Τι είναι, αλήθεια, αυτό που κάνει ένα αυτοκίνητο «μυθικό», με το πέρασμα των χρόνων; Ποιο είναι το «συστατικό» που μετατρέπει ένα αυτοκίνητο σε «θρύλο» και που δημιουργεί ορδές από φανατικούς φίλους του; Μπορεί ένα αυτοκίνητο να μετατραπεί σε καθημερινό αγχολυτικό και να ζωγραφίζει ένα μόνιμο χαμόγελο στο πρόσωπό σου; Απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα, αλλά και πολλά ακόμα, δίνει η Subaru με το BRZ.
Η «συνταγή» που χρησιμοποίησε η ιαπωνική φίρμα για την εξέλιξη του BRZ (το εξέλιξε από κοινού με την Toyota, η οποία το ονομάζει GT86), στην πράξη δείχνει ότι οι άνθρωποι που το δημιούργησαν, είχαν στο μυαλό τους μόνο ένα πράγμα: Όχι φανφάρες, όχι πολυτέλειες, όχι σούπερ τεχνολογίες που τελικά προσθέτουν μόνο βάρος, όχι τσιγκουνιές, όχι εξωφρενικές επιδόσεις, αλλά μόνο ό,τι μπορεί να κάνει τον ιδιοκτήτη του BRZ ευτυχισμένο. Η πίσω κίνηση, η ιδανική κατανομή βάρους et le μοτέρ- διαμάντι είναι τα συστατικά αυτής της ευτυχίας…
Λιτό- περιεκτικό
Αν μπόρεσα να πω κάτι από το πρώτο λεπτό της συμβίωσής μου με το BRZ, είναι πως δεν είναι φλύαρο. Στην ουσία, βρίσκεται το είναι του. Εξωτερικά, είναι μυώδες, σπορ, επιθετικό, όμως ισορροπημένο. Καμπύλες και ρέουσες γραμμές, ξεκινούν από το muselière agressive και διατρέχουν όλο το αμάξωμα. Χωρίς υπερβολές, αλλά και χωρίς να κρύβει αυτό που είναι, το όμορφο κουπέ καταλήγει σε αυτό που θα μπορούσε κανείς να χαρακτηρίσει «όμορφα οπίσθια». Στα οποία φυσικά κυριαρχούν οι δυο ευμεγέθεις, νικελωμένες απολήξεις της εξάτμισης, τα όμορφα φανάρια και η διακριτική αεροτομή. Όλα αυτά, στο –χαρακτηριστικό- μπλε χρώμα της Subaru δημιουργούν ένα ωραίο οπτικό αποτέλεσμα.
Και μέσα; Το εσωτερικό είναι πραγματικά η… χαρά του petrolhead. Εδώ, την παράσταση κλέβουν τα, επενδεδυμένα με αλκαντάρα bucket με την κόκκινη ραφή και όχι μόνο. Το μικρό, αλλά εντελώς κάθετα τοποθετημένο (ό,τι πιο βολικό για… drift) τριάκτινο τιμόνι, το καντράν με το τεράστιο στροφόμετροle «σπαρτιάτικο» ταμπλό που σε αγκαλιάζει, τον κοντό λεβιέ με τις δερμάτινες ραφές, τα νίκελ ποδοστήρια και, κυρίως, το χειρόφρενο που είναι δίπλα στο χέρι σου. Εδώ, δεν υπάρχουν περιττές ανέσεις. Υπάρχουν μηνύματα για fun...
Sur la route
Αρκετά με αυτά όμως. Αυτό το οποίο είναι το BRZ, το δείχνει στο δρόμο. Ο δίλιτρος boxer με τα 200 άλογα κάνει έναν ήχο που στοιχειώνει τις νύχτες σου, στα ψηλά, γλυκό και αθόρυβο στα χαμηλά και, σίγουρα, μπορεί να κινήσει πολύ γρήγορα το BRZ. Τα πρώτα 100 χιλιόμετρα ανά ώρα έρχονται σε 7,6 δευτερόλεπτα και η τελική του φτάνει τα 226. Όμως αυτό, δεν είναι καθόλου το νόημα.
Το νόημα είναι ο τρόπος που αυτό το αυτοκίνητο μπορεί να σου φτιάχνει τη διάθεση, μετατρεπόμενο σε ένα toy για ένα… big boy. Το «μυστικό» του fun to drive χαρακτήρα του, κρίνεται στη ιδανική κατανομή βάρους που έχει το BRZ (53/47 εμπρός/πίσω).
Αυτή ακριβώς η κατανομή, εκτός από μνημειώδη οδική συμπεριφορά, χαρίζει (κυρίως) άπειρες ώρες χαράς με την ουρά του BRZ. Όταν απεμπλέκεις εντελώς το ηλεκτρονικό πρόγραμμα ευστάθειας, πατώντας το κουμπί VSC Sport, το οποίο στην πρώτη «σκάλα» σου επιτρέπει να πάρεις μικρές γωνίες, αρχίζεις να παίζεις με την ουρά. Και εκεί, αρχίζει το πάρτυ για τα μεγάλα αγόρια.
 |
| Η πόρτα της ευτυχίας, ορθάνοιχτη μπροστά σου |
Με το βύθισμα του δεξιού πεντάλ, η ουρά του BRZ αρχίζει να γυρνά, επιτρέποντάς σου να driftάρεις, όπου, όπως, όποτε και για όσο επιλέξεις. Τόσο ακριβές («ξυράφι») είναι το τιμόνι του BRZ, τόσο καλό είναι το στήσιμό του, που «σημαδεύεις» με τα δυο «νεύρα» επάνω από τα εμπρός φανάρια (τα οποία βλέπεις από τη θέση σου) και γυρίζεις με την ουρά να προσπαθεί να σε… προσπεράσει.
Το ωραίο όμως, είναι ότι το αυτοκίνητο αυτό μπορεί να σου χαρίσει άφθονη πλαγιολίσθηση χωρίς κόπο. Το σετάρισμα του αυτοκινήτου είναι τέτοιο που μπορείς να προκαλέσεις υπερστροφή, είτε με φρένο, είτε με απότομο άφημα του συμπλέκτη σε κατέβασμα, είτε με «τιμονιές» σε συνδυασμό μ’ ένα πάτα – άσε στο γκάζι. Όποιο τρόπο και αν επιλέξεις, το πίσω μέρος ξεκολλάει προοδευτικά, βοηθώντας σε να ξεκινήσεις μια απολαυστική πλαγιολίσθηση.
Αυτό βέβαια, δεν είναι όλο. Το Subaru BRZ δεν είναι ικανό να χαρίζει μόνο χαμόγελα αλλά και συγκινήσεις. Το σκληρό στήσιμό του, η πολύ καλή πληροφόρηση από το τιμόνι και τα πεντάλ (φτιαγμένα ώστε να κάνεις εύκολα «μύτη- τακούνι»), η ιδανική θέση οδήγησης, το ακριβέστατο εξάρι κιβώτιο και ο ήχος του πάνω από τις 6.000 rpm του δίνουν μια αίσθηση καθαρόαιμου. Και αυτή είναι η έκπληξη. Όσο σε προκαλεί να το πας με το πλάι, άλλο τόσο σε εκπλήσσει με τη συμπεριφορά του όταν θες να κινηθείς γρήγορα. Η Subaru άλλωστε, ξέρει πώς να σε κάνει να αισθανθείς ότι είσαι μέσα στα CMR de.
Αξίζει;
 |
| Παρατήρησε πού έχει το χειρόφρενο. Επίσης παρατήρησε πόσο κάθετα είναι τοποθετημένο το τιμόνι |
Το BRZ δεν είναι άνετο. Δεν έχει touch panel αλλά ένα στεροφωνικό με ρετρό καταβολές. Οι δύο πίσω θέσεις του είναι υποτυπώδεις. Δεν είναι το οικονομικότερο της αγοράς (πετύχαμε ως και 8,9 lt/100 km, όμως με το πόδι στο πάτωμα δεν «ρουφάει» υπερβολικά). Είναι γρήγορο, αλλά δεν έχει επιδόσεις supercar. Κοστίζει 34 χιλιάρικα (34.050 ευρώ με απόσυρση). Τα αξίζει;
 |
| Bonus: Η αφεντομουτσουνάρα μου εισβάλλει στη μπλε μηχανή της ευτυχίας |
Μπορώ να πω ότι αξίζει πολλά περισσότερα απ’ όσο κοστίζει. Αν και στην πραγματικότητα, η ευτυχία δεν μπορεί να μετρηθεί σε ευρώ. «Κουμπώνοντας» στη θέση οδήγησης και πατώντας το start button, θέλεις δε θέλεις, στο πρόσωπό σου ζωγραφίζεται το χαμόγελο. Δε σε νοιάζει η άνεση, σε νοιάζει να μην τελειώσει η διαδρομή. Δεν σε νοιάζει η μουσική, σε νοιάζει η μελωδία που παράγουν οι εξατμίσεις. Δεν σε νοιάζει η κατανάλωση και η ταχύτητα, σε νοιάζει να μην τελειώσει η εμπειρία της σπορ οδήγησης. Και είναι και ο θαυμασμός που προκαλεί σε petrolheads και μη, χωρίς να είναι κραυγαλέο. Δέος από αυτούς που ξέρουν, θαυμασμός από αυτούς που δεν ξέρουν. Αυτό το αυτοκίνητο, θα το αγόραζα χωρίς δεύτερη σκέψη και μπορώ να καταλάβω γιατί γράφεται με χρυσά γράμματα στις σελίδες της αυτοκίνησης…
