Το ερώτημα του τίτλου, είναι μάλλον άκυρο για ένα δίλιτρο premium diesel που στοχεύει στην πολυτελή, άνετη, οικονομική και ασφαλή μετακίνηση. Δεν μπορεί όμως να βγει από το μυαλό μου, αφού πρόκειται για μια BMW. Θα το εξομολογηθώ: Το πρώτο πράγμα που προσπάθησα να κάνω όταν πήρα στα χέρια μου την 520d, ήταν να της απενεργοποιήσω όλα τα ηλεκτρονικά (ναι, όλα, αφού δεν είναι ξενέρωτη) βοηθήματα ασφαλούς οδήγησης και να δοκιμάσω αν παντιάζει και μετά, αν ντριφτάρει. Μια αυθεντική BMW, δεν θα μπορούσε παρά να μου πει “ναι” σε όλα, κουνώντας προκλητικά τα -όμορφα- οπίσθιά της και να πάει με το πλάι, όποτε και όπως ήθελα. Αλλά, αυτή, είναι μόνο μια λεπτομέρεια.
Η BMW θα μπορούσε να επαναπαυθεί στις «δάφνες» της, την Livraison που έχει δημιουργήσει στην premium κατηγορία και να πουλά στα μεγάλα saloon της το brand name. Αντ’ αυτού, οι Γερμανοί αποφάσισαν να πάνε ένα βήμα παραπέρα, με τη νέα 5άρα: Να κρατήσουν την «παράδοση» που έκανε τη BMW αυτό που είναι σήμερα και, ουσιαστικά, να ανεβάσουν τη Σειρά 5 μια κατηγορία, κάνοντας τα πράγματα για τον ανταγωνισμό, σκούρα.
Έτσι, φτάσαμε στο αποτέλεσμα: Η βαυαρική φίρμα να είναι πρώτη διεθνώς σε πωλήσεις στην premium κατηγορία με αύξηση κάθε μήνα (!) και να σημειώνει κέρδη- μαμούθ, που κυμαίνονται στα 2 δις ευρώ. Στη δε Marché grec, οι πωλήσεις premium μοντέλων διατηρούνται ζωντανές (η BMW σημείωσε 2.529 ταξινομήσεις το 2014) και, το μοντέλο της δοκιμής μας, η Σειρά 5 που κινείται στο «ψυχολογικό όριο» των 50.000 ευρώ βρέθηκε στη δεύτερη θέση με 83 ταξινομήσεις (πρώτη η Mercedes E Class με 119). Τι είναι αυτό λοιπόν που κάνει τη Σειρά 5 ελκυστική… no matter what;
Πολυτέλεια
Ακόμα και εξ όψεως, η BMW της δοκιμής μας, η 520d , με τον δίλιτρο common rail πετρελαιοκινητήρα, δίνει το στίγμα της: Πολυτέλεια και ποιότητα, αλλά και ζωντάνια, χωρίς φανφάρες. Σχεδιαστικά, η 5άρα έχει εμφάνιση executive, χωρίς όμως να είναι «αποστειρωμένη». Δείχνει και είναι long (σχεδόν 5 μέτρα το μήκος της!), αποφεύγει το κραυγαλέο look, όμως έχει στοιχεία νεανικά επάνω της, που την κάνουν πιο μοντέρνα. Όπως για παράδειγμα το –χαρακτηριστικό, πια για όλα τα μοντέλα της- ρύγχος που της προσδίδει μια επιθετική –όχι όμως κραυγαλέα- όψη.
Στο δε εσωτερικό, δεν χρειάζεται και πολύ… φαντασία για να αντιληφθεί κανείς τι συναντάμε: Πολυτέλεια, άνεση και ποιότητα, συνδυασμένα με διακριτικά σπορτίφ στοιχεία, δίνουν την –ούτως ή άλλως αναμενόμενη- «ταυτότητα» μιας BMW που σέβεται τον εαυτό της. Το να μιλήσουμε για την ποιότητα των υλικών, ή για τη συναρμογή, την άνεση, τους κρυφούς και φανερούς αποθηκευτικούς χώρους, θα είναι απλά περιττό, αφού οι Βαυαροί έχουν κάνει «σχολή» -και- σε αυτό τον τομέα. Το έξυπνο ήταν ότι διέλυσαν τον ανταγωνισμό, παρέχοντας στο εσωτερικό της 5άρας, πολλά στοιχεία της Σειράς 7...
Αυτό που αξίζει να δούμε όμως, είναι τα στοιχεία που τη διαφοροποιούν από τον ανταγωνισμό και την κάνουν να ξεχωρίζει στην κατηγορία. Εν αρχή ην το γεγονός ότι καταφέρνει να έχει έναν διττό χαρακτήρα δίχως υποχωρήσεις: Εστιάζει δηλαδή στην ευχαρίστηση της οδήγησης, χωρίς να αποστειρώνει τον οδηγό από τη μία, ενώ λανσάρει επίπεδα άνεσης (ποιότητα κύλισης, απορρόφηση κραδασμών, ηχομόνωση κλπ) ανώτερης κατηγορίας.
Έπειτα, είναι η διαχείριση του menu του αυτοκινήτου. Στην 5άρα, δεν συναντάμε touch screen, αλλά μια μεγάλη –έγχρωμη, φυσικά- Écran, τοποθετημένη ψηλά, στο κέντρο του ταμπλό. Η διαχείριση του menu, από τις ενδείξεις της κατάστασης του αυτοκινήτου, μέχρι το GPS και το ραδιόφωνο, γίνεται από έναν στρογγυλό πολυδιακόπτη ελέγχου (ένας συνδυασμός πιεζοπεριστροφικού διακόπτη και touch pad), τοποθετημένο δίπλα από το joystick (το οποίο είναι κυριολεκτικά joy- stick!) του κιβωτίου ταχυτήτων. Η έκπληξη είναι ότι με αυτό τον διακόπτη, η διαχείριση του menu είναι χαωδώς πιο εύκολη για τον οδηγό εν κινήσει, καθώς του αποσπά την προσοχή όσο το δυνατό λιγότερο.
Άλλο highlight, το καντράν του αυτοκινήτου αυτό καθεαυτό. Ο οδηγός, έχει τρείς επιλογές προγραμμάτων οδήγησης: Στην επιλογή comfort, το –ούτως ή άλλως εντυπωσιακό, λες και είναι βγαλμένο από Playstation– καντράν έχει τους συνηθισμένους χρωματισμούς της BMW, διανθισμένους σε μαύρο τόνο, ενώ στην επιλογή sport, το καντράν γίνεται κατακόκκινο, εμφανίζοντας με ευανάγνωστες, ψηφιακές ενδείξεις τη σχέση που έχουμε επιλέξει και ό,τι άλλο είναι απαραίτητο. Στην επιλογή EcoPro, το καντράν παίρνει έναν εντυπωσιακό μπλε χρωματισμό και δεξιά, αντί στροφομέτρου, η «βελόνα» παίζει ανάμεσα στο charge και στο power, βοηθώντας να ρίξουμε κι άλλο την κατανάλωση. Ο δε αυτόματος κλιματισμός, είναι κορυφαίος σε πρακτικότητα και ευκολία χειρισμού.
Sur la route
Το μακρύ μεταξόνιο της 520d (κοντά 3 μέτρα) δεν προσφέρει μόνο άπλετους χώρους για τους επιβάτες (προσθέστε και τα 520 λίτρα χωρητικότητας του πορτ-μπαγκάζ), αλλά και μεγαλύτερη άνεση, που, σε συνδυασμό με τα 1.700 κιλά του συνολικού βάρους της, αλλά και τη μαλακή ρύθμιση των αναρτήσεων και την φοβερή ηχομόνωση, κάνουν τις διαδρομές στην πόλη και τα ταξίδια να φαίνονται στους επιβάτες σαν να βρίσκονται στο σαλόνι του σπιτιού τους.
Όμως όσο και να χαίρονται οι συνεπιβάτες να κάνουν βόλτες με την 520d, άλλο τόσο (ίσως περισσότερο) χαίρεται ο οδηγός. Η position de conduite είναι τρομερή και, παρά τη μαλακή ρύθμιση της ανάρτησης, το αυτοκίνητο παίρνει κλίση υπό πίεση, όμως αρκετά μικρή, ενώ το τιμόνι είναι άμεσο και δίνει πληροφόρηση όπως ταιριάζει σε μια οδηγοκεντρική BMW. Και εδώ, αρχίζουν τα (πιο) ωραία.
Ο δίλιτρος diesel της 520, αποδίδει 184 ίππους et θηριώδη ροπή 380Nm, συνδυάζοντας τα καλά των πετρελαιοκινητήρων και βενζινοκινητήρων. Δηλαδή, έχει μέση κατανάλωση 4,5 λίτρα (8,1 καταγράψαμε με… τρομακτικά πιεστικούς ρυθμούς, με το γκάζι διαρκώς τέρμα πατημένο που είναι και η μέγιστη που… μπορεί να επιτύχει κανείς). Αυτή και μόνο η… εξωγήινα χαμηλή κατανάλωση για premium δίλιτρο αυτοκίνητο 1.700 κιλών, θα ήταν αρκετή για να μας κάνει να μιλάμε για επίτευγμα.
Όμως, είναι μια «λεπτομέρεια», μαζί με τα μόλις 107 ευρώ των τελών κυκλοφορίας της (οι ρύποι της είναι χαμηλότατοι). Γιατί οι επιδόσεις του (κάνει τα 100 από στάση σε μόλις 7,9 δευτερόλεπτα!) θυμίζουν σπορ μοντέλο, ενώ… βραβείο αξίζει το γεγονός ότι σε υψηλούς ρυθμούς, ο ήχος του κινητήρα (που φιλτράρεται στην καμπίνα) όπως και η συμπεριφορά του στις ψηλές στροφές θυμίζει βενζινοκίνητο, αφού εξαφανίζεται το χαρακτηριστικό «κροτάλισμα» που έχουμε μάθει στους diesel.
Αυτό, αν το συνδυάσει κανείς με το οκτάρι –απλά μνημειώδες και εθιστικό- αυτόματο κιβώτιο, έχει τη «συνταγή». Η 520d είναι έτσι στημένη που επιτρέπει να κινηθούμε ακόμα και σε πολύ γρήγορους ρυθμούς, εκμεταλλευόμενοι τα υψηλά περιθώρια πρόσφυσης, χωρίς να… καρδιοχτυπήσουμε. Και φυσικά, αν ο οδηγός έχει διάθεση για «παιχνίδια», τα ηλεκτρονικά βοηθήματα απενεργοποιούνται μερικώς και πλήρως. Εν κατακλείδι, η εμπειρία με την 520d, σε κάνει να αναρωτιέσαι: Τι άλλο θα μπορούσε να ζητήσει κανείς από ένα αυτοκίνητο;
