέχει start-stop) κινεί το Corsa πολύ γρήγορα, αν χρειαστεί και… ακόμα οικονομικότερα, είτε χρειαστεί, είτε όχι. Με λίγα λόγια, ο 1,3 της δοκιμής μας, έχει πολύ καλό τράβηγμα, ενώ είναι ανώτερος, τρομερός στην κατανάλωση, δίχως να είναι θορυβώδης.

Και στην οδική συμπεριφορά; Το Corsa είναι ασφαλές και προβλέψιμο. Είναι φιλικό για τον οδηγό, γέρνει σε λογικά πλαίσια και υποστρέφει σε λογικά πλαίσια αν πιεστεί σε κλειστά κομμάτια, όμως προειδοποιεί τον οδηγό νωρίτερα και του δίνει περιθώρια «μαζέματος», πριν επέμβουν τα ηλεκτρονικά βοηθήματα για να κάνουν τη δουλειά αντ’ αυτού. Στα ανοιχτά κομμάτια ωστόσο, αυτές οι τάσεις υποστροφής υποχωρούν, ενώ στις πολύ υψηλές ταχύτητες και στο κακό οδόστρωμα, μπορεί να εμφανιστούν τάσεις πλεύσεις, όμως και να το… παλέψεις, το Corsa αρνείται να φύγει από την πορεία του.

Εύφημο μνεία αξίζουν ωστόσο τα φρένα του. Τα οποία είναι από τα δυνατότερα της κατηγορίας του και είναι ικανά να σε «ξελασπώσουν» από οποιαδήποτε δύσκολη κατάσταση.

Εν κατακλείδι, λοιπόν, με τιμή κοντά στο ψυχολογικό όριο των 10.000 ευρώ, με εξοπλισμό που συναντάται σε μεγαλύτερες κατηγορίες, αλλά και χωρίς να μπορεί να βρει κανείς τον τομέα στον οποίο υστερεί, το νέο Corsa έχει κάθε λόγο να θέτει εαυτόν στην «ελίτ» της κατηγορίας του και να αναμένει μια εξίσου εντυπωσιακή, αν όχι εντυπωσιακότερη πορεία με τους προκατόχους του. Και, να κλείσω με μια σκέψη που έκανα καθώς το οδηγούσα: Τελικά, ίσως το δυσκολότερο κοινό σε ό,τι αφορά τα αυτοκίνητα, να είναι οι γυναίκες. Αν βρεις αυτοκίνητο που να ικανοποιεί στα πάντα μια γυναίκα, τότε έχεις πετύχει διάνα. Νομίζω ότι αυτό το κατάφερε η Opel με το νέο Corsa…