Nach der Ehrung von 4 der 5 Fahrzeuge der Ferrari Grand Pentada (288 GTO, F40, F50 & Enzo), δε θα μπορούσαμε παρά να κάνουμε και ένα στην “συνέχεια” της Enzo, την MC12. H Maserati MC12, είναι κατά μία έννοια, η Enzo Aperta, μίας και τα δύο αυτοκίνητα ήταν κοινό project μεταξύ των δύο κατασκευαστών.
Υπο τη καθοδήγηση και εποπτεία του Giorgio Ascanelli, η Maserati ξεκίνησε να εξελίσει ένα αυτοκίνητο για να συμμετάσχει στη κατηγορία GT Touring, της FIA. Η αρχική ονομασία της MC12 ήταν “MCC” (“Maserati Corse Competizione”) για την αγωνιστική έκδοση και “MCS” (“Maserati Corse Stradale”) για την έκδοση δρόμου.
Το κύριο κομμάτι του σχεδιασμού της MC12 ανέλαβε ο Frank Stephenson, Υπεύθυνος Εξέλιξης και Σχεδιασμού των Ferrari – Maserati την εποχή εκείνη, με το αρχικό σχέδιο ωστόσο να έχει προέλθει απο δοκιμές σε αεροδυναμική σύραγγα, ιδέα που είχε προτείνει ο Giorgetto Giugiaro.
H “MCC”, έχει πολλά κοινά σχεδιαστικά στοιχεία με την MC12, με μία έντονη και διακριτή διαφορά τους ωστόσο, να είναι η πίσω αεροτομή. Κύριως οδηγός εξέλιξης σε αυτό το project ήταν ο Andrea Bertoli, με τα καθήκοντα του ωστόσο, να μοιράζονται μαζί με τον Michael Schumacher, ο οποίος έκανε γύρους δοκιμών με την MCC στο Fiorano.
Der MC12 basiert sehr stark auf dem Enzo, mit einem leicht veränderten Motor, dem gleichen Getriebe (auch wenn Maserati es Cambiocorsa nennt) und einem gemeinsamen Fahrwerk und Achsen. Der MC12 weist natürlich einige subtile Unterschiede in Bezug auf das Design auf. Er ist breiter (der MC12 ist breiter als ein Hummer H2!), länger und nur wenig höher. Ein sehr markantes, gemeinsames Designmerkmal ist die Frontscheibe.
Όλο το εξωτερικό σώμα της MC12, είναι κατασκευασμένο εξ’ ολοκλήρου απο ανθρακόνημα. Η εκτενής χρήσης αεροδυναμικής σύραγγας κατα τη διάρκεια του σχεδιασμού και της εξέλιξης, έχει ως αποτέλεσμα, το αυτοκίνητο να παράγει κάθετο αεροδυναμικό φορτίο σε όλο το μήκος του. Το κάτω μέρος της MC12 είναι όλο λείο, προκειμένου να παράγεται και απο εκεί downforce, ενώ ο πίσω προφυλακτήρας έχει ένα μεγάλο διαχύτη, προκειμένου να ομαλοποιεί τη ροή του αέρα.
Ganz am Ende des abnehmbaren Dachteils - der MC12 ist ein Targa-Top - befindet sich eine Dachhutze, die für die Luftzufuhr zum Motoreinlass sorgt; dieses Designelement macht ihn etwas höher als den Enzo. Sein Heckspoiler ist einer der breitesten, die je montiert wurden.
je in einem Serienauto mit einer Breite von 2 Metern, während
seine Dicke beträgt nur 3 cm.
Το εξωτερικό της ήταν διαθέσιμο σε ένα χρωματικό σχεδιασμό λευκού-μπλε, homage στα χρώματα της America Comoradi η οποία αγωνιζοταν τη δεκαετία του ’60 με τη Maserati Tipo Birdcage. Υπήρχε ωστόσο η δυνατότητα επιλογής κάποιου άλλου χρώματος για το εξωτερικό, με επιπλέον χρέωση (όπως στην παραπάνω εικονιζόμενη σκούρη μπλε MC12).
Das Chassis des MC12 besteht aus einem Monocoque aus Kohlefaser mit Aluminium-Hilfsrahmen an der Vorder- und Hinterachse. In der Mitte befindet sich ein Überrollbügel ohne Oberflächenstruktur, der für zusätzliche Torsionssteifigkeit und Sicherheit für die Insassen im Falle eines Überschlags sorgt. Die Aufhängung besteht aus Doppelquerlenkern mit Stoßdämpfern in Pushrod-Konfiguration, die für maximale Stabilität, aber auch für relativen Komfort sorgen. Das vordere Exoskelett verfügt über ein Liftsystem, und wenn das Race-Programm gewählt wird, versteift sich die Aufhängung.
Η MC12, είναι εφοδιασμένη με έναν ατμοσφαιρικό V12 κινητήρα, προερχόμενο απο την Enzo Ferrari. Στην MC12, έχει χωρητικότητα 6 λίτρα και αποδίδει 630 ίππους (στις 7500 σ.α.λ. ) και 652 Nm ροπής (στις 5500 σ.α.λ.). Το sprint απο τα 0 στα 100 πραγματοποιείται σε 3.8 δευτερόλεπτα και το 0-200 σε 9.9 δευτερόλεπτα. Η MC12 κάνει το “400ρι” σε 11.3 δευτερόλεπτα, με ταχύτητα εξόδου 200 χιλιόμετρα / ώρα. Η τελική της ταχύτητα, ανέρχεται στα 330 χιλιόμετρα / ώρα.
To εσωτερικό της MC12 θεωρείται αρκετά πολυτελές, αν λάβει κανείς υπόψη του οτι πρόκειται για ένα αυτοκίνητο homologation, προερχόμενο απο αγωνιστικό. Το εσωτερικό είναι ένα μείγμα υλικών, απο ανθρακόνημα με επίστροση gel, μπλε δέρμα και “Brightex”, ένα συνθετικό υλικό που δεν χρησιμοποιήθηκε ποτέ απο οίκους μόδας γιατί ήταν “πολύ ακριβό”.
Der Innenraum ist schlicht gehalten, die Mittelkonsole verfügt über alle Knöpfe, um alle Funktionen zu bedienen, von der Klimaanlage bis zum Startknopf für den Motor. Ein charakteristisches Design-Detail ist die klassische ovale Analoguhr von Maserati.
Der MC12 war ein großer Erfolg bei den Rennen. Im Jahr 2004 belegte er in der FIA-GT-GT1-Klasse den 7. Gesamtrang, da die FIA lange brauchte, um die Homologation des MC12 anzuerkennen, und die Siege des MC12 daher nicht gewertet wurden. Im Jahr 2005 lag sie mit 230 Punkten an der Spitze ihrer Klasse, gefolgt von Ferrari mit 125 Punkten. Die vier Fahrer, die an der Meisterschaft teilnahmen, fuhren alle mit einem MC12 GT1.
Im Jahr 2005 traten zwei Teams in der GT1-Kategorie der italienischen GT-Meisterschaft an, wobei die Scuderia Playteam und Racing Box den ersten bzw. dritten Platz in der Gesamtwertung belegten. Im Jahr 2006 hat die Scuderia Playteam und Racing Box, Platz 1 und 2 in der Gesamtwertung. Seit 2007, als die GT1-Kategorie abgeschafft wurde, nimmt die Scuderia Playteam an der FIA-GT-Meisterschaft teil.
2004 konnten die MC12 nicht an der American Le Mans Series teilnehmen, da sie die Längen- und Breitenbegrenzungen für ihre Klasse überschritten. Für die Saison 2005 wurde das Auto vorne um 20 Zentimeter kürzer, war aber immer noch 6,6 Zentimeter breiter als die erlaubte Grenze. Am Ende durften sie zwar teilnehmen, wurden aber nicht gewertet.
Mit dem MC12 Versione Corse baute Maserati eine reine Rennstreckenversion des MC12, die weitgehend auf dem MC12 GT1 basierte. Versione Corse, ήταν η αντίστοιχη FXX για την Enzo, ένα αυτοκίνητο που δημιουργήθηκε απο την επιθυμία κάποιων κορυφαίων πελατών της εταιρείας, να αποκτήσουν ένα αγωνιστικό για τη δική τους “ψυχαγωγία”. Εν αντιθέση με το πρόγραμμα ΧΧ Clienti της Ferrari, το οποίο συγκέντρωνε δεδομένα, αλλά και πραγματοποιούνται δοκιμές τεχνολογιών που αργότερα πέρασαν σε όλα τα αυτοκίνητα παραγωγής, το πρόγραμμα της Maserati δεν έκανε κάτι αντίστοιχο. Στη Versione Corse leistet der V12 755 PS (bei 8000 U/min), 122 PS mehr als der herkömmliche MC12. Versione Corse, trägt die kürzere Frontpartie des MC12-Rennwagens, der an der American Le Mans Series. Το βασικό της χρώμα ήταν το “Blue Victory”, αν και μπορούσε να αλλάξει κατόπιν επιλογής.
H MC12 είναι μία πιο εξευγενισμένη εκδοχή της Enzo. Λίγο πιο “ήρεμη” και πολιτισμένη σε ήπια οδήγηση, λίγο πιο προβλέψημη σε οδήγηση στο όριο. Αυτό βέβαια, δε σημαίνει με τίποτα πως προσφέρει λιγότερες συγκινήσεις στην οδήγηση. Πόσο μάλλον, όταν κανείς αφαιρέση την οροφή και απολαμβάνει τόσο τον ήχο της εισαγωγής απο το roof scoop, όσο και τον αυτό καθ’ αυτό ήχο του ίδιου του V12 αλλά και της εξάτμισης. H Maserati, κατασκεύασε συνολικά 50 MC12 (25 το 2004, 25 το 2005) και 12 MC12 Versione Corse, womit sich die Gesamtzahl der produzierten Fahrzeuge auf 62 beläuft und er somit viel seltener ist als der Enzo. In gewisser Weise wird er auch ungerecht behandelt, wie der F50 durch den F40, da alle fast immer über den Enzo und selten über den MC12 sprechen. Was die Frage angeht, was besser ist als ein Enzo, so lautet die Antwort: der Enzo Aperta. Es gibt ihn, er heißt nur Maserati MC12.
Εμπνευσμένο από τα γαλλικά μαχητικά αεροσκάφη, Rafale, το νέο Renault Rafale στην κορυφαία έκδοση E-Tech…
Θετικό πρόσημο κατέγραψαν οι ταξινομήσεις καινούργιων αυτοκινήτων τον μήνα Απρίλιο στην ΕΕ, ενώ η ελληνική…
Έχετε Subaru; Ετοιμαστείτε για καλοκαιρινές αποδράσεις! Δωρεάν Τεχνικός Έλεγχος 15 Σημείων & -20% σε γνήσια…
Οι φίλοι της MINI και οι λάτρεις του μηχανοκίνητου αθλητισμού περιμένουν με ανυπομονησία το ντεμπούτο…
Η Kia αποκάλυψε σήμερα όλες τις λεπτομέρειες του Kia EV3, του ολοκαίνουργιου compact ηλεκτρικού SUV…
Το Nissan Juke, από το λανσάρισμά του το 2010 έως σήμερα, ποτέ δεν έχει περάσει…