Για περισσότερο απο μισό αιώνα, το όνομα DBS έχει ταυτιστεί με ένα πράγμα: Την κορυφαία Aston Martin παραγωγής (με μη-περιορισμένο αριθμό αυτοκινήτων). Είναι το αποτέλεσμα της συνεχούς εξέλιξης της συμβατικής έκδοσης, στη συγκεκριμένη περίπτωση της DB11, μαζί με όλα τα χαρακτηριστικά που θα την κάνουν την κορυφαία όλων.
Όπως λέει και η ίδια η Aston Martin, “Beautiful is absolute”. Είναι ένα αυτοκίνητο με δύο “προσωπικότητες”. Μία ήρεμη, ήπια και άνετη. Αλλά και μία ανήσυχη, άγρια και απότομη. Δύο σε ένα. Γιατί, μπορεί κανείς να έχει τελικά λίγο (ή και πολύ) κι απο τα δύο. Πρώτο δίλημμα, λοιπόν: Coupe ή Volante ;
Επιθετικά επιβλητική, αλλά και απαράμιλλα κομψή
Λένε πως το κομψό design, μαζί με το πρακτικό και λειτουργικό design, δεν μπορούν να πάνε συνήθως μαζί. Και όμως, στη DBS, πάνε. Η “βαση” είναι ένα σχεδιαστικό δημιούργημα που με τη πρώτη ματιά, θυμίζει αμέσως Aston Martin, χωρίς περιθώριο αμφιβολίας. Πάνω σε αυτή τη βάση όμως, εξελίχθηκε σχεδιαστικά, προκειμένου να είναι και αποδοτικά λειτουργική σχεδιαστικά, μία απο τις πιο επιθετικές και εντυπωσιακές Aston Martin που φτιάχτηκαν ποτέ. Και κάπως έτσι, ομορφιά και λειτουργικότητα, συναντιούνται και δένουν αρμονικά.
Το πιο χαρακτηριστικό σχεδιαστικό στοιχείο της DBS, είναι σίγουρα η εμπρός γρίλια της, με τα εξάγωνα σχέδια. Στοιχείο που όχι μόνο δίνει μία πολύ άγρια όψη στο εμπρός μέρος του αυτοκινήτου, αλλά είναι και απαραίτητη για τη παροχή επαρκούς ποσότητα αέρα για τη ψύξη του θηριώδους V12 κινητήρα της.
Η σχεδιαστική ταυτότητα της Aston Martin βέβαια, δεν είναι εμφανής μόνο στο εξωτερικό της DBS. Και το εσωτερικό της είναι επενδυμένο και διακοσμημένο με τα καλύτερα υλικά, μεταξύ άλλων, δέρμα Nappa, Alcantara, carbon καθώς και κορυφαίας ποιότητας και διαλογής ξύλο.
Η μηχανολογική της ανωτερότητα, έναντι της “κοινής” DB11
Όταν ένα αυτοκίνητο αποκτά περισσότερη δύναμη, χρειάζεται σαφώς και περισσότερη ψύξη, δυνατότερα φρένα, βελτιστοποιημένη ανάρτηση, προκειμένου να μπορεί να την αξιοποιήση με το καλύτερο δυνατό τρόπο.
Στη DBS, η Aston Martin δεν έκανε απλά ένα βήμα στο να τα κάνει όλα ισχυρότερα και κατάλληλα προκειμένου να συνάδουν με την επιπλέον δύναμη. Τα βελτιστοποίησε, χρησιμοποιώντας ελαφρύτερα και πιο άκαμπτα υλικά, σε όλη την έκταση του αυτοκινήτου.
Το αποτέλεσμα; Ένα αυτοκίνητο με πολύ καλύτερο στήσιμο, καλύτερα φρένα, καλύτερη οδηγική συμπεριφορά και 70 ολόκληρα κιλά ελαφρύτερο, έναντι της συμβατικής DB11.
Η καρδιά της DBS, ένα διαμάντι, απο τα χέρια της AMG
Η πλατφόρμα της DB11, ήταν η πρώτη στην οποία η Aston Martin, ακολουθώντας τα σημεία των καιρών, τοποθέτησε έναν twin turbo κινητήρα, αντί του δικού της ατμοσφαιρικού 6λιτρου V12. Όμως όντας Aston Martin, επέλεξε τον κορυφαίο που υπάρχει διαθέσιμος, αυτόν της AMG.
Η DBS κινείται απο έναν twin turbo V12 κινητήρα, χωρητικότητας 5.2 λίτρων, με απόδοση 715 ίππων και 950Nm ροπής. Το πιο εντυπωσιακό όμως, είναι η ροπή της. Τα 900Nm μπορεί να ακούγονται, και είναι, πάρα πολλά. Όμως δεν είναι αυτό το πιο εντυπωσιακό. Το πιο εντυπωσιακό, είναι πως αυτή η ροπή είναι διαθέσιμη απο τις 1800 σαλ. Όχι ένα μέρος της. Όλη. Και τα 900Nm.
Το 0-100 πραγματοποιείται σε μόλις 3.6 δευτερόλεπτα, ενώ η τελική της ταχύτητα, αγγίζει τα 340 χιλιόμετρα την ώρα. Η μετάδοση γίνεται με ένα κλασσικό 8άρι αυτόματο κιβώτιο, κατασκευής της ZF, το οποίο είναι ικανό να παρέχει γρήγορες αλλαγές όταν αυτό ζητηθεί, αλλά και πολύ απαλές, σχεδόν χωρίς να γίνονται αντιληπτές, όταν το αυτοκίνητο κινείται σε ήρεμους ρυθμούς.
Μία καμπίνα επιβατών, που ο καθένας θα ζήλευε
Το εσωτερικό ενός αυτοκινήτου, είναι σίγουρα, αν όχι και περισσότερο, σημαντικό με το εξωτερικό του. Είναι το μέρος στο οποίο χειρίζεσαι το αυτοκίνητο, στο οποίο περνάς το χρόνο σου ταξιδεύοντας. Η Aston Martin, φρόντισε ειδικά αυτό της DBS, να αγγίξει τη κορυφή.
Τα καθίσματα είναι επενδυμένα με κορυφαίας ποιότητας δέρμα Nappa. Ο διάκοσμος στις πόρτες και το υπόλοιπο εσωτερικό είναι στη βασική επιλογή, forged carbon, ενώ υπάρχουν επιλογές σε ξύλο, λάκκα και carbon. Χαρακτηριστικό σχεδιαστικό στοιχείο, οι ραφες σε σχήμα διαμαντιών στα καθίσματα και τις πόρτες. Τον διάκοσμο ολοκληρώνει, συνήθως, το piping και οι ραφές σε ένα χρώμα το οποίο δημιουργεί έντονη αντίθεση και συνδέεται με κάποιο άλλο χρώμα στο αυτοκίνητο, όπως για παράδειγμα αυτό του εξωτερικού. Και τι δε θα δίναμε να περάσουμε λίγο (καλά, και σε πολύ δεν θα λέγαμε όχι) χρόνο σε αυτό το εσωτερικό!
DBS Superleggera Volante. Αγγίζοντας την κορυφή της οδηγικής εμπειρίας.
Η οδήγηση ενός ανοιχτού αυτοκινήτου, σίγουρα δεν μπορεί να συγκριθεί με αυτή του κλειστού. Πολλοί θα πούνε, ειδικά σε μία έκδοση που έχει στόχο την επίτευξη ακόμη καλύτερων επιδόσεων και οδηγικής συμπεριφοράς, πως το cabrio, είναι η λάθος επιλογή.
Σίγουρα, υπάρχει κάποιο επιπλέον βάρος απο το μηχανισμό της οροφής, την ίδια την οροφή και τις απαραίτητες ενισχύσεις που γίνονται στο πλαίσιο. Επιπλέον, υπάρχει σαφώς μία απώλεια σε στρεπτική ακαμψία, την οποία βέβαια σε ένα μοντέρνο cabrio ελάχιστοι πρόκειται να μπορέσουν να την αντιληφθούν.
Σε περίπου 20 δευτερόλεπτα, η υφασμάτινη οροφή αναδιπλώνεται στο χώρο των αποσκευών και η οδηγική εμπειρία μπαίνει σε ένα νέο επίπεδο. Ο αέρας, δίνει μία άλλη αίσθηση στην οδήγηση και φυσικά, το σημαντικότερο όλων. Ο ήχος απο τις 4 απολήξεις της εξάτμισης, είναι ακόμη πιο δυνατός και καθαρός, απογειώνοντας την οδηγική εμπειρία. Όταν η οροφή ανοίγει, sky is the limit.
Η επιλογή του να διαφέρεις
Όταν κάποιος σκέφτεται super GT, ο νους του πάει λογικά στην εκάστοτε V12 Ferrari, για παράδειγμα τώρα στην 812 Superfast ή στην αντίστοιχη Bentley, για παράδειγμα, τώρα στην Contintental Supersport.
Όμως, υπάρχει και μία άλλη επιλογή, που λέγεται DBS Superleggera. Μία επιλογή που είναι άποψη, καθώς επιλέγεις να θυσιάσεις λίγη απο την άνεση της Continental και λίγες απο τις επιδόσεις της 812. Παίρνεις όμως κάτι σχεδιαστικά και οδηγικά διαφορετικό, ξεχωριστό. Σε ένα κόσμο μαζοποίησης, η επιλογή να διαφέρεις, γιατί έτσι γουστάρεις, είναι σημαντικότερη απο ποτέ.
Και σίγουρα η επιλογή της DBS, δεν είναι συμβιβασμός, αλλά άποψη. Γιατί, στην τελική, πρόκειται για super GT, και όχι για ένα απλό αυτοκίνητο. Είναι Aston Martin. Και όπως λέει και μία ατάκα, του Jeremy Clarkson αν δεν κάνω λάθος, “Cars move your body. Exotics, move your soul”.
Και στο συναίσθημα, η λογική, περισσεύει…
