TopSpeed Retro Car Sunday – Chapter : Lamborghini 350 GT
Μια παροιμία, λέει πως η αρχή είναι το ήμισυ του παντός. Στη περίπτωση της Lamborghini, η επιτυχία της 350 GT, έμελε να της δώσει τη δυνατότητα να εδραιωθεί ως κατασκευαστής αυτοκινήτων και να ξεκινήσει τον “πόλεμο” απέναντι στη Ferrari. Η Lamborghini, κατά μία έννοια, είναι μία εταιρεία που προέκυψε απο την “υπεροψία” και τον “πληγωμένο εγωισμό” δύο Ιταλών. Η “υπεροψία” του Enzo, πως τα αυτοκίνητα του δεν είχαν κάποιο θέμα και ο “πληγωμένος εγωισμός” του Lamborghini όταν του είπε πως ο συμπλέκτης της 250 ήταν μια χαρά και το πρόβλημα του ήταν πως δεν ήξερε απο αυτοκίνητα (ο Enzo συμπλήρωσε, “συνέχισε να φτιάχνεις τρακτέρ μιας και δε ξέρεις απο αυτοκίνητα”), έμελε να γίνει η αρχή για τη γέννηση της Lamborghini.
H ιστορία πίσω απο τη 350 GT
Η αρχική σχεδιαστική ομάδα
Μετά τις δοκιμές του πρωτότυπου κινητήρα, το Μάιο του 1963, ο τότε αρχιμηχανικός της Lamborghini, Giotto Bizzarrini, έφυγε απο την εταιρεία. Τον επόμενο κιόλας μήνα, ο Ferruccio Lamborghini, ανέθεσε στον μηχανικό Gian Paolo Dallara, την δημιουργία της έκδοσης παραγωγής της 350 GTV (η ονομασία του πρωτότυπου, το οποίο μετά ονομάστηκε 350 GT στην έκδοση παραγωγής) του Bizzarrini. Ο μηχανικός Paolo Stanzani και ο οδηγός δοκιμών Bob Wallace, βοήθησαν τον Dallara στην εξέλιξη της έκδοσης παραγωγής.
Ο Dallara και ο Stanzini, σύντομα ανακάλυψαν οτι το πρωτότυπο της 350 GTV, δεν ήταν σωστά σχεδιασμένο για “μαζική” παραγωγή. Ξεκίνησαν να δουλεύουν παράλληλα σε δύο project, απο τα οποία θα προέκυπτε η τελική εκδοχή της 350. Πρώτα, ξεκίνησαν κάνοντας τις απαραίτητες αλλαγές στο κινητήρα του Bizzarrini, ενώ προσάρμοσαν και το σχεδιασμό του πλαισίου, για χρήση σε δρόμο. Έπειτα, ξεκίνησαν να προετοιμάζουν πυρετωδώς τη 350 GT, για τη πρεμιέρα της, στο Σαλόνι Αυτοκινήτου του Τορίνο, τον Οκτώβριο του 1963, όπου η Lamborghini ήλπιζε το αυτοκίνητο να συγκεντρώσει αρκετό ενδιαφέρον, για να μπει η 350 GT στη παραγωγή.
Ο επανασχεδιασμός της πρωτότυπης 350 GTV
O ατμοσφαιρικός V12 του Bizzarrini, με χωρητικότητα 3.5 λίτρα, ήταν ένας κινητήρας αγωνιστικής σχεδίασης, ο οποίος ήταν ικανός να αποδώσει 400 ίππους στις 11.000 σ.α.λ. . Ένας κινητήρας τέτοιου σχεδιασμού, βέβαια, δεν ακολουθούσε το χαρακτήρα της 350 GT. Για αυτό το λόγο, ο Dallara μαζί με το Wallace, δημιούργησαν μία πιο “ήπια” έκδοση αυτού, για χρήση σε αυτοκίνητο δρόμου. Οι αλλαγές που πραγματοποίησαν, ήταν :
- Η αντικατάσταση του αγωνιστικού τύπου ξηρού κάρτερ, με ένα συμβατικού τύπου, για τη μείωση του κόστους παραγωγής
- Η μείωση της συμπίεσης του κινητήρα απο 11:1 σε 9.4:1
- Η μείωση της χρήσης ακριβών υλικών για τη κατασκευή του στρόφαλου και άλλων μηχανικών μερών, με σκοπό τη μείωση του κόστους παραγωγής
- Μετέφεραν τους διανεμητές μπροστά απο τους εκκεντροφόρους εξαγωγής, προκειμένου να είναι πιο εύκολα προσβάσιμα
- Τοποθέτησαν ένα πολύ μεγάλο, μονό, Lamborghini-made φίλτρο λαδιού
- Αντικατέστησαν τα αγωνιστικού τύπου καρμπυρατέρ της Weber, με συμβατικού τύπου, 40 DCOE Weber
- Έκαναν πιο ήπιο το προφίλ των εκκεντροφόρων, για χρήση σε δρόμο
Αυτή η πρώτη, detuned, έκδοση του L350 κινητήρα, δοκιμάστηκε στις 3 Οκτωβρίου του ’63. Το αποτέλεσμα, στην έκδοση παραγωγής της 350, ήταν ένας κινητήρας ικανός να αναπτύξει τελική ταχύτητα της τάξης των 255 χιλιομέτρων / ώρα.
Όσο η δουλειά των Dallara και Wallace συνεχιζόταν, ο Ferruccio παρουσίασε το πρωτότυπο της 350 GTV στο press meeting της 26ης Οκτωβρίου, ενώ στην αρχή του Σαλονιού Αυτοκινήτου του Τορίνο, στις 30 Οκτωβρίου, παρουσίασε τη 350 GTV με το κινητήρα του Bizzarrini απαράλακτο σε ένα stand, εκτός της 350, λέγοντας πως δεν είναι η τελική μορφή του. Οι αντιδράσεις που έλαβε ήταν “χλιαρές”, γεγονός που δεν οδήγησε την 350 άμεσα στη παραγωγή, καθώς ο Lamborghini περίμενε να δει τις αντιδράσεις του κόσμου στο τελικό πρωτότυπο, το οποίο εκείνη τη περίοδο ήταν ακόμη σε εξέλιξη.
Το Μάρτιο του 1964, στο Σαλόνι Αυτοκινήτου της Γενεύης, μόλις 5 μήνες μετά τη “πρεμιέρα” της 350 στο Τορίνο, η “Ανασχεδιασμένη GTV” – που τώρα λεγόταν 350 GT – έκανε τη πρεμιέρα της στη σημαντικοτερη έκθεση αυτοκινήτου του κόσμου. Η 350 GT έλαβε αρκετά θετικές αντιδράσεις, ωστε ο Lamborghini να αποφασίσει να τη βάλει στη παραγωγή το Μάϊο.
Παραγωγή και συναρμολόγηση
Η κατασκευή του αμαξάμωτος ανατέθηκε στην Touring Of Milan, η οποία χρησιμοποίησε τη πατενταρισμένη μέθοδος κατασκευής της, Superleggera, όπου τοποθετούσε αλουμινένια πάνελ, απευθείας σε ένα tubular πλαίσιο. Το πρώτο πλαίσιο της 350 GT, κατασκευάστηκε απο την “Neri & Bonacini“, για λογαριασμό της Touring Of Milan, οι οποίοι συνέχιζαν να κατασκευάζουν τα αμαξώματα των 350 GT, μέχρι την έναρξη της παραγωγής της, όπου και μετά η δουλεια ανατέθηκε στο Marchesi. Τα πλαίσια και τα αμαξώματα, ενώνονταν στην Touring Of Milan και παραδίδονταν στη Lamborghini έτοιμα, έχοντας ήδη ακόμα και τους προφυλακτήρες.
Το πρώτο συναρμολογημένο αυτοκίνητο απο τη Touring Of Milan, έφτασε στο εργοστάσιο της Lamborghini στις 9 Μαρτίου 1964 και ονομάστηκε No. 101 (Touring No. 17001). Τον ίδιο μήνα, η 101 ήταν το αυτοκίνητο που έκανε τη πρεμιέρα της 350 GT στο Σαλόνι Αυτοκινήτου της Γενεύης. Η πρώτη 350 GT που παραδώθηκε σε πελάτη, ήταν η No. 104 (Touring No. 17004), στις 31 Ιουλίου 1964.
Η Lamborghini κατασκεύασε συνολικά, 120 αντίτυπα, πριν αντικαταστήσει το μοντέλο με την 400 GT, το 1966. Πολλές 350 GT, εφοδιάστηκαν μετέπειτα με τον ισχυρότερο, 4 λίτρων V12, της 400 GT.
Τεχνικά Στοιχεία
Η 350 GT, ήταν εφοδιασμένη με έναν εξ’ ολοκλήρου αλουμινένιο V12 κινητήρα, με ένα μηχανικό κιβώτιο 5 σχέσεων της ZF. Είχε αλουμινένιο αμάξωμα (αν και κάποιες 350 κατασκευάστηκαν απο συμβατικό μέταλλο), διαφορικό κατασκευής της Salisbury, ανεξάρτητη ανάρτηση και στους 4 τροχούς, καθώς και vacuum υποβοηθούμενο σύστημα φρένων με δισκόπλακες, κατασκευής της Girling, σε εμπρός αλλά και πίσω άξονα.
Το μεταξόνιο της είναι 2.55 μέτρα, με συνολικό μήκος 4.64 μέτρα. Το φάρδος των αξόνων της είναι 1.38 μέτρα τόσο στον εμπρός όσο και στο πίσω άξονα, ενώ το φάρδος της συνολικά είναι 1.73 μέτρα, ενώ το ύψος της είναι 1.22 μέτρα. Με συνολικό, υγρό, βάρος στα 1450 κιλά, ο V12 της 350 έκανε το sprint 0-100 σε 6.8 δευτερόλεπτα και το 0-160 σε 16.3 δευτερόλεπτα, με τη τελική της ταχύτητα να αγγίζει τα 255 χιλιόμετρα/ώρα.
Χαρακτηριστικά του ανασχεδιασμού
Η 350 GT, μοιράζεται πολλά μηχανικά και σχεδιαστικά στοιχεία με τη πρωτότυπη, 350 GTV, όπως το αλουμινενιο αμάξωμα της, την ανεξάρτητη ανάρτησή της, τον 4 εκκεντροφόρων V12 της. Μία πληθώρα προσαρμογών και αλλαγών έγιναν, με αφορμή τις πληροφορίες που έδωσαν οι “Neri & Bonacini” και ο Βοb Wallace. Η έκδοση παραγωγή είχε σταθερά αντί αναδιπλούμενα εμπρός φώτα και διαφορετικά καρμπυρατέρ απο τη GTV, τοποθετημένα στο πλαί, προκειμένου το καπό να παραμείνει χαμηλό, όπως το ήθελε ο Ferruccio.
Πλαίσιο
Όπως και με το κινητήρα, έτσι και με το πλαίσιο, ο Dallara δημιούργησε τη “street” έκδοση του “racing” πλαισίου που είχε σχεδιάσει ο Bizzarrini στην GTV. Χρησιμοποίησε πιο βαριά και λιγότερο “exotic” υλικά, αλλά δημιούργησε ένα πλαίσιο που επέτρεπε μία πιο έυκολη είσοδο και έξοδο στη καμπίνα, ήταν εστιασμένο στην άνεση και στην μείωση του θορύβου στο εσωτερικό, αλλά και στη στιβαρότητα της κατασκευής, ανάλογη με της τότε ανταγωνίστριας, Aston Martin DB4.
Poste
Η ανάρτηση της 350, ήταν πλήρως ανεξάρτητη, με άνισου μήκους ψαλίδια και ανάρτηση με αμορτισέρ με μεταλλικά ελατήρια. Τα ψαλίδια της πίσω ανάρτησης, είναι εστιασμένα προς τη βάση των ελατηρίων, για να “αντιστέκονται” στην ροπή της οδήγησης και της επιβράδυνσης, δίνοντας στην 350 μία άρτια οδηγική συμπεριφορά.
Moteur
O έλεγχος ποιότητας στους κινητήρες της 350, ήταν εκπληκτικός. Ο κάθε κινητήρας, τοποθετούνταν σε τεστ διάρκειας 24 ωρών, σε δυναμόμετρο της Schenk Walge, όπου δουλευόταν τις πρώτες 12 ώρες με ηλεκτρική ενέργεια και έπειτα με βενζίνη, σε υψηλότερες στροφές. Έπειτα, αν τα αποτελέσματα ήταν ικανοποιητικά, τοποθετούνταν στο αυτοκίνητο και στη συνέχεια έκανε 500 χιλιόμετρα δοκιμής ο ίδιος ο Bob Wallace, πριν παραδοθεί στο πελάτη.
Interne
Το εσωτερικό της 350 ήταν επενδυμένο εξ’ ολοκλήρου με δέρμα κορυφαίας ποιότητας, ενώ η συναρμογή του ήταν υψηλής ποιότητας, για τα δεδομένα της εποχής. Χαρακτηριστικό στοιχείο, ο σχεδόν κάθετος πίνακας με τους διακόπτες στη κεντρική κονσολα. Το τιμόνι είχε στεφάνη κατασκευασμένη απο ξύλο, ενώ ο σκελετός του ήταν κατασκευασμένος απο μέταλλο. Ο επιλογέας ταχυτήτων, ήταν και αυτός κατασκευασμένος απο ξύλο.
Tout compte fait
H 350 GT, ήταν ίσως το καλύτερο ξεκίνημα που θα μπορούσε να έχει η Lamborghini. Ένα καλαίσθητο, πολυτελές και γρήγορο GT, ικανό να σταθεί στο ύψος τον περιστάσεων, απέναντι στο μεγαλύτερο αντίπαλο του, τη 250 της Ferrari. Είναι βέβαια και μία Lamborghini που συχνά παραβλέπουμε, όπως και η 400 GT, καθώς η Miura είναι η πρώτη που συνάδει με την εικόνα που έχουν σήμερα για τη συγκεκριμένη κατασκευάστρια εταιρεία. Όπως και να έχει, είναι ένα πανέμορφο αυτοκίνητο, με ιστορία την οποία και εγώ ο ίδιος δε γνώριζα και ανακάλυψα, στα πλαίσια της αναζήτησης πληροφοριών για το συγκεκριμένο αφιέρωμα. 350 GT λοιπόν, il toro scatenato originale.
