TopSpeed Retro Car Sunday – Chapter : AC/Shelby Cobra
Ένα απο τα πλέον εμβληματικά αυτοκίνητα της δεκαετίας του ’60 και του
’70, είναι η AC Cobra (στην Αγγλία) ή Shelby Cobra (στην Αμερική),
ανάλογα τη μεριά του Ατλαντικού στην οποία βρίσκεται κανείς.
Η ιστορία και η εξέλιξη της Cobra
Η AC Cars, όπως και πολλοί άλλοι μικροί Βρετανοί κατασκευαστές, χρησιμοποιούσε τον εν-σειρά 6κύλινδρο κινητήρα της Bristol, στο περιορισμένου όγκου παραγωγής της, AC Ace, διθέσιο roadster της. Το Ace, είχε ένα αμάξωμα κατασκευασμένο στο χέρι, το οποίο πατούσε σε ένα tubular πλαίσιο, με τα πάνελ του αμαξώματος του να είναι κατασκευασμένα απο αλουμίνιο, στο χέρι.
Ο κινητήρας της Bristol, ήταν σχέδιο της BMW, απο την εποχή πρίν το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, με το σχεδιασμό του ωστόσο να θεωρείται ξεπερασμένος στις αρχές της δεκαετίας του ’60. Η Bristol, αποφάσισε να αποσύρει απο τη παραγωγή το συγκεκριμένο κινητήρα, το 1961, και να χρησιμοποιεί αντί αυτού, τον 5.1 λίτρων V8 της Chrysler. Η AC, ξεκίνησε ωστόσο να χρησιμοποιεί τον 2.6 λίτρων “Zephyr” V8 της Ford.
Το Σεπτέβριο του 1961, ο Caroll Shelby, επικοινώνησε με την AC Cars, ζητώντας της να του κατασκευάσει ένα τροποποιημένο αυτοκίνητο, το οποίο θα μπορούσε να τοποθετηθεί ένας V8 κινητήρας. Με το κινητήρα της Bristol να αποσύρεται απο τη παραγωγή, η AC συμφώνησε, υπο τον όρο να υπάρχει κινητήρας τον οποίο θα μπορούσε να συνεχίσει να τοποθετεί και η ίδια. Ο Shelby, απευθύνθηκε αρχικά στη Chevrolet για την εύρεση κινητήρα, η οποία ωστόσο αρνήθηκε τη πρόταση του, καθώς δεν ήθελε να δημιουργήσει ένα ανταγωνιστικό αυτοκίνητο απέναντι στη Corvette της. Μετά τη Chevrolet, ο Shelby στράφηκε στη Ford, η οποία θέλοντας να κοντράρει τη Corvette, του έδωσε το κινητήρα που αναζητούσε. Ο κινητήρας που του δόθηκε, ήταν ο 3.6 λίτρων “Windsor” V8. H Ford έδωσε στον Shelby 2 κινητήρες.
AC Ace 3.6
Τον Ιανουάριο του 1962, οι μηχανικοί της AC Cars, σχεδίασαν το πρωτότυπο της Ace 3.6, με αριθμό πλαισίου CSX2000 (το μπλε αυτοκίνητο της πάνω εικόνας).
Η AC είχε ήδη κάνει ένα μεγάλο μέρος αλλαγών και τροποποιήσεων στο εμπρός κομμάτι του αυτοκινήτου, απο όταν ξεκίνησε να τοποθετεί τον 6κύλινδρο κινητήρα της Ford. Η μόνη αλλαγή μεταξύ των Ace 2.6 και Ace 3.6, ήταν η μετακίνηση του συστήματος διεύθυνσης προς τα έξω, προκειμένου να χωρέσει ο φαρδύτερος V8.
Η πιο σημαντική τροποποίηση, ήταν η αλλαγή του διαφορικού, προκειμένου να αντέξει την επιπλέον δύναμη. Χρησιμοποιήθηκε ένα διαφορικό 4HU της Salisbury (ήταν το ίδιο με αυτό της E-Type), με in-board τοποθέτησης δισκόφρενα. To σύστημα μετάδοσης, αφότου ολοκληρώθηκαν οι δοκιμές απο μέρους της AC Cars, αφαιρέθηκε απο το αυτοκίνητο και στάλθηκε αεροπορικός στον Shelby, στο Los Angeles, στις 2 Φεβρουαρίου του 1962. Η χωριτικότητα του V8 ωστόσο, είχε ήδη αυξηθεί στα 4.3 λίτρα, απο 3.6 που ήταν αρχικά.
Παραγωγή
(CSX/CS 2001-2602)
Στην έκδοση παραγωγής, η AC Cars και η Shelby American έκαναν της εξής τροποποιήσεις :
- Το σύστημα φρένων σχεδιασμού in-board, αντικαταστάθηκε με ένα συμβατικού σχεδιασμού, προκειμένου να μειωθεί το κόστος.
- Το καπάκι του ντεπόζιτου, μεταφέρθηκε απο το φτερό στο κέντρο του πορτμπαγκαζ (το οποίο έγινε πιο κοντό προκειμένου να φιλοξενήσει αυτή την αλλαγή).
Η AC Cars, έστελνε στο Los Angeles με αερομεταφορά, έτοιμα, συναρμολογημένα και βαμμένα αμαξώματα, με την Shelby American, να τοποθετεί το σύστημα μετάδοσης και να διορθώνει τυχόν φθορές που προκλήθηκαν κατά τη μεταφορά. Ένας μικρός αριθμός αυτοκινήτων, συναρμολογήθηκε στην Ανατολική Ακτή (μαζί και η πρώτη Cobra παραγωγής, η CSX2001), απο τον Ed Hugus στη Πενσυλβάνια.
Οι πρώτες 75 Mk1 Cobra (μαζί και το πρωτότυπο), είχαν το κινητήρα με χωρητικότητα 4.3 λίτρα. Οι υπόλοιπες 51 της σειράς Mk1, είχαν τον ίδιο V8, αλλά με χωρητικότητα 4.7 λίτρα.
Στα τέλη του 1962, ο Alan Turner, ο αρχιμηχανικός της AC, ολοκλήρωσε έναν επανασχεδιασμό που έκανε στο εμπρός μέρος της Cobra, προκειμένου να μπορεί να τοποθετήσει ένα rack and pinion σύστημα διεύθυνσης, διατηρώντας το leaf-spring σύστημα ανάρτησης. Το ανανεωμένο αυτοκίνητο μπήκε στη παραγωγή στις αρχές του 1963, ως Mk2. Μέχρι το τέλος του καλοκαιριού του 1965, είχαν παραχθεί περίπου 530 Mk2 Cobra.
Το Ευρωπαϊκό Μοντέλο
(COB/COX 6001-6062)
To 1963, προκειμένου η AC Cars να εστιάσει στη παραγωγή των αυτοκινήτων για την Shelby American, απέσυρε απο τη παραγωγή το Ruddspeed Ace. Προκειμένου να συνεχίσει να πουλά αυτοκίνητα στην Ευρωπαϊκή Αγορά, η AC άρχισε να διαφημίζει τη Cobra και στην Ευρώπη. Στις διαφημίσεις της εποχής, λεγόταν οτι η Cobra ήταν κατασκευασμένη σύμφωνα με τα πρώτυπα και τις απαιτήσεις της Shelby American.
H 390 Big Block Cobra
H Shelby, πειραματίστηκε τοποθετόντας το μεγαλύτερο Ford FE κινητήρα, χωρητικότητας 6.4 λίτρων, στο αυτοκίνητο με αριθμό πλαισίου CSX2196. Δυστυχώς, το αυτοκίνητο δεν μπορούσε να λάβει τα απαραίτητο budget για την εξέλιξη που απαιτούνταν, καθώς τα χρήματα είχαν διατεθεί για να καταφέρει η Cobra να κερδίσει τη Ferrari στη κατηγορία GT. O Ken Miles, οδήγησε την CSX2196 στο Sebring, αγώνα τον οποίο δε κατάφερε να τερματίσει λόγω ενός χαλασμένου αμορτισέρ, ωστόσο είχε δηλώσει οτι το αυτοκίνητο ήταν κάκιστο οδηγικά.
Η CSX2196, ανανεώθηκε και βελτιώθηκε, πριν τη συμμετοχή της στο Nassau, με τις GT Cobra να τρέχουν στην ίδια κατηγορία με το πρωτότυπο Ford GT40, τις Grand Sport Corvette της Chevrolet και το Lola Mk6. H CSX2196 ήταν εκπληκτικά γρήγορη, έχοντας προβάδισμα ίσο με το μήκος της ευθείας εκκίνησης-τερματισμού στο πρώτο κιόλας γύρο. Δυστυχώς, το αυτοκίνητο αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τον αγώνα, λόγω βλάβης στα φρένα.
Η, εκπληκτική, Cobra 427
H Cobra 427, πάτησε στο επανασχεδιασμένο πλαίσιο της γενιάς, πλέον, Mk3, το οποίο η Shelby εξέλιξε και επανασχεδίασε μαζί με τη Ford στο Detroit. Το σωληνωτό πλαίσιο πλέον είχε σωλήνες πάχους 4 ιντσών, αντί για 3, φαρδύτερα φτερά και σύστημα coil-spring ανάρτησης και στους δύο άξονες. Στην 427, τοποθετήθηκε ο 7λιτρος V8 Ford FE κινητήρας, ο οποίος έφερε ένα 4-barel 780 CFM καρμπυρατέρ της Holley. Η απόδοση του ήταν 431 ίπποι και 651 Nm ροπής με τη τελική ταχύτητα να ανέρχεται στα 265 χιλιόμετρα/ώρα, ενώ στην αγωνιστική έκδοση η απόδοση του ήταν 492 ίπποι και η τελική ταχύτητα ήταν 300 χιλιόμετρα/ώρα.
Οι Competition Cobras (CSX/CSB 3001-3100)
H παραγωγή της Mk3, ξεκίνησε στις 1 Ιανουαρίου του 1965, με δύο πρωτότυπα να έχουν σταλεί στις ΗΠΑ απο τον Οκτώμβριο του ’64. Τα αυτοκίνητα είχαν σταλεί στις ΗΠΑ ως rolling chasis και η παραγωγή τους ολοκληρώθηκε απο τη Shelby American.
Δυστυχώς, ωστόσο, η Mk3 έχασε τη προθεσμία για να πάρει homologation για τη σεζόν του 1965 και δε μπόρεσε να αγωνιστεί. Αυτο είχε ως αποτέλεσμα, να κατασκευαστούν μόνο 56 απο τα 100 προγραμματισμένα αυτοκίνητα. 31 απο τα 56 μάλιστα, πουλήθηκαν ως “S/C” (Semi-Competition), έχοντας υποστεί το απαιτούμενο de-tuning για χρήση ως αυτοκίνητο δρόμου, αντι αγωνιστικού, καθώς και τους τοποθετήθηκαν εμπρός παρμπρίζ. Οι 427 S/C είναι απο τις πλέον περιζήτητες Cobra, με τις τιμές τους πλέον να κυμαίνονται μεταξύ 1,5 και 2 εκατομμυρίων δολαρίων.
Εκδόσεις Παραγωγής (CSX/CSB 31301-3360)
Μερικές 427 Cobra, έφεραν τον 7λιτρο κινητήρα της Ford, ο οποίος ωστόσο ήταν προορισμένος για χρήση στο δρόμο και οχι σε πίστα. Η AC Cobra, ωστόσο, ήταν μία κακή οικονομική επιλογή των Shelby και Ford, γεγονός που οδήγησε στο να σταματήσουν να εισάγουν τα αυτοκίνητα αυτά, το 1967.
AC 289 Sports
(COB/COX 6101-6132)
H AC Cars, συνέχισε να κατασκευάζει την γενιά Mk3 της AC Roadster, μέχρι τα τέλη του 1969, χρησιμοποιόντας τον small block 289 της Ford.
Shelby Daytona Coupe
Σε μία προσπάθεια βελτίωσης της τελικής ταχύτητας στην ευθεία Mulsanne Straight, στη Circuit d’ La Sarthe, όπου διεξάγεται ο αγώνας των 24 Ωρών του Le Mans, η Shelby κατασκεύασε μία κλειστή εκδοχή της Cobra, σε 6 αντίτυπα (με όλα να έχουν ελάχιστες μεταξύ τους διαφορές), τα οποία ονόμασε Shelby Daytona Coupe.
Τα συγκεκριμένα αυτοκίνητα, χρησιμοποίησαν την leafspring ανάρτηση και τα μηχανικά μέρη της Cobra Mk2.
Η Daytona Coupe, είναι η κορυφαία όλων των Cobra, με τις τιμές τους να αγγίζουν τα 7.5 εκατομμύρια δολάρια.
Πακέτα εξτρά εξοπλισμού
Η Shelby American, παρείχε τη δυνατότητα στους ιδιοκτήτες της Cobra, να εξοπλίσουν τα αυτοκίνητα τους με κάποια πακέτα εξτρά εξοπλισμού για αγώνες drag, auto-cross και πίστα.
-
DRAGON SNAKE
Στο πακέτο Dragon Snake, η Shelby προσέφερε το πακέτο για χρήση του αυτοκίνητου σε αγώνες drag. H Cobra CSX2093, με οδηγούς τους Bruce Larson και Ed Hendrick, κατέκτησε μία πληθώρα 1ων θέσεων σε διάφορες διοργανώσεις του θεσμού αγώνων drag, NHRA.
-
SLALOM SNAKE
Μόλις δύο Cobra, κατασκευάστηκαν και εφοδιάστηκαν με το συγκεκριμένο πακέτο. Αποσκοπούσε σε κοινό αγοραστών που συμμετείχε σε αγώνες auto-cross. Και τα δύο αυτοκίνητα είναι λευκού χρώματος, με κόκκινες διπλές λωρίδες και κόκκινο εσωτερικό. Τα αυτοκίνητα αυτά είναι τα CSX2522 και CSX2537.
-
SUPER SNAKE
Το 1966, η CSX3015 S/C, μία αγωνιστική Mk3, μετατράπηκε σε αυτοκίνητο δρόμου, αποκτώντας προφυλακτήρες, παρμπρίζ και σιγαστήρα στην εξάτμιση. Ωστόσο, τα χταπόδια, το πίσω αγωνιστικό μέρος και τα φρένα παρέμειναν ως είχαν. Το συγκεκριμένο αυτοκίνητο αποτέλεσε το προσωπικό αυτοκίνητο του Caroll Shelby, ο οποίος συμμετείχε σε κάποιους τοπικούς αγώνες κατά διαστήματα. Η δεύτερη εργοστασιακή Supersnake ήταν η CSX3303, η οποία μετά απο τεχνική αστοχία που οδήγησε σε ατύχημα, κατέλειξε στο πάτο του Ειρηνικού, στις ακτές του San Francisco.
All in all
Κατά πολλούς, η Cobra είναι η “απόλυτη αμερικανιά”, σαν αυτοκίνητο. Ένα μικρό, ευέλικτο βρετανικό αυτοκίνητο, το οποίο απέκτησε ένα τεράστιο κινητήρα, φάρδυνε, χαμήλωσε και ήταν διασκεδαστικό και συνάμα τρομακτικό στην οδήγηση.
Κατ’ εμέ, η Cobra είναι ένα απο τα πλέον εμβληματικά αυτοκίνητα που είδαμε ποτέ απο την Αμερική και δε θα ξαναδούμε. Συνδυάζει τέλεια την απόλαυση της ανοιχτής οδήγησης, με έναν πανίσχυρο και εκωφαντικό V8 κινητήρα.
Είναι, η τέλεια, Αμερικανιά. Για αυτό και την αγαπάμε…
