Vivre le mouvement dans la rue

La Grèce peut-elle à nouveau produire des voitures ?

Είναι μερικές φορές που σε πιάνει το… πατριωτικό σου. Βλέπεις τα τετράτροχα δημιουργήματα και αναρωτιέσαι γιατί κανένα από αυτά δεν φτιάχνεται στη χώρα σου. “Δεν παράγουμε τίποτα”, θα σου πει κάποιος. Ισχύει αυτό; Όχι, είναι η σύντομη απάντηση, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας. Το θέμα μας είναι ότι στη χώρα μας, ή από τη χώρα μας ξεκίνησαν κάποια από τα κορυφαία τετράτροχα, που έπαιξαν ρόλο (ή δεν έπαιξαν) στην παγκόσμια αυτοκινητιστική κουλτούρα. Από το Mini που είναι δημιούργημα του Sir Άλεκ Ισιγόνη, μέχρι το πρώτο ηλεκτρικό αυτοκίνητο στον κόσμο, δεκάδες -ίσως και περισσότερες- ήταν οι με αξιώσεις προσπάθειες που έγιναν σε αυτόν τον τόπο, ή από ανθρώπους Έλληνες. 

Το ερώτημα, πριν δούμε κάποιους από τους σημαντικότερους σταθμούς στην ιστορία της ελληνικής αυτοκίνησης, είναι εάν η Ελλάδα μπορεί να φιλοξενήσει αυτοκινητοβιομηχανία. Η απάντηση, είναι μπερδεμένη. Για παράδειγμα, πολύ πρόσφατα, στο Διεθνές Σαλόνι Αυτοκινήτου της Γενεύης, για πρώτη φορά συμμετείχε μια ελληνική αυτοκινητοβιομηχανία, η RCH. Βέβαια ο ιδρυτής της, Ηλίας Γαγανέλης, καταγγέλλει ότι βιώνει κάτι σαν… πόλεμο από τις ελληνικές Αρχές, παρότι η γραμμή παραγωγής του και η έδρα του βρίσκονται στην Ελλάδα. Δεν έμαθε, βλέπεις, να λειτουργεί με βάση την ελληνική γραφειοκρατεία (και κακεντρέχεια αυτών που την κινούν). Σε πείσμα όσων τον πολεμούν, ή… βαριούνται να κάνουν τη δουλειά τους, η RCH συνεχίζει να παράγει, να πουλάει και να παρουσιάζει νέα μοντέλα σε ρετρό στυλ, που πολύ μας αρέσουν.

Ένας άλλος δημιουργός, ο Δημήτρης Κορρές, γνωστός από το θηριώδες P4 (και από την υπόλοιπη καριέρα του, η οποία είναι λαμπρή) συνεχίζει να το παλεύει μόνος του. Με την ομάδα του, δηλαδή, καθώς έχει βάλει μπρος ένα φιλόδοξο project, το οποίο χρηματοδοτεί μέσω ενός άλλου μοντέλου που παρήγαγε για να γίνει το όνειρο του πρώτου ελληνικού supercar πραγματικότητα. 

Υπάρχουν κι άλλοι κατασκευαστές στην Ελλάδα. Μικρότεροι. Κάποιοι, πχ, φτιάχνουν buggy. Κάποιοι, όπως ο Mr Namco (Κοντογούρης) ονειρεύονται την επανέναρξη παραγωγής των θρυλικών Pony. Κάποιοι τα καταφέρνουν, κάποιοι όχι. Σημασία έχει όμως, ότι υπάρχουν. Έστω και σε ένα εχθρικό περιβάλλον -για ποιον παραγωγικό κλάδο δεν είναι εχθρικό το περιβάλλον στην Ελλάδα, άλλωστε;- τολμούν και επιχειρούν. Και αποτελούν τη ζωντανή απάντηση στο ερώτημα του τίτλου. Όσο μακρινό, όσο ουτοπικό και αν φαντάζει κάτι τέτοιο, ας μην ξεχνάμε ότι βρισκόμαστε σε μια χώρα που ο Elon Musk θεωρεί ως φυτώριο μεγάλων ταλέντων για την Tesla. 

Και ενώ η Tesla λειτουργεί ήδη ένα μικρό branch στην Ελλάδα, ψάχνοντας για ταλέντα, υπάρχουν κι άλλα λαμπρά παραδείγματα συμβολής των ελληνικών μυαλών στην παγκόσμια αυτοκίνηση. Για παράδειγμα, σίγουρα δεν θα ήξερες ότι τα ρομπότ τα οποία συναρμολογούν τα πρωτότυπα της VAG (Volkswagen Group) είναι φτιαγμένα από ελληνικά χέρια. Είναι τα ρομπότ της ελληνικής εταιρείας Gizelis από τη Βοιωτία, που διαπρέπει διεθνώς. Άρα, λοιπόν, η ελληνική αυτοκινητοβιομηχανία έχει παρόν και μπορεί να έχει μέλλον. Και το παρελθόν; Ας σταχυολογήσουμε, μέρες που είναι, κάποιες από τις λαμπρότερες σελίδες της ελληνικής αυτοκινητοβιομηχανίας.