Τις τελευταίες ημέρες, είναι σε εξέλιξη μια μεγάλη συζήτηση -η οποία έχει ως σημείο εκκίνησης τη Βουλή- για τη χορήγηση αδειών οδήγησης στα Ελληνόπουλα από τα 17 τους χρόνια. Απαραίτητη προϋπόθεση, είπε ο υπουργός Άμυνας, Π. Καμμένος, ο οποίος το πρότεινε, θα έιναι να συνοδεύονται οι ανήλικοι οδηγοί από ενήλικο. Είναι σωστό αυτό, ή όχι;
Πολλοί θα μιλήσουν για “ανώριμους πιτσιρικάδες που θα πάνε με τέρμα το γκάζι”, άλλοι θα πουν ότι είναι ένα βήμα που πρέπει να γίνει. Αλλά, ό,τι και να πει, όποιος και να πει, θα είναι απλά, λόγια του αέρα.
Με δεδομένο ότι σχεδόν το σύνολο των κομμάτων της αντιπολίτευσης υποδέχθηκε θετικά αυτή την πρόταση, μόνο ένα συμπέρασμα μπορεί να βγει: Ότι ο πολιτικός κόσμος είναι, στο ζήτημα της οδικής ασφάλειας, στον κόσμο του…
Μπορεί κάτι τέτοιο να έχει πολιτικά οφέλη για τον εισηγητή του νομοσχεδίου (αν φτάσει ποτέ ως νομοσχέδιο) όμως, είναι σαν να κοιτάζουμε το δέντρο και να χάνουμε το δάσος. Γιατί, στη χώρα με το χειρότερο οδικό δίκτυο της Ευρώπης und ihre περισσότερους νεκρούς από τροχαία στην Ευρώπη, λύσαμε όλα τα άλλα και έχουμε την ευχέρεια να συζητήσουμε και τα επουσιώδη.
Με ποια εχέγγυα λοιπόν κάποιος προτείνει να διευρύνουμε την ηλικιακή γκάμα των Ελλήνων οδηγών; Έχουμε, οι Έλληνες οδηγική παιδεία;
Μα, δεν βλέπει κανείς το συνεχιζόμενο αιματοκύλισμα στους ελληνικούς δρόμους; Δε βλέπει γενιές ολόκληρες να ξεκληρίζονται στα τροχαία δυστυχήματα και ατυχήματα; Δεν παρακολουθεί κανείς τα στατιστικά των τροχαίων στην επικράτεια, ούτε καν τις κλήσεις που κόβει η Τροχαία; Δεν καταλαβαίνει κανείς πως αυτό το ποτάμι αίματος έρχεται (και) ως αποτέλεσμα του βαθιά εμποτισμένου στη διαφθορά κρατικού μηχανισμού;
Εδώ το κράτος, καλά- καλά δεν μπορεί να ελέγξει τους υπερήλικες οδηγούς, θα ελέγξει τους ανήλικους; Εδώ παίρνουν δίπλωμα οδήγησης άνθρωποι ενήλικοι που δεν έχουν πιάσει ποτέ στα χέρια τους τιμόνι, απλά “λαδώνοντας”, θα συζητάμε για τους ανήλικους; (Για όποιον απορεί, είναι σε εξέλιξη, στο Τριμελές Πλημμελειοδικείο Ηρακλείου δίκη υπαλλήλων της Διεύθυνσης Μεταφορών και Επικοινωνιών της Περιφέρειας, δασκάλων οδήγησης κ.α. που έστελναν διπλώματα οδήγησης σε όσους πλήρωναν από 500 ως 2.500 ευρώ).
Ο πίνακας με τις ηλικίες των νεκρών από τροχαία, πέρυσι, σύμφωνα με την ΕΛ.ΑΣ.
Και τα διπλώματα, θα τα δίνουν ποιοι; Αυτοί που έχουν βγάλει στους δρόμους γενιές και γενιές εγκληματιών; Θα τα εποπτεύουν ποιοι; Αυτοί που παραλαμβάνουν χρυσοπληρωμένους δρόμους με κακοτεχνίες- κακουργήματα; Θα εγγυηθούν τη διαδικασία ποιοι; Οι υπουργοί και οι βουλευτές που δεν φορούν ζώνες ασφαλείας και κράνη για να μην τσαλακωθεί το κοστούμι;
Και, δίπλα από τους ανηλίκους οδηγούς, θα κάθονται (μόνο και μόνο για να έχουν την αστική ευθύνη σε περίπτωση ατυχήματος) ποιοι; Οι ίδιοι οδηγοί που οδηγούν μεθυσμένοι, που ξεφτιλίζουν ακόμα και τη λέξη “οδηγός”; Που αποτελούν το κακό, προς αποφυγή παράδειγμα; Ο άλλος, τις προάλλες, παρέσυρε ένα παιδί με το αυτοκίνητό του και το εγκατέλειψε αιμόφυρτο στην άσφαλτο. Σε ένα τραγικό παιχνίδι της μοίρας, διαπίστωσε αργότερα πως το παιδί που εγκατέλειψε, ήταν εγγονάκι του. Και πως αν είχε σταματήσει, δεν θα άφηνε την τελευταία του πνοή στην άσφαλτο. Η άλλη, πάρκαρε επάνω στις γραμμές του Τραμ. Ποιος θα αφήσει το παιδί του να οδηγήσει με όλους αυτούς γύρω του;
Οδός Ηλία Ηλίου, Νέος Κόσμος. Το κλασικό “δυο λεπτάκια τ’ άφησα, πώς κάνεις έτσι;”. Τώρα, αυτός ο άνθρωπος κυκλοφορεί με το αμάξι του ανάμεσά μας…
Αντί να συζητάμε για το αν θα δίνουμε διπλώματα οδήγησης από τα 17, δεν συζητάμε καλύτερα πώς θα αποκτήσουμε οδική παιδεία; Πώς θα βάλουμε ένα μόνιμο, καθημερινό μάθημα κυκλοφοριακής αγωγής στα Schulen; Πώς θα δημιουργήσουμε μια κουλτούρα που θα μάθει τον Έλληνα να μην περνάει με κόκκινο, να μην παραβιάζει το STOP, να μην παρκάρει όπου να ναι, να μην τρέχει, να μην παραβιάζει μονόδρομους, να σέβεται τον ΚΟΚ και όταν είναι στο ποδήλατο, ή πεζός;
Ο καθένας, έχει τη δική του άποψη για το θέμα. Η δική μου, είναι πως δεν θα ήταν κακό να χορηγούνταν διπλώματα οδήγησης στους ανηλίκους, ακόμα και κάτω από τα 17. Όμως, αν δεν θέλουμε να παίξουμε κορώνα – γράμματα τις ζωές των παιδιών μας, θα πρέπει πρώτα να φροντίσουμε να σταματήσει ο εμφύλιος στους δρόμους. Γιατί, μπορεί δικαίως να εμπιστεύεσαι τον 17χρονο στο τιμόνι του αυτοκινήτου σου, όμως δεν (πρέπει να) εμπιστεύεσαι τους άσχετους που οδηγούν γύρω του.
