«Χρειαζόμαστε ξεκάθαρες θέσεις μέχρι το τέλος του έτους», με αυτή την φράση η ACEA κάνει τελευταία έκκληση στην Ευρωπαϊκή Ένωση για τις εκπομπές ρύπων, στέλνοντας το μήνυμα στις Βρυξέλλες.
Ειδικότερα, η Acea ζητά και πάλι από τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα να αναλάβουν δράση για τους κανονισμούς περί εκπομπών, καλώντας τις Βρυξέλλες να επιταχύνουν τις πιθανές διαδικασίες αξιολόγησης.
Σύμφωνα με τον πρόεδρο της ένωσης κατασκευαστών, Luca de Meo, είναι απαραίτητο «να υπάρξει ξεκάθαρη εικόνα πριν από το τέλος του έτους: χωρίς μια σαφή δήλωση πολιτικής από την Επιτροπή μέχρι το τέλος του 2024, όπως επίσης προτρέπουν η γερμανική, η γαλλική, η ιταλική και άλλες κυβερνήσεις, η αυτοκινητοβιομηχανία κινδυνεύει να χάσει έως και 16 δισεκατομμύρια ευρώ σε επενδυτική ικανότητα, να πληρώσει πρόστιμα, να μειώσει την παραγωγή, να συνενωθεί με ξένους ανταγωνιστές ή να πουλήσει ηλεκτρικά οχήματα με ζημία. Η αναμονή της έναρξης του Στρατηγικού Διαλόγου ή της αναθεώρησης της νομοθεσίας για το CO2 το 2026 δεν αποτελεί επιλογή. Οι κατασκευαστές χρειάζονται τώρα τη διασαφήνιση για να οριστικοποιήσουν τις στρατηγικές τους για τη συμμόρφωση».
Επιβλαβείς επιπτώσεις
Η Acea επιβεβαιώνει τη δέσμευση της βιομηχανίας για την επίτευξη των κλιματικών στόχων της ΕΕ για το 2050 και τη μετάβαση στην κινητικότητα μηδενικών εκπομπών. Ωστόσο, καθώς τα νέα όρια CO2 θα τεθούν σε ισχύ το 2025, μόνο οι κατασκευαστές «θα επωμιστούν τις επιζήμιες συνέπειες εάν δεν επιτευχθούν οι στόχοι». Από την άποψη αυτή, τονίζεται ότι η μετάβαση πρέπει να είναι «καθοδηγούμενη από την αγορά» και όχι να καθοδηγείται από κανονιστικές υποχρεώσεις. Προς το παρόν, οι πωλήσεις ηλεκτρικών αυτοκινήτων παραμένουν στάσιμες, με μερίδιο αγοράς περίπου 13%, δηλαδή 10 ολόκληρες ποσοστιαίες μονάδες κάτω από τα προβλεπόμενα επίπεδα. Αυτό είναι, για την Acea, ένα «κενό που είναι πολύ μεγάλο για να καλυφθεί εγκαίρως: σε ένα καλά λειτουργικό σύστημα, η καταβολή ποινών θα πρέπει να είναι η εξαίρεση και όχι ο κανόνας», σημειώνει ο de Meo. «Τα μέλη της ACEA έχουν υποσχεθεί 250 δισεκατομμύρια ευρώ για τη μετάβαση στην πράσινη κινητικότητα και, όπως όλοι οι άλλοι, θέλουμε να πετύχει. Δυστυχώς, μια ειλικρινής εκτίμηση πρέπει να είναι ότι η μετάβαση δεν εξελίσσεται όπως έχει προγραμματιστεί και ότι η εμμονή στη νομική ακαμψία οδηγεί σε δυνητικά μη αναστρέψιμες ζημιές. Η νομική ευελιξία, από την άλλη πλευρά, θα διατηρήσει τις επενδύσεις σε ροή και τη μετάβαση σε καλό δρόμο».
